Life-Note | COMPLETED

CHAPTER 13

CHAPTER 13

"SOMEONE WHO HAS DRAWN YOU CLOSE TO GOD"

THIRD PERSON'S POV

Paulit-ulit inalog ni DJ ang hawak na flashlight dahil kumikisap-kisap na ito. Mayamaya ay tuluyan na itong namatay. Halos mapamura naman siya dahil napakadilim. Kasama niya kanina si Brixx pero dahil kapwa nataranta, nagkalihis sila ng direksyon. Ngayon, mag-isa na lamang niyang tinatahak ang maputik na daan. Hindi niya alam  kung saan pupunta.

"Guys?" tawag niya pero umalingawngaw lamang ang boses niya sa paligid. Napayuko siya sa gulat nang lumipad ang isang uwak sa bandang ulo niya.

"Peste!" mura niya dahil sa gulat at tinapon ang pundido nang flashlight. Kinapa-kapa niya sa bulsa ng pantalon ang cellphone. Nakahinga siya ng maluwag nang malaman niyang may natitira pang 5 percent na battery. May magagamit pa siyang pangtanglaw hanggang makarating sa bukana ng sementeryo.

Napakislot siya dahil