"စိတ်ချသွားပါ ဆရာရှောင်း"
ရှောင်းကျန့် ဝမ်ရိပေါ် နဲ့အတူကားထဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ မျန်မျန်နဲ့ဝမ်လင်မယားသည်နောက်ကားတစ်စီးတွင်ဖြစ်သည်။
"ကြည့်ပါဦး။ ကိုယ့်ရဲ့ကျန့်လေးက ကြောင်ချီးရုပ်လေးတောင်ဖြစ်နေပြီ"
နှပ်ချေးတွေ မျက်ရည်တွေရောထွေးနေသည့် ရှောင်းကျန့်မျက်နှာတစ်ပြင်ကို ကားထဲက
wet tissueနဲ့ သေချာသုတ်ပေးလိုက်တော့ နဂို မူလချောမောသည့်မျက်နှာလေးပြန်ပေါ်လာသည်။ကားစထွက်တည်းက ငိုတယ်လည်းမမြည် အသံတောင်မထွက်တဲ့ရှောင်းကျန့်က ရွာထဲကထွက်လို့ ကားလမ်းမကြီးဆီရောက်သည်ထိ ကားမှန်ဘက်ကိုသာမျက်နှာစောင်းထားသည်။
"ကျန့် အရမ်းဝမ်းမနည်းပါနဲ့။ ရှောင်ပါးအမြန်လိုက်လာမှာပါ။ မငိုနဲ့တော့နော် မျက်လုံးတွေအစ်လိမ့်မယ်"
"...."
ဘာသံမှပြန်မလာသည်မို့ မျက်နှာလေးကိုဖင်ကြွကာကြည့်လိုက်တော့ သကောင့်သားလေးက အိပ်ပျော်နေလေပြီ။ ဝမ်ရိပေါ်လည်းသဘောကျစွာဖြင့် ပြုံးလိုက်မိတော့သည်။
"ကောင်းကောင်းအိပ်။ ကိုယ့်အချစ်လေး"
ကားမောင်းနေရင်းမှ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ရှောင်းကျန့်ပါးလေးကိုခပ်ဖွဖွဆွဲကာ လမ်းဘေးသို့ကားခနရပ်၍ ထိုင်ခုံကိုသက်သောင့်သက်သာဖြစ်စေရန် အနောက်သို့လှန်ချပေးလိုက်သည်။ စိတ်တိုင်းကျလုပ်ပေးပြီးမှ ဝမ်ရိပေါ်ကားကိုအာရုံပြန်စိုက်ကာ မောင်းလိုက်သည်။
၄နာရီလောက်မောင်းပြီးချိန်တွင် ဝမ်ရိပေါ်တို့နေသည့်မြို့သို့ရောက်လေသည်။ ရှောင်းကျန့်ကတော့ ထိုအချိန်မှမျက်လုံးလေးပွတ်ပြီးနိုးလာ၏။
"နိုးပြီလား ကျန့်"
"အင်း။ ဝှား!! ရောက်ပြီလား ရိပေါ်"
"နောက် ၁နာရီလောက်မောင်းပြီးရင်ရောက်ပြီ"
"အင်း"
"ဗိုက်ဆာနေပြီလား"
"ဟင့်အင်း အစောကြီးရှိသေးတာကို"
BẠN ĐANG ĐỌC
Bomiro & Julie Zhan [Completed]
Fanfiction||201228|| Wang Yibo × Xiao Zhan Yizhan {BJYX} Fanfiction The love story of a rich boy and the village chief's son.
_12_
Bắt đầu từ đầu