+មន្ទីពេទ្យ
រាងក្រាស់ត្រូវបញ្ចូនចូលទៅក្នុងបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់ដើម្បីធ្វើការវះកាត់យកគ្រាប់ចេញ
''លោកប៉ូលីស!!កូនប្រុសខ្ញុំយ៉ាងមិចហើយ!!''Mrs Jeon
''ខ្ញុំក៏មិនទាន់ដឹងដូចគ្នាព្រោះលោកគ្រូពេទ្យមិនទាន់ចេញមកទេ!!''Police
''ម៉ាក់បងJungkook!!មិនអីទេមែនទេ!!ហឹក..ហឹក..!!''Jiminនៅបន្តយំមិនឈប់នៅឡើយទេ គេបារម្ភៗពីរាងក្រាស់ខ្លាចគេមានរឿងអី គេខ្លាច ខ្លាចការបាត់បង ព្រោះJiminទទួលរងការបាត់បងច្រើនពេកហើយ គេមិនចង់ទទួលបានវាម្ដងហើយម្ដងទៀតបែបនេះទេ
''ឈប់យំទៅបងនិងមិនកើតអីទេ!!Jungkookមកដល់ដៃលោកគ្រូពេទ្យហើយកូនឈប់បារម្ភទៅ!!គេជាមនុស្សរឺងមាំគេមិនងាយមានរឿងអីទេ!!''Mrs Park
''មកពីកូន!!អ្វីគ្រប់យ៉ាងខុសមកពីកូន!!បើកូនមិនពឹងឲ្យគាត់ជួយអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងក៏មិនទៅជាបែបនេះដែរ!!''Jiminយំកាន់តែខ្លាំងយកដៃទះកំភ្លៀងខ្លួនឯងពីម្ខាងទៅម្ខាងឥតឈប់
''Jimin!!ឈប់ទៅ!!កូនមិនបានធ្វើអ្វីខុសទេ!!ឈប់ធ្វើបាបខ្លួនឯងទៅ!កូនត្រូវតែរឹងមាំដើម្បីJungkookបើកូនបែបនេះពេលJungkookដឹងខ្លួនមកតើគេមានអារម្មណ៍បែបណាទៅ!''Mrs Jeon រត់មកចាប់ដៃរាងតូចជាប់និងឱបនាងជាប់និងទ្រូង
''ហ្ហឹក...ហ្ហឹក...!!''Jimin បង្ហូរទឹកភ្នែកឥតដាច់ ភ្នែកទាំងគូរប្រែទៅជាក្រហមព្រឺងៗនិងហើមតិចៗ
''ឲ្យខ្ញុំសុំទោសអ្នកទាំងអស់គ្នា!!រឿងទាំងអស់វាមកពីខ្ញុំ!!បើកុំតែការពារខ្ញុំលោកJungkookក៏មិនទៅជាបែបនេះដែរ!!''Police និយាយទាំងមុខក្រៀមក្រំ
''បានហើយ!!គ្មានអ្នកណាជាអ្នកខុសទេ!!ឈប់ធ្វើបាបខ្លួនឯងទៀតទៅ!!លោកក៏ដូចគ្នា!!ទុកថាវាជាកម្មរបស់Jungkookចុះដែលត្រូវមកជួបរឿងបែបនេះដោយខ្លួនឯង!!''Mr Jeon លើកដៃទះស្មារប៉ូលីសម្នាក់នោះដើម្បីលើកទឹកចិត្ត
''បាទ!!លោក!!''Police
+ប្រហែលជា2ម៉ោងក្រោយមកគ្រូពេទ្យក៏បានចេញមក
''លោកគ្រូពេទ្យតើកូនប្រុសខ្ញុំយ៉ាងមិចហើយ!!''Mrs Jeonសំដៅទៅគ្រូពេទ្យយ៉ាងលឿន