" Namfufu! parang ayoko ng ituloy 'tong kadramahan kong 'to! Kunware lang naman ako aalis baby! Say the magic word na kasi!. Naiiyak na din ako 😭😭😭." - usal ko sa isip ko.



" 'Di ba nandito ka para maging bodyguard ko!. Sinong magbabantay sa akin.?"


" I'll call Dad para magpadala ng kapalit ko. Bye yoyon."- tumayo na ako sabay talikod at humakbang paalis.

" Aalis ka! Iwan mo ulit ako! I hate you!."- sigaw niya at tuluyan ng humagulgol.


"Konting push pa G. Kayanin mo!."- cheer ng utak ko.


" You said, you don't need me anymore. It's useless if I stay here pa." -nangingilid na din luha ko. "Putcha!."


Ayon na nga tuluyan na siyang nagwala at pinagbabato ako ng unan.


" Fine! umalis ka na at 'wag ka ng magpapakita kahit kelan.!"- paos na boses niya kakaiyak.


" Atleast nagpaalam na ako sa'yo ng maayus. You'll always stay here in my mind and in my heart baby. Goodbye!."- napapikit na ako at tuluyan ng pumatak ang luha ko, hindi na arte 'to isip ko.


Namayani ang katahimikan sa loob ng kwarto. I grasped the door knob, when suddenly I feel warm in my back. Rhians back hugging me, I close my eyes upon feeling her warm body next to mine. I felt a sudden heat down to my spine. Ghad! How i miss her! Hinawakan ko ang kamay niyang nakayakap sa'kin and stay still for a moment.



" 'Wag kang umalis. I need you. Please stay." - samo niya.

Napangiti ako at unti-unting humarap sakanya. I couldn't contain my happiness . Damn! Finally! She spill the magic word.

Nagtama ang aming paningin and she frowned when she realize that I trick her. Just a little bit lang naman.

" Are you playing tricks on me?" -salubong kilay niyang tanong.


" No baby. Just pursue my plan B cause our plan A didn't work."

" And that is?."- tanong ulit niya.



" Reverse psychology with a bit of acting. Don't get mad baby. Wala na akong ibang paraan."



" Uugghh. Nakakainis ka talaga kahit kelan. Lagi mo na lang ako linoloko!!."- sabay hampas at suntok sa dibdib ko.



" If that will ease the pain that I've cause you bugbugin mo ako sampalin mo ako." hinawakan ko ang kamay niya at sinampal sa mukha ko.



"Still mad?."- tanong ko uli at umiling at sumiksik na siya sa leeg ko at inamoy amoy ako.



'' You see may magandang naidulot pala ang pagkawala ko natuto ka ng maging matatag at matapang para sa sarili mo."



" But, I still need you by my side."


" That's why I came back. I'm sorry kung mula nung dumating kami puro nalang pang aasar ginagawa ko, but the truth is hindi ko alam kung paano kita lalapitan at kakausapin. Nahihiya ako at natatakot at the same time dahil baka sa haba ng panahong mawala ako tuluyan mo na akong nakalimutan."


" Silly! Why would I forget you? I feel safe and secure with you. You're my happy pill."


-------------

A Rastro StoryWhere stories live. Discover now