Chapter 08

2 0 0
                                    


Isang lingo na ang nakaraan mula noon school festival namin naging normal ulit ang lahat back classes narin kami... Ilang araw na rin ang matapos pero hanggang ngayon wala pa akong na iisip na  pwedeng hilingin doon sa maarteng naka lagok ng gluta n a parang anemic sa sobrang puting multo....




Natapos ang pag iisip ko ng biglang nag Bell hudyat ng uwian namin... Kanya kanyang ayos ng mga gamit... Nag aayos na rin ako kase mamaya makita pa ako nung babaeng madal dal e handa naman yung lumiban sa practice nila para lang makulit nga ako masyado kase syang confident sa sarili nya kahit raw hindi sya maki practice mabilis nya rin naman daw ma me memories ang sayaw kase basic lang naman daw ang mga steps ohhh diba ang hangin  ... Kaya ayun may oras daw syang kulitin ako na sumali sa kanila.... Pero umaayaw parin ako at saka tina takasan ko sya...




Lumilingon ako sa gilid gilid kase baka bigla syang sumulpot sa gilid gilid mahirap na.... Baka ma sundan pa ako sa tambayan noong maarteng multo...




Nang hindi ko sya makita sa gilid gilid tumakbo ako ng tumakbo para maka layo sa cumpus namin....



Nang medjo ma layo layo na ako... Tumigil ako sa pag takbo nag hahabol ako ng hininga pero pinilit ko paring mag lakad baka nanaman isang iglap mahanap ako nung madal dal na... Babae....



Nag lalakad na ako papunta sa tambayan nong maarteng multo.... Habang nag lalakad ako... Wala talaga kong maisip na pwedeng ipagawa roon or hilingin...



Nang malapit na ako... Himala ngayon lang na walang pa classic music yung maarteng multo... O baka naman wala sya.... Siguro...



Nag lakad ako pumunta roon... Sa hindi ko inaasahan nandoon naman sya.. Kaso wala syang pa kape or pa wine... Na habang naka upo at naka pikit ang maka ta at nag aambisyosa kaso... Naka lutang sya sa ere at parang ang lalim ng iniisip naka tingin lang sya sa kisame hindi pa ata nya na halata na... Nandito.. Na ako...
Umupo ako... Saka tinititigan ko sya saka kumunot ang noo ko... Bakit kaya masyadong malalim ang iniisip nya?




“Hoy alam kong parati kang naka lutang pero sobra na ata ang kalutungan mo at... Ni hindi mo pa ata ako na halata na naka pasok na ako sa kubo mo?” sabi ko sa kanya saka para naman syang na tauhan sa sinabi ko at umupo sya sa harapan ko...



“Kasalanan mo to e... Babaeng walang curves” sabi nya sakin saka nya ako inirapan....



“Hoy hoy... Kara rating ko lang hah... Wala pa nga akong gina gawa sayo... Inaano kita at papanong naging kasalanan ang pagiging lutang ng isip mo Aber?” sunod sunod na tanong ko sa kanya...



“Yun nga e bakit kase ngayon ka lang dumating?” sabi nya saka nya ako inirapan ulit...





“E parati namang ganitong oras ang uwian namin ah? Ano bang problema mo dun?” sabi ko sa kanya....




“Hello late ka kaya ng  5 minutes” sabi nya at inirapan nanaman nya ako ulit




“Hah?.... Alam mo hindi kita maintindihan ah.... Ngayon lalang nag reklamo kung late ako pumunta reto e dati rati ni ayaw o pa ngang nandito ako?” tanong ko sa kanya....



“Ah basta!” sabi nya saka nag pout




“Ano bang problema mo?... Sabihin mo na parang na na may iba  ating dalawa e... Matagal Na tayong nag lalait laitan dito ngayon kapa nahiya?” pang kukumbinsi ko sa kanya....



Nag puot muna sya bago mag salita “ E kase naman sa tagal tagal mong pumunta rito wala akong magawa kaya Naki pag chismisan ako sa mga chismosang galang kaluluwa jan sa gilid gilid at ang sabi nila July na raw e malapit na nanaman daw bumalik sa mundo namin” sabi nya pag titigil nya ng kwento..


Rain (Season Series) Where stories live. Discover now