Kakatapos lamang magtapon ng mga basura ni Julie nang may makita siyang kuting at tuta malapit sa gate. Umupo si Julie sa bermuda grass malapit sa kinatatayuan niya at kinuha niya agad ang mga hayop na iyon para tingnan kung may sugat ang mga ito.
“Wala naman kayong sugat-”
sambit ni Julie habang dinodouble check niya ang parte ng katawan ng mga ito.“Gutom na ba kayo?”
“Huy.”
Biglang nabitawan ni Julie ang kuting na hawak niya ng may gumulat sa kanya at ng makita niyang si Elmo iyon ay kaagad niya itong sinamaan ng tingin.
“Bulag ka ba?
“Oh eh bakit galit ka agad dyan?”
“Nakakainis ka naman kasi.”
Dahan-dahang kinuha ni Julie ang kuting na nahulog sa damuhan mula sa kamay niya. “Kawawa naman tuloy si miming.”
“Miming?”
“Oo.”
Tumayo si Julie habang hawak-hawak niyang kuting at tuta para ipakita kay Elmo ng harapan ang mga iyon.
“Ayan oh, tuta at kuting.”
“Ku-”
Umatras si Elmo ng isang hakbang papalayo kay Julie.
“Kuting?”
“Oo?”
Nagtatakang sambit niya dahil sa takot na ekspresyon ni Elmo. “Ang laki-laki mong tao takot ka sa kuting?”
“Ano kasi-”
“Edi takot ka nga?”
Dahan-dahang humakbang si Julie papalapit kay Elmo.
“Ano bang meron?”
“Wala nga basta dyan ka lang.”
“Bakit mukhang kinakabahan ka?”
Natatawang sambit ni Julie.
“Daig mo pa ang nakakita ng multo dyan sa pamamawis mo.”
She giggled.
“Bitawan mo na kasi yan, pumasok na tayo sa loob.”
“Bakit muna.”
She cutely said while she was still hoding the puppy on her right hand and the kitten on her left.
“Ibalik mo na yan kung saan mo nakuha ‘yang mga yan.”
“Eh paano kung sabihin kong ayoko?”
Pang-aasar niya pa kay Elmo habang nakataas ang isa niyang kilay.
“Julie ikaw ta-”
“Hala!”
Sambit ni Julie ng makakuha siya ng tsempo na makalapit kay Elmo.Tumawa siya ng tumawa matapos matumba sa damuhan ng binata ng inilapit niya rito ang mga hayop na hawak niya dahil kitang-kita niya sa mukha ni Elmo na takot na takot ito.
“Ang bading mo naman.”
“Achuuu!” He wrinkled his nose. “Achuuu!”
“Anong nangyayari sayo? Tumayo ka nga dyan,
lalaking tao tapos takot sa kuting at tuta.”
“Kasi-” Napahawak si Elmo sa ilong niya. “Achuuuu!”
Hindi mapigilan ni Julie ang paghagikhik ngunit ng makita niya na nag-iiba na ang kulay ng balat ni Elmo ay bigla siyang natigilan.
“Elmo namumula ka-”
“Sinabi ko na kasing bitawan mo yung mga yan eh-”
Bumahing siyang muli. “I’m allergic to animal fur!”
“Talaga?”
Kaagad na ibinalik ni Julie ang tuta at kuting na hawak niya sa pinagkunan niya at pagkatapos ay binalikan niya muli si Elmo. Puro pantal na si Elmo ng mabalikan niya at pulang-pula na. “Grabe, ano bang nangyayari sayo?”
“Bingi ka ba talaga?
Allergic nga ako sa balahibo ng hayop.”
“May gamot ka ba?”
Tinulungnan niyang makatayo si Elmo.
“Ospital kaya? Gusto mo dalahin kita sa ospital?”
“Wag na dalahin mo nalang ako sa loob ng bahay,
kunin mo sa cabinet malapit sa sink yung nag-iisang gamot dun.”
Hindi na nakapagsalita pa si Julie dahil sa takot. Nang makaupo na sa sofa si Elmo ay tumakbo na siya agad papunta sa kusina para kunin ang gamot nito at ang isang basong tubig. Nanginginig pa siya ng makabalik sa kinauupuan ni Elmo at ng iabot niya ang mga kinuha niya mula sa kusina. Alam niya kasi na kasalanan niya kung bakit ganoon ang sitwasyon ng lalaking pinagmamasdan niya habang umiinom ito ng gamot.
“Okay ka na ba?”
nag-aalalang sambit ni Julie matapos iabot sa kanya ni Elmo ang baso at ang lalagyan na may lamang gamot.
Inirelax muna niya ang katawan niya sa upuan bago muling magsalita.
“After five minutes okay na ulit ako-”
He paused. “At after five minutes patay ka talaga sakin.”
“Bakit ba kasi sumunod ka pa sakin sa labas?
Akala ko ba aalis ka at makikipagkita dun sa Alvin?” Tinginan ni Elmo ng masama si Julie.
“Masama bang tanungin ka kung gusto mong mag-breakfast?”
H
e sighed. “Kung alam ko lang na gagawin mo yun edi sana di nalang ako lumabas para alukin kang kumain.”
“Tingnan mo ‘tong lalaking ‘to may concern din pala.”
Bulong ni Julie sa sarili niya ng hindi nahahalata ni Elmo.
“Anong binubulong-bulong mo dyan?”
“Ha?” Inayos ni Julie ang tayo niya.
“Ang sabi ko kung dito ka magdi-dinner mamayang gabi, ipagluluto kita ng maasim na maasim na sinigang at masarap na buttered chicken.”
“Talaga?Gagawin mo yun?”
“Oo basta wag mo na akong gantihan ha?
Kung pera ang ipanggaganti mo pwede pa. She joked.
“Sige ha, kapag mamayang gabi walang pagkain makakatikim ka talaga sakin ”
“Blah-blah.”
Hindi na pinatapos pa ni Julie ang sinasabi ni Elmo.
Naglakad na siya papunta sa kusina para ibalik ang mga kinuha niya habang hindi niya maipaliwanag kung bakit hindi matanggal-tanggal sa labi niya ang ngiting itinago niya sa harap ni Elmo.
“nang halik.”
Bulong niya sa kanyang sarili na may halong ngiti habang pinapanuod niyang maglakad si Julie papalayo sa kanya.
To be continued…
