Ο Θρόνος

Κεφάλαιο VI

Ο ψηλόλιγνος άνδρας σταμάτησε να μιλά και επιτέλους κατάφερε να ανασάνει και να κοιτάξει το αναστατωμένο πλήθος. Αποχώρησε από το βάθρο και άφησε τους πολίτες να επιστρέψουν στις δουλειές τους.

*αργότερα στο ραφτάδικο*

«Φαντάζεσαι τη Νικόλ μου να γίνεται Βασίλισσα και να στέκεται με το στέμμα της δίπλα στον γοητευτικότατο πρίγκιπα δίνοντας διαταγές; Σαν όνειρο φαντάζει.>> η κυρία που βρισκόταν στο μαγαζί και προσπαθούσε να χωρέσει σε ένα φαρδύ κορσέ σκέφτηκε φωναχτά.

<<Σε παρακαλώ γλυκιά μου μην πετάς στα σύννεφα έχουμε τόσα όμορφα κορίτσια πως είσαι τόσο σίγουρη πως η κόρη σου θα κερδίσει την καρδιά του. Τις ίδιες πιθανότητες έχει και η Ελίσα. >> η υπεύθυνη του καταστήματος έσφιξε με δύναμη τον κορσέ της γυναίκας, η οποία κοκκίνησε μονομιάς. Όχι μόνο επειδή οργή την είχε κατακλύσει, αλλά επειδή κόντευε να σκάσει.

<<Έτσι δεν είναι Ελίσα μου; >> η υπεύθυνη γύρισε να κοιτάξει την νεαρή που κρατούσε ορισμένα υφάσματα και ήταν χαμένη στις σκέψεις της. Τοποθετούσε τα μεταξωτά υφάσματα που είχαν μόλις έρθει από το Παρίσι και το Λονδίνο. Στο μυαλό της κυριαρχούσαν αρκετοί προβληματισμοί, όπως τι ακριβώς θα έκανε με τη μητέρα της και πως θα κατάφερνε να βρει τα έξοδα για τα φάρμακα της, πως θα γλύτωνε από την επιλογή του πρίγκιπα και πως εκείνη μια απλή νεαρή που πάντοτε ζούσε στο χωριό θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε τέτοιες συνθήκες.

<<Ελίσα! >> η ιδιοκτήτρια φώναξε για άλλη μια φορά, ενώ η κυρία είχε βγάλει τον σφιχτό κορσέ από πάνω της και προσπαθούσε να πάρει κανονικές ανάσες. Η νεαρή κοίταξε έκπληκτη την υπεύθυνη του καταστήματος ξυπνώντας από τον λύθαργό της.

*την ίδια στιγμή στο παλάτι *

Ο πρίγκιπας ντυμένος με τα πιο κομψά και ακριβά ρούχα που θα αντιστοιχούν σε έναν άνδρα που φέρει τον τίτλο του βρισκόταν γονατισμένος μπροστά στο πατέρα του. Ο Βασιλιάς καθισμένος στον θρόνο του ήταν φανερά εκνευρισμένος.

<<Βασιλιά μου ζητήσατε να με δείτε;>> για άλλη μια φορά απευθύνθηκε στον πατέρα του με έναν απόμακρο τόνο και δεν σήκωσε το βλέμμα του για να τον αντικρίσει.

<<Καρλομάν που βρισκόσουν χθες το βράδυ; >> ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ύψωσε τη φωνή του φανερώνοντας τον εκνευρισμό του. Γεγονός το οποίο ένας σωστός Βασιλιάς θα έπρεπε να μην πράττει, αλλά ήταν πρώτα πατέρας.

<<Στη βιβλιοθήκη Βασιλιά μου. Άκουσα πως υπήρξε μεγάλη αναστάτωση χθες βράδυ, αλλά ήμουν τόσο απορροφημένος από τα βιβλία, καθώς έψαχνα να βρω έναν τρόπο να αντιμετωπίσω τους εχθρούς που μας προκαλούν που δεν κατάλαβα τι ακριβώς έγινε. >> ψέματα. Ο Καρλομάν σήκωσε το βλέμμα του και κοίταξε κατάματα τον άνδρα μπροστά του. Από μικρός είχε μάθει πως να καλύπτει τον εαυτό του και πως να προστατευεται ακόμη και έναντι του πατέρα του. Άλλωστε είχε προσέξει αρκετά τόσο στην απόδραση του όσο και όταν επέστρεψε στο παλάτι. Μόνο εκείνη η νεαρή στο πανδοχείο κατάφερε να τον αναγνωρίσει γεγονός που τον είχε αφήσει έκπληκτο.

<<Καλώς. Σε πιστεύω παιδί μου, αλλά σε παρακαλώ μην εξαφανιστείς ξανά για τόσες ώρες. Δεν θέλω να χάσω και εσένα. >> το βλέμμα του Βασιλιά σκοτείνιασε, ενώ σκέφτηκε την πολυαγαπημένη του γυναίκα. Ο πρίγκιπας υποκλίθηκε και έφυγε από τον χώρο.

Στον διάδρομο όμως συνάντησε μια μορφή που απεχθανόταν και θα έκανε τα πάντα για να αποφύγει.

<<Αγαπημένε μου ξάδερφε ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να μιλήσουμε και να πούμε τα νέα μας. >> ο Κάρολος περπάτησε δίπλα στον πρίγκιπα προσπαθώντας να ακολουθήσει το γοργό του βήμα.

<<Τι θέλεις Κάρολε;>> ο Καρλομάν αναφώνησε φανερά ενοχλημένος χωρίς να τον κοιτάξει. Γύρω τους ο διάδρομος ήταν γεμάτος με στρατιώτες του Βασιλιά και υπηρέτριες. Έπρεπε να κρατήσει την ψυχραιμία του και να μην δημιουργήσει σκηνές, αλλά αυτός ο άνθρωπος του προκαλούσε απίστευτη οργή.

<<Σήμερα ανακοινώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα πως πρόκειται να παντρευτείς τη Γαλλίδα που θα κερδίσει την καρδιά σου. Ανυπομονώ να δω ποια θα καταφέρει να γοητεύσει τον ψυχρό πρίγκιπα που το μόνο που αγαπά είναι να πολεμά. >> ένα χαμόγελο χαράχθηκε στα χείλη του και έπλεξε τα χέρια του μεταξύ τους.

<<Ο καθένας μας πρέπει να αναγνωρίζει τον ρόλο του σε αυτό τον κόσμο. Είναι χρέος μου να προστατεύω την χώρα μου και εάν ο Βασιλιάς κρίνει πως ήρθε η ώρα να παντρευτώ αυτό θα κάνω. >> ο τόνος του έγινε ακόμη πιο ψυχρός, καθώς πλησίαζαν τον μεγάλο κήπο του παλατιού και οι ηλιαχτίδες άγγιξαν το γεμάτο σημάδια δέρμα του.

<<Εσύ Κάρολε δεν έχεις άλλες υποχρεώσεις στο εξωτερικό που πρέπει να λυθούν; >> κοίταξε τον ξάδερφό του χωρίς κανένα συναίσθημα και ο Κάρολος έκανε δύο βήματα πίσω.

<<Σκοπεύω να μείνω μαζί με την οικογένεια μου τουλάχιστον μέχρι να γίνει ο γάμος του αγαπημένου μου ξαδέρφου. >>