CLTCL 37 ❤
Kathryn's POV
Ngayon ang araw ang alis ni Deej ko syempre malungkot ako kasi halos isang buwan kaming hindi magkakasama.
"Sige na punta ka na dun magagalit sayo si Tita."
"Kathryn parang gusto kong sumabay na lang sayo." Daniel.
"Isa! Punta na! Mabilis na lang ang isang buwan. Dali na!" Sabay tulak ko sa kanya.
"Oh sige na! Bye!" Sabay kiss niya sa pisngi ko.
"Bye!"
DANIEL'S POV
"Eto ang bahay mo dito Papa?" JC.
"Oo tapos yung kila Kathryn sa kabila lang." Papa.
"Ilan yung kwarto?"
"Tatlo. Binili ko talaga tong bahay na toh para satin." Papa.
"Sige na JC at Daniel magpahinga na muna kayo alam kong pagod kayo sa biyahe." Mama.
Pumunta na ako sa kwarto ko at inayos ko na rin yung mga gamit ko.
Habang nag-aayos ako ng damit parang nakaramdam ako ng uhaw.
Habang papunta ako sa kusina narinig kong nag-uusap sila Mama at Papa.
"Rommel bakit kasi ang laki-laki ng inutang mo." Mama.
"Walang wala na talaga ako nung araw na yun natanggal pa ako sa trabaho 'di ko na nasabi sa inyo kasi araw ng graduation ni Daniel kailangan niyo ng panghanda noon diba? Kaya nanghiram ako ng pera sa kanila." Papa.
"Oh ano ang ipang babayad natin ngayon? Dapat pinangbayad na lang natin yung pinangpunta namin dito." Mama.
"Kakausapin ko sila." Papa.
Lubog na pala kami sa utang kailangan ko maghanap ng trabaho para matulungan ko naman yung mga magulang ko. Saka andito ako sa Canada para lang makahanap ng magandang trabaho at para makapag-ipon para sa pamilya ko.
*Ring*
Sino ba tong tumatawag?
"Hello?"
"Deejjjjjaaayyy!!!!" Si Kathryn pala.
"Oh?"
"Musta biyahe?" Kathryn.
BINABASA MO ANG
Crazy Little Thing Called Love
FanfictionSa henerasyon na 'to kapag may crush ka para kang hindi makahinga sa sobrang bilis ng tibok ng puso mo sa maliliit na bagay na konektado sa kanya. Pero paano kung ayaw mo na ituloy ang iyong nararamdaman dahil alam mong wala ka naman pag-asa sa kany...
