•Why, Sad & Happy•

Começar do início
                                        

"Minie nak duduk dengan hyung" pinta Kangmin.

Yongseung faham sekarang Kangmin dah tinggal sorang ii dah tak de sapa lagi. Tapi Yongseung kena minta izin isteri dia dulu.

>>•••<<

Kangmin dah dibolehkan balik. Dan sekarang dia ada dekat rumah Yongseung.

"Kangmin.. Unnie dah siapkan bilik untuk Kangmin.. Ada dekat atas sebelah bilik Mina.. Unnie nak nak siapkan makan tengah hari dulu." ujar (Y/N) ramah.

Kangmin tunduk ramah tanda terima kasih. Yongseung senyum manis.

"Jom ikut hyung" ujar Yongseung dan bantu angkat 2 beg bagasi Kangmin.

Hehhh memang taklah dia nak bagi Kangmin angkat dengan keadaan Kangmin tak sepenuhnya sihat.

"PAPA !!" jerit Mina dari dalam bilik.

Yongseung baru nak masuk bilik Kangmin pun terpaksa suruh Kangmin masuk dulu dan letak beg bagasi Kangmin kat tepi pintu terus masuk bilik Mina.

"Yea sayang kenapa?" tanya Yongseung cemas terus duduk dekat sisi katil anaknya.

Anak dia tak de papa. Lek je duduk atas katil dengan rubik dia.

"Hehehe papa.. Boleh cak kalau Mina nak panggil Kangmin oppa, papa juga?" tanya Mina yang terus duduk atas riba Yongseung.

Yongseung rasa macam nak cubit ii je pipi bulat anak dia sebab geram.

"Suka sangat buat papa cemaskan.. Yea sayang boleh panggil Kangmin oppa, papa juga" ujar Yongseung belai rambut anak kesayangannya ni.

"Betul ke papa?!" tanya Mina yang dah senyum bahagia.

"Yea sayang anak papa" balas Yongseung cubit hidung anaknya geram.

Mina terus bangun dan peluk leher papa dia lepas tu dia lompat ii atas katil bahagia.

Yongseung tersenyum tengok anak dia sebahagia tu.

'Memang macam Minie'

"Papa... Mina nak pelgi bilik papa Kangmin boleh cak" pinta Mina berharap papanya bagi dan yup Yongseung benarkan.

Yongseung dukong anaknya dan bawak pergi bilik Kangmin.

Kangmin tengah duduk kat katil dia sambil mainkan fon dan pandang ke arah pintu bilik bila dengar suara pintu.

"Kangmin.. Nihh Mina nak sangat dengan Kangmin sampaikan nak panggil Kangmin papa juga" ujar Yongseung letakkan anak dia atas katil Kangmin.

Awalnya Kangmin terkejut tapi dia terus senyum manis kat Mina buat Mina malu.

"Sini duduk dengan papa sini" ujar Kangmin pegang tangan Mina lembut dan bawak Mina duduk atas riba Kangmin.

"Mina nanti dah besar nak jadi apa?" tanya Kangmin lembut dengan belai rambut panjang Mina sayang.

"Nak jadi macam papa. Pensyalah telhebat" ujar Mina bangga.

Kangmin pun teruja dengan Mina.

"Wahh kalau Mina nak jadi macam papa Yongseung, Mina kena belajar rajin ii.. Tak boleh degil" ujar Kangmin sayang.

Mina anggukan kepalanya semangat.

"Yup.. Mina akan bellajar lajin ii untuk jadi macam papa" semangat Mina buat Kangmin rasa macam nak cubit ii je pipi bulat Mina.

"Yongseung oppa, Kangmin, Mina.. Makanan tengah hari dah siap jom siap ii" ujar (Y/N) yang tiba ii muncul dekat depan bilik Kangmin.

"Ahh ok kalau macam tu Mina sekarang ikut mama pergi siap ii.. Ok sayang " ujar Yongseung bawak turun Mina dan si kecil pun lari riang kearah mamanya.

"Siap ii nak gi mana hyung? " tanya Kangmin pelik.

"Rahsia.. Yang penting Minie siap sekarang.. Pakai smart ii sikit.. Hyung nak bawak Minie pergi satu tempat ni.. Mesti Minie suka" ujar Yongseung yakin dan tinggalkan Kangmin dalam bilik tu sorang diri.

Kangmin tanpa fikir panjang pun amik baju yang sesuai sikit dan pakai perfume.

>>•••<<

"Hyung.. Rumah sapa ni?" tanya Kangmin pelik.

