•Find & Done•

Start from the beginning
                                        

2

3

"MINCHAN !! GYEHYEON !!" - Hoyoung.

"MINCHAN HYUNG !! GYEHYEON HYUNG !!" - Yongseung.

Yang dipanggil cepat alihkan pandangan.

Terkejut, rindu semua ada dalam riak muka Minchan dan Gyehyeon.

"HOYOUNG !! YONGSEUNGIE !!" - Minchan.

"HOYOUNG HYUNG !! YONGSEUNGIE!! " - Gyehyeon.

Mereka berempat berpelukan. Hoyoung peluk Minchan, Yongseung peluk Gyehyeon dan tukar Yongseung pulak peluk Minchan dan Hoyoung peluk Gyehyeon.

Family Hoyoung dengan Yongseung cuma senyum je tengok diorang jumpa member lama diorang.

Minchan gan Yongseung dah lepaskan pelukan tapi tak dengan Hoyoung dan Gyehyeon.

"Kenapa tak bagitau hyung ibu dah tak de" bisik Hoyoung tepat kat telingan Gyehyeon. Suara yang serak, pelan dan sedih.

Gyehyeon kalau dah dengar pasal ibu, hati dia auto jadi tisu yang dah basah sebab kena air.

Sungai kecik dah laju kat pipi Gyehyeon. Dia nangis kat bahu Hoyoung.

Minchan dengan Yongseung yang dah notif cuma pegang tangan erat biarkan Gyehyeon lepaskan semuanya kat Hoyoung.

>>•••<<

4 jejaka masih duduk kat satu meja kafe. Hoyoung dan Yongseung biarkan isteri dan anak ii diorang makan kat meja lain.

Gyehyeon agak dah kurang sikit nangis tapi suara esak ii tu masih ada.
Hoyoung yang duduk sebelah Gyehyeon cuma mampu tenangkan si muda.

"Yongseungie, Hoyoung... Ermm Gyehyeon awalnya ajak tidur rumah sewa lama buat temankan dia sebab katanya dia dah rindu.. Korang tak nak ikut? For your wife n children.. Diorang boleh tido kat bilik hoyoung.. Yahh like korang punya anak pun masing ii masih kecik lagi so ofcourse diorang nak tidur dengan mak ii diorangkan.. Kita berempat tido bilik kitorang.. Boleh?" tanha Minchan untuk minta pendapat daripada Hoyoung dan Yongseung. Yelah sebab diorang berdua dah berkeluarga ann.

"Kalau tak boleh tak pe hyung, Seungi.. Gye faham" Gyehyeon yang dah berhenti nangis terus lentokkan kepala dia kat meja sebab dah penat nangis. Bawah mata dia pun dah bengkak.

Hoyoung dan Yongseung berpandangan antara satu sama lain dam terus bangun pergi meja family masing.. Ermm actually anak bini diorang duk makan satu meja.

Minchan gan Gyehyeon cuma pandang je Hoyoung gan Yongseung. Minchan balik pandang Gyehyeon. Pandangan Gyehyeon pandangan yang tak biasa. Mata Gyehyeon lesu. Gyehyeon terpukul dengan kejadian tu, hidup dia lepas keluar dari rumah sewa sangat tak baik.

Minchan tau Gyehyeon masih bergelut dengan fikiran kejadian tu terus pegang tangan Gyehyeon erat.

Yang dipegang pulak cuma senyum lirih.

"Ok kita tidur rumah sewa lama" ujar Yongseung datang dan tepuk bahu Minchan pelan.

"Bini korang setuju?" tanya Minchan minta kepastian.

"Kalau diorang tak selesa jangan paksa" sambung Gyehyeon.

"Diorang ok.. Diorang lagi nak kita berkumpul sebab diorang pun tak nak Gyehyeon terpuruk lama" ujar Hoyoung amik tempat duduk sebelah Gyehyeon dan rangkul bahu Gyehyeon.

Gyehyeon cuma mampu bagi senyum lirih je. Yang lain cuba bagi semangat kat Gyehyeon supaya diorang dapat ubah hidup Gyehyeon kembali ke asal.

>>•••<<

Memory || •VeriVery• Where stories live. Discover now