One Night, One Lie (GLS#2)

Kabanata 23

Tumawa si Cole at kinuha ang mga poker chips ni Matteo. Isang mura galing kay Matteo habang naglalaro sila ng baraha ay naaliw na ako.

"Hindi ako kuntento nito." Sabay lagay ni Matteo ng sigarilyo sa kanyang labi. "Mag casino tayo."

That night, nagpadala lang ako sa kanila. Party, booze, music. Para makalimot sa mga pangyayaring alam kong kinabukasan, pag wala na ang sakit na idinulot ng alak sa akin, ay maaalala ko na naman ulit.

Kinaumagahan, nagising ako sa kwarto ko sa aming bahay sa Mandaue. Unti unti kong dinilat ng mabuti ang mga mata ko. Pumipintig sa sakit ang ulo ko at pakiramdam ko'y namamantal ang labi ko. Memories of last night is a blur. Hindi ko na lubos maalala basta ang alam ko ay ilang bar ang napuntahan namin pero nagtagal kami sa Den. I've seen some of my high school friends, chitchat and... well...

Narinig kong may tumikhim kung saan sa kwarto ko. Luminga-linga ako sa apat na sulok nito at nakita kong nakaupo sa paanan ko si daddy, bigo at mukhang nagluluksa. Umuga ang kama nang umisod siya ng isang beses.

"What are you doing here?" I couldn't hide the venom dripping on my voice.

He's wearing a simple royal blue t shirt, khaki shorts, eye glass. Tipikal na pambahay niya sa Cebu. Nag dasal ako na sana ay panaginip lang ang lahat ng nangyaring iyon sa Manila. Na sana ay hindi iyon totoo. Na sana ay sa wakas nandito na siya dahil natapos niya na ang kanyang kaso.

"A..." Namamaos ang boses ni daddy.

Umupo ako sa aking kama. I'm still wearing that black longsleeve pencil cut dress last night. Hindi niya ba ako papagalitan? Well, kung papagalitan niya ako dahil sa mga nangyari kagabi sa amin ng mga pinsan ko ay iiwan ko siya dito sa kwarto ko.

"Av?" Narinig ko ang boses ni mommy sa labas.

Pumihit ang door handle ng aking pintuan at nagpakita ang ulo ni mommy. She looked worried, but nevertheless, happy. Somehow, happy. Lumunok ako at sinubukang ngumiti kahit na alam kong sobrang sama ng ngiti ko. She mirrored my smile.

"Breakfast? Tanghali na." Napatingin si mommy kay daddy na nasa kama ko nakaupo.

Tumango ako. "Susunod na po ako." Sabi ko.

Nagkatinginan si mommy at daddy. Nag iwas ako ng tingin sa dalawa at nagkunwaring abala sa pag susuklay sa buhok gamit ang aking mga daliri.

"Sige," sabay sarado ni mommy sa aking pintuan.

Bakit di sumunod si daddy? Why is he still here? Nag angat ako ng tingin sa kanya at nakita kong nangingilid ang luha sa kanyang mata. Nanginginig ang kanyang labi na para bang gusto niyang mag salita pero hindi niya alam kung paano mag sisimula.

Pain stabbed my chest. I hate to see him like that. The man I thought was the strongest of them all is in front of me breaking. But unlike my mom, I can never welcome him with arms wide open. Nag iwas ako ng tingin.

"Lumabas ka na, dad," taboy ko sa kanya.

Suminghot si daddy. Kahit na nilalatigo ng sakit ang aking puso ay hindi magawang tumulo ng luha ko. Nag angat ako ng tingin sa kanya. Nalukot ang kanyang mukha at isang beses niya itong pinasadahan ng kamay bago nanginginig ang labi sa pagsasalita.