Yongseung, (Y/N), Kangmin dan Mina sampai depan sebuah rumah megah.

Sepanjang jalan Mina memang duduk atas riba Kangmin dengan mainkan rubiknya.

"Inilah rumah tempat Kangmin lepaskan rindu" ujar Yongseung senyuma bangga. (Y/N) sebelah Yongseung pun senyum bahagia.

Diorang ber4 keluar dari kereta dan di sambut oleh pembantu rumah.

Mereka ber4 masuk dan yang paling semangat Mina.

"YOUNGHOON, MINA DAH SAMPAI !!" jerit Mina dan Younghoon pun lari ke arah Mina.

"Jom masuk" ajak Yongseung rangkul bahu Kangmin.

Masuk je rumah Kangmin dibuat terkejut dengan orang yang ada dalam rumah.

"Kangmin !!" jerit dua orang lelaki yang ada dalam rumah tu.

"Hoo.. Hoyoung hyung.. Gye.. Gyehyeon hyung" ujar Kangmin terbata ii.. Fixx dia nangis terus peluk Hoyoung dengan Gyehyeon yang duduk bersebelahan sekaligus.

Mereka bertiga peluk erat sangat sebab nak lepaskan rindu. Yongseung dengan bini dia dan bini Hoyoung senyum bahagia.

Diorang bertiga lepaskan pelukan dan Kangmin terus pukul Gyehyeon. Pukul lembut je.

"Ehh kenapa pukul hyung pulak ni?" marah Gyehyeon. Marah biasa je.

"Habis.. Hyung main tinggalkan Kangmin dengan surat n gelang je.. Kan Kangmin rindu.. Hyung tak tau macam mana Kangmin nangis sebab hyung keluar dari rumah" rungut Kangmin dengan buat muka sedih.

"Cehh cengeng.. Kan hyung dah cakap jangan nangis ishh degil" ngeluh Gyehyeon.. Ngeluh ii pun dia tetap tarik Kangmin kedalam pelukan dia.

"Hyung rindu Minie.. Kan hyung dah janji yang hyung akan balik lagi tapi kenapa masa hyung balik rumah tu kosong.. Semua orang degil.. Hyung dah cakapkan jangan tinggalkan rumah tu sebab hyung janji akan balik lagi" bebel Gyehyeon dekat Kangmin dengan tepuk pelan badan belakang Kangmin.

"Ishhh hyung ni" Kangmin terus lepaskan pelukan dia dengan Gyehyeon.

Orang dalam rumah tu dah gelak sebab Kangmin kena bebel dengan Gyehyeon.

"Ahh Hoyoung hyung dengan Yongseung pun tak payah nak gelak.. Korang berdua pun sama ii degil keluar rumah tu" balas Gyehyeon pandang Hoyoung dengan Yongseung tajam.

Giliran Kangmin pulak gelak terbahak ii.

"Dah ii kalau dok mengutuk je antara satu sama lain sampai ke besok tak makan.. Dah jom makan tengah hari" ajak bini Hoyoung yang dan sediakan pinggan lauk semua atas meja makan dengan bini Yongseung.

Semua yang ada dalam rumah tu makan dengan penuh gelak ketawa. Terkadang Kangmin geram dan buat muka masa sebab kena bahan tapi dia bahagia sebab dan jumpa lagi dengan hyung ii dia.. Tinggal Dongheon hyung, Minchan hyung dan Yeonho hyung je yang dia belum jumpa lagi.

Yongseung pun bahagia dapat kumpul dan gelak ketawa lagi macam dulu walaupun tak perfect n Minchan hyung terpaksa balik ke daerah lama sebab tak boleh tinggalkan kafe dia lama ii sangat. Tapi dia syukur sebab dah dapat jumpa Minchan hyung dan tau mana Minchan hyung tinggal.

'Tinggal Dongheon hyung dan Yeonho je belum aku jumpa.. Cepat ii lah nampakkan batang hidung korang.. Aku dah rindu' ujar Yongseung dalam hati.

Rumah megah yang awalnya suram kini kembali ceria dengan gelak tawa 6 orang dewasa dan 2 orang kanak ii.

>>•••<<

>Memory<
•Why, Sad & Happy•

>>•••<<

Hehehe author hari ni rajin nak update sekali 3 part 😂 enjoy ehh walaupun banyak typo.. Wehhh sorry wehhh kalau hambar huhuhuhu...

Hehehe

I SKY YOU VERIVERY💜💙

Memory || •VeriVery• Onde histórias criam vida. Descubra agora