"အကို ဒီည ေပက်င္းျပန္ဖို ့Team တစ္ခုလံုးအတြက္လက္မွတ္ျဖတ္ထားလိုက္ပါ"
တစ္ဖက္က မန္ေနဂ်ာျဖစ္သူကေတာ့ သူ ့မင္းသား ဘုကန္႔လန္႔ မလုပ္ေတာ့ဘဲ ေပက်င္းျပန္ဖို ့သေဘာတူလိုက္ၿပီထင္ၿပီးေပ်ာ္ေနသလို.. Yibo ရဲ ့ဘယ္ဘက္ႏႈတ္ခမ္းစြန္းကလဲ တစ္ဖက္ကုိေကြးတက္ေနသည္။
>>>>>>
"ျပန္လာၿပီလား"
"အင္း ကိုကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖက္ေပးပါဦး ပင္ပန္းလို ့"
ဘယ္လိုပဲမာေက်ာေနပါေစ Wang Yibo ဟာသူ ့ကိုကိုေ႐ွ ့မွာေတာ့ေခြးေပါက္ေလးပဲ။
Xiao Zhan က ခပ္ဟဟ ရယ္လို ့ေခြးေပါက္ေလးကုိရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းၿပီး
ေက်ာျပင္ေလးကိုပါ ခပ္ဖြဖြပုတ္ေပးေနသည္။
"Haha လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ကေရာ ပင္ပန္းရင္ဘယ္သူ ့ကုိဖက္လဲ ေခြးေပါက္ေလး"
"ဖက္စရာလူမွမ႐ွိတာ ပင္ပန္းလဲ ကိုယ့္ဘာသာႀကိတ္ခံစားရတာေပါ့ ကိုကိုရဲ ့"
Yibo ရဲ ့စကားေၾကာင့္ Xiao Zhan ရဲ ့လက္ေတြက လႈပ္႐ွားမႈကေန ရပ္တန္႔သြားသည္။
"မားမား႐ွိတယ္မဟုတ္လား"
Xiao Zhan ကတိိုးဖြဖြေလးေမးေတာ့ Yibo က ဖက္ထားရာကေန ေမာ့ၾကည့္လာသည္။
"မားမားလား ကိုကိုေျပာတာ ကြၽန္ေတာ့္ဝါသနာကုိ သေဘာမတူခဲ့တဲ့ မားမားလား
တကယ္တမ္း ကြၽန္ေတာ္ ေအာင္ျမင္ဖို ့လမ္းစကုိ႐ွာေတြ ့ေတာ့ ကိုကို ့ကိုကြၽန္ေတာ့္ေဘးက ဖယ္ထုတ္ခဲ့တဲ့ မားမားလား"
Xiao Zhan မွာ အံ့ျသရျပန္ပါသည္။
ဒီကေလးက ဒါေတြအထိသိထားေနတာလား။
"အံ့ျသသလိုႀကီး မေနစမ္းပါနဲ ့ကိုကိုရာ
Yibo သာသိခ်င္ရင္အကုန္သိရပါတယ္
ကုိကုိ႐ွိေနခဲ့တဲ့ေနရာကလြဲလို ့ေပါ့"
"ပင္ပန္းသြားရၿပီ ကေလးငယ္
ကုိကုိက အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားထားတာမို ့
ကေလးငယ္ကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္တဲ့အရည္အခ်င္း႐ွိၿပီမို ့ ထပ္မထားသြားပါဘူး
ၿပီးေတာ့ ထားခဲ့မိတဲ့အတြက္လဲေတာင္းပန္ပါတယ္"
Part 5
Start from the beginning
