yanılgılar ve yenilgiler

5.2

Pinhani- Derdim Dostum Benim🎶

---

Yaşlı adam karşısındaki adama baktı. Yıllar önce oğlunu kendisine emanet eden sonra da karısını bile terk edip arkasında hiçbir iz bırakmadan kaçıp giden adam, şimdi karşısındaydı. Düşmanı olarak gördüğü bu adamın çok güçlendiği, eski halinden bir eser kalmadığı açıkça ortadaydı. Ne için onunla konuşmak istediğini bilmiyordu ama bu sessizlik onu geriyordu. Sonunda boğazını temizleyip konuşmaya karar verdi.

"Güçlenmişsin." dedi yaşlı adam neredeyse onunda aynı yaşta olan adama. Servet ise hafifçe gülümsedi Baba olarak adlandırdıkları bu yaşlı adama. Ondan nefret ettiği kesindi. Çünkü kendisine yapılanları henüz hazmedememişti, oğlu Uraz'a yaptıklarının intikamını almaya gelmişti.

"En az senin kadar." dedi Servet. "Yeniden başlamak zordur bilirsin Osman."

Osman Akçal, adamın bu iğneleyici tavrı karşısında koltukta hafifçe kıpırdandı. "Bilirim. Eski haline dönmene sevindim."

"Eskisinden de daha güçlüyüm şimdi." dedi ve hiçbir şey olmamış gibi konuşmasına devam etti. "Uraz'dan haberin var mı?"

Osman bakışlarını Servet'ten kaçırarak yere eğdi. Ne demeliydi? Uraz'a yaptıklarından haberi olabilirdi ve habersizmiş gibi davranarak kendisini tuzağa düşürebilirdi. Bu yüzden kelimelerini çok iyi seçmeliydi.

"Onu uzun bir süredir görmüyorum." dedi en sonunda. Servet Arslanoğlu, tehlikeli bir gülümseme kondurdu suratına bu cümleden sonra. "Neden?" dedi. "Onu sana emanet etmiştim."

Osman ne diyeceğini bilemedi. Sanki karşısındaki bu adam onu psikolojik olarak germek için buradaydı. Kesinlikle Uraz'a yaptıklarından haberi olmalıydı. Yüzündeki o tehlikeli gülümsenin başka bir anlamı olamazdı.

"Ona ne olduğunu biliyorsun." Osman Akçal tedirginlikle söylemişti bu kelimeyi. Yine de ondan korktuğunu belli etmemeliydi. Eğer belli ederse düşmanına bir koz vermiş olurdu.

Servet'in yüzündeki gülümseme yavaşça solarken "Biliyorum," dedi. "Ona neler çektirdiğini, oğlumu bir katil olmaya sürüklediğini biliyorum."

"O zaman intikam almak için buradasın."

"Ben intikamımı çoktan aldım Osman." dediğinde Osman'nın kaşları çatıldı. O intikam adına hiçbir hamle yapmamıştı. Şimdi neyden bahsediyordu?

Osman sırıttı. "Bu intikamını almış halinse bana hiçbir şey olmadı."

Servet oturduğu koltukta geriye yaslanarak daha rahat bir hal aldı. Ondan intikamını çoktan almıştı ve bu onu huzurlu yapıyordu. Tabii karşısındaki adam ne yaptığını anlayacak kadar zeki olsaydı yaptığı iş daha eğlenceli bir hal alabilirdi. "Hiç düşündün mü Osman? Ecrin'le Uraz'ın nasıl tanıştığını?"

Osman'ın yüzündeki sırıtma silindiğinde bu sefer eğlenen taraf Servet olmuştu. "Önce torununu biraz araştırdım. Bulmak zordu fakat imkansız değildi. Ecrin'in ailesiyle olan sorunlarını öğrendim. Ve biliyorsun ki Osman... bu hayatta ailen seni sevmemişse diğer insanlardan bir şeyler beklemezsin." Osman'ın şaşkınlık dolu suratına bakarak anlatmaya devam etti. "Ecrin de böyle bir kızdı. Sevgiye muhtaç küçük bir kedi yavrusu... Bir adama Uraz'a Ecrin'in numarasını vermesi için para ödedim. Uraz, mesajı, atması gereken kişiye atmadı. Ecrin'e attı. Küçük bir kedi yavrusunun karşısına aslanı çıkardım."