‘Silvia?’ sino ba sya? At bakit nya ako tinawag sa pangalan yun e nag pa kilala na ngalang ako..
Yan ang pa ulit ulit na umiikot n a tanong sa isip ko kahit na antok na antok na ako ilang oras naring ang nakaraan simula nung ghost festival nila maarteng multo...
Sa pag kakaalam ko hating gabi atta kami natulog pag katapos nila akong na hanap sa isang hotel sa ghost town muntik muntikan pa ngang mag away away ang mga ghost season dahil sakin pero sinabi kong nahimatay na lang ako tapos nakita ako ni Eira tapos pinunta nya ako at oky lang ako saka wala namang masamang nang yare sakin....
Nung sinabi ko yun halatang ayaw mani wala yung maarteng multi saka si Latina... Kaso pinigilan ko silang dalawa kase baka nang dahil sakin mag ka sira siraan pa sila pag katapos nun binuhat ako ni Caligo saka kasama nya si Latina na iwan naman sila Carcel at Trife baka siguro Kakausapin nila si Eira kung anong totoong nangyare...
Buhat Buhat parin nya ako habang nag hahanap kami ng ma pag che check in an na hotel.... Diko ba alam kaya ko naman mag lakad e hindi na nya lang ako paralakarin edi hindi sana sya nahihirapan... Nung mag rereklamo sana ako parang nakaka takot naman ang itsura nya sa unang pag kaka taon ngayon ko lang sya Na kitang ganyan sya ka seryo so saka ngayon lang sya hindi nag sasalita napaka tahamik nya hindi ako sanay...
Nang maka hanap na kami sa iisang kwarto kami ni Latina pero mag isang kama kami... Binababa nya lang ako ng maka rating na kami sa kwarto naman saka saya lumabas ng hindi parin nag sasalita.. Nag linis muna kami ng katawan ni Latina buti nalang at maraming damit ang mga nakuha nya may mga pangtulog din...
Pag katapos namin mag linis ng katawan naka upo kmai dalawa sa kanya kanya naming kama tinatanong nya ako kung ano ang totoong nang yare pero hindi ako sumasagot... Nung time Na ako na nag tanong sakanya kung sino si Silvia? Agad syang umiwas ng tingin saka sinabi nyang malalim na ang gabi at kaylangan na aming matulog gusto ko syang kulitin gusto kong mag tanong pero baka Hindi yun pwedeng sabihin kahit kanino lalo na sa isang katulad ko taga mundo ng mga tao kaya in intindi ko na lang....
Pero Kahit ganun hindi parin ako naka tulog ka gabi kakaisip kung sino ba yung lintik na Silvia na yun kina umagahan hinatid din ako ni Caligo sa mga mundo ng mga tao Buti na lang at nag dala ako ng uniform ko Hindi ko na kaylangan umuwi iniwan ko n alang ang mga iaba kong gamit sa kubo nung maarteng multo... Nag salita naman na sya kaninang umaga pero hindi parin katud ng dati na Kahit anong gagawin ko lalaitin ako saka yung mismong pangalan ko ang itinawag nya sakin kanina Nakakapani bago nga e...
Imbis na pumunta ako roon para maka pag relax pero parang ako pa ata ang naging problema.. Gusto ko tuloy umuwi para maka Bawi ng tulog antok na antok Na talaga ako... Nang mag bell na hudyat na ng uwian inayos ko na ang mga gamit ko... Ang bigat pa man din ng bag ko mag sasauli ulit ako ng libro sa library saka kukuha ulit ng babasahin....
Pag katapos kong inayos ang mga gamit ko para akong zombieng nag lalakad pa puntang library humihikab pa ako...
Nang maka rating ako sa library nag taka ako kung bakit iba naman na ang librarian dito... At parang na gulat pa ata syang makita ako....
“Silvia”
“Ano po?” tanong ko sa kanya
“Ah wala paki lagay na lang dyan yung mga librang isasauli mo hija” sabi naman nya....
Sinauli ko na ang mga libro kinuha ko saka ko in ilagay ang bag ko sa bakanteng table walang naman sigurong kukuha nyan... Sabi ko sa sarili ko sa ako nag simulang mag hanap kung anong magandang novel... Habang nag hahanap ako pakiramdam ko may naka titig sa akin inilibot ko ang paningin ko pero wala naman kaya pinag patuloy ko ulit ang pag hahanap ng libro...
Meron talaga e kaso pag inililibot ko ulit ang pangin ko wala.. Kaya hindi ko na lang pinansin... Nang maka hanap ako ng apat na novel bumalik ako sa table ko at sinimulang kong basain ang isang libro pampa lipas ng oras mamaya na ako pupunta sa kubo nung maarteng naka lagok ng gluta na parang anemic sa sobrang puti na na kakatakot kapag seryo na multo..
Ilang saglit pa ay may naramdaman akong may umupo sa harap ko ibinag baba ko ang libro at na gulat ako yung bagong librain may hawak hawak syang year book ngumiti naman sya sakin at hindi ko alam napangiti na rin ako...
“Pasensya ka na kung na abala ko ang pag babasa mo may gusto ng lang kase akong malaman... Anong pangalan mo? Ako nga pala si Ginang Martina ang bagong librain” sabi nya saka sya ngumiti ulit...
“Stellify po... Stellify Soliven” parang nagulat sya sa sinabi ko “Bakit po?” tanong ko...
“Ah wala.... Gusto mo bang making sa kwento ko?” tanong naman nya baka mamaya chismis lang ang sasabihin nya sa akin
“Tungkol saan po?” curious kong tanong.....
“Tungkol sa mag kasintahang na uwi sa hiwalayan at ang kasintahan ng dalaga nag hihintay parin bumalik ang dalaga kahit gaano pa ito katagal” pag ssimula nya...
Parang na para cheesy at ang kwento ni Ginang Martina hah baka mamaya ka cornihan lang yan hah...
Bago nya ipinag Patuloy ang kwento binunaksan nya ang year book na hawak maraming mga studyanteng may larawan doon ngutin may isang larawan ang kumuha ng attention sakin...
Pakiramdam ko parang bumagsak ang ikot ng mundo naka titig na lang ako sa larawan iyon parang panaginipan lang ang lahat ng ito...
Bakit ako may larawan sa year book na yan? E sigurado nam a akong napaka tagal na nyang year book na at mas lalo ako na windang nang napatingin ang sa kanang bahagi ng kamuka kong larawan bakit ganito ang nararamdaman ko hindi ko maintindihan bakit sya andyan? Parang napaka imposible naman bat may larawan sya may larawan dyan... Parang ayaw tanggapin ng utak ko...
“Bakit may larawan si Caligo jan?
