CHAPTER 30

572K 13.4K 1.8K
                                    

CHAPTER 30

NAGISING si Creed na namimilipit sa sakit si Lockett habang nakaupo ito sa sahig at nakasandal sa gilid ng kama. Sapo-sapo nito ang ulo at walang ingay na umiiyak.

His heart tightened inside his chest as he looked at Lockett. Kung may katawang tao lang ang sakit nito baka napatay na niya ito noon pa. Araw-araw, sumasakit ang ulo ni Lockett at wala siyang magawa kundi ang yakapin ito at magdasal na sana ay mawala na ang sakit na nararamdaman nito.

Dahan-dahan siyang bumaba sa kama at umupo sa tabi nito, pagkatapos ay niyakap niya ito ng mahigpit. Kaagad na yumakap ito sa kanya ng kasing higpit ng yakap niya at ihinilig ang ulo sa dibdib niya.

"Kanina pa ba masakit 'yan?" Tanong niya sa mahinang boses habang yakap-yakap pa rin ito.

"Oo. Pero medyo nawawala na ang sakit." Namamaos ang boses nito. "Basta yakapin mo lang ako, mawawala rin 'to."

He clenched his jaw to control his emotion. Gusto niyang magwala. Gusto niyang manuntok, pero sino? Sino ang sisisihin niya sa sakit na nararamdaman nito?

Hindi alam ni Creed kung ilang minuto o ilang oras silang magkayakap ni Lockett habang naka-upo sa sahig basta namalayan nalang niya na nakatulog na ang dalaga habang nakasandal sa dibdib niya.

Buong ingat na pinangko niya ang dalaga at ihiniga sa malambot na kama pagkatapos ay kinumotan niya ito. Naaawang tinuyo niya ang mga luha sa pisngi nito. Ganoon na talaga siguro ang pagmamahal. Hindi maiiwasang maawa ka. Pity has always been a part of love, depende nga lang iyon kung anong klaseng awa ang nararamdaman mo para sa isang tao.

Hinalikan niya ito sa nuo bago tumabi ng higa rito. Nang makahiga siya, inilagay niya ang kamay sa medyo umbok nitong sinapupunan. Isang tipid na ngiti ang kumawala sa mga labi niya.  It has been four months since they found out that Lockett's pregnant and her cancer is back.

Lockett is pregnant with his child. Nasa sinapupunan nito ang bunga ng pagmamahalan nila. He's happy. Iyon nalang ang nagsisilbing kasayahan nila ni Lockett kahit pa nga wala silang dapat na ikasaya.

"Mahal na mahal kita, Lockett." Bulong niya sa dalaga na mahimbing na natutulog.

Pagkatapos niyang halikan ang dalaga sa pisngi, ipinikit na rin niya ang mga mata para matulog ulit.

NAGISING si Creed na parang may malambot na bagay na dumadampi sa mga labi niya. Nang magmulat siya ng mga mata, napangiti siya ng makitang nakakubabaw sa kanya si Lockett at pinupupog ng halik ang mga labi niya.

"Good morning, Lover." Nakangiting bati nito sa kanya at hinalikan ang mga labi niya.

He grinned. Ito ang maganda sa umaga, kapag nagigising siya na ang magandang mukha ni Lockett ang nakikita niya.

"Good morning." Balik na bati niya rito. "Okay ka lang ba?"

She smiled. "Yes. Ayos lang ako." She said then straddles his waist. "Tingnan mo, Creed," Ini-angat nito ang suot na blouse. "Medyo malaki na ang tiyan ko." Ngumitio ito ng malapad. "Malapit na akong manganak."

He chuckled lightly. "Lover, mag-a-apat na buwan palang ang tiyan mo. Medyo malayo-layo pa bago ka manganak."

Sumimangot ito. "Malapit na 'yon." Dumako ang kamay nito sa waist band ng suot niyang boxer at ibinaba iyon.

Hindi pa siya nakaka-react sa ginawa nito, isinubo na nito ang pagkalalaki niya sa bibig nito. Mariin siyang mapapikit ng maramdaman ang sarap na dulot ng pagdila nito sa pagkalalaki niya.

Wala sa sariling napasabunot siya sa buhok ni Lockett at iginiya iyon paglabas pasok sa pagkalalaki niya.

He groaned when he felt his orgasm building inside him. He let go of Lockett's hair, afraid that he might hurt her when he came, and the grab a handful of his hair.

Creed's Lover (COMPLETED) - PUBLISHED under Precious Pages: LIB BARETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon