"ဗ်ာ အကိုကကိုးရီးယားလား ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကကိုးရီးယားမွန္းဘယ္လိုသိလဲ"
"ေအာ္ မင္းပံုစံကအဲ့ေလာက္အတတျဖစ္ေနတာငါရိပ္မိတာေပါ့ ဘာထိုင္လုပ္ေနတာမင္းကUSမွာဒီလိုအခ်ိန္ဒီလိုလမ္းေတြမွာတေယာက္ထဲေနေနရင္ဒီလိုဘဲျဖစ္မွာဘဲ မင္းတံခါးေခါက္ေနတာငါေတြ႔သားဘဲ အထဲမွာဘယ္သူမွမ႐ွိဘူးထင္တယ္"
"ကြၽန္ေတာ့္အမမ႐ွိဘူးထင္တယ္သူျပန္လာမွာပါ"
"သူျပန္လာတဲ့ထိေစာင့္ေနမွာလား"
"သူလဲကိစၥ႐ွိလို႔ေနမွာပါ"
"USရဲ႕လမ္းေတြအေၾကာင္းမင္းမၾကားဘူးဘူးလားအခုမင္းကိုယ္တိုင္ၾကံဳခဲ့ရတာေတာင္မေၾကာက္ေသးဘူးလား"
"သူျပန္လာပါလိမ့္မယ္"
"ဒါဆိုလဲမင္းသေဘာဘဲ ဆက္ေစာင့္ေနလိုက္"
ဆိုၿပီးသူကားေပၚတက္ေတာ့ႏွလံုးသားေလးကအမိန္႔ေပးတယ္အဲ့ေကာင္ေလးကိုမထားခဲ့နဲ႔တဲ့ ဒါနဲ႔သူလဲအေကာင္ေပါက္ေလးေ႐ွ႕ျပန္လာၿပီး....
"ဒီညငါ့အိမ္လိုက္ခဲ့မလား အခုေနာက္လဲက်ေနၿပီမဟုတ္လား မနက္က်ေတာ့မင္းအမျပန္ေရာက္ေလာက္ၿပီေပါ့ တံခါးလဲပိတ္ထားေတာ့မင္းတြက္အနၱရာယ္႐ွိတယ္ မင္းအခုေတာင္ေတာ္ေတာ္လန္႔ေနတယ္မဟုလား ငါကေစတနာနဲ႔ေနာ္ ငါ့ကိုလဲယံုမွပါ"
စိတ္ထဲကေတာ့လက္ခံပါေစလို႔အျပည့္ဝဆုေတာင္းေနခဲ့တယ္ေလ....
"ဟို ကြၽန္ေတာ့္အကို႔ကိုယံုပါတယ္ အခုလိုကူညီေပးတာလဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ထပ္ၿပီးအားနာစရာေတြျဖစ္ေနပါဦးမယ္"
Ji sungလဲသူကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိလိုက္ဘဲအခုမွသိတဲ့လူတေယာက္ကိုယံုပါတယ္လို႔ေျပာမိေနတယ္ဒါကခ်စ္ျခင္းရဲ႕အစလား......
"ဘာကိုအားနာဖို႔ မလိုပါဘူးကြာ ငါကတေယာက္ထဲေနတာ မင္းလိုက္ခ်င္လိုက္ခဲ့လို႔ရတယ္"
Ji Sungလဲစဥ္းစားၿပီးေတာ့Min hoကိုၾကည့္ကာ..ေခါင္းေလးညိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ေရႊထုပ္ေကာက္ရတဲ့သူလိုျဖစ္သြားတဲ့Lee Min Ho......
"မင္းကမွန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုခ်လိုက္တာဘဲ တက္"
ဆိုၿပီးတံခါးပါဖြင့္ေပးေလရဲ႕(အီမင္ႏိုႀကီးသိပ္မေခၚခ်င္႐ွာပါဘူး)
YOU ARE READING
💖I'have fallen for you💖
Romanceမသိစိတ္ထဲကေနျဖစ္ေပၚလာတဲ့ေႏြးေထြးတဲ့ခံစားခ်က္ႏွလံုးသားတခုလံုးကိုအပိုင္ယူသြားတဲ့မင္းေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိမင္းလက္ကေလးကိုင္ထားပါရေစ.......
Part...4
Start from the beginning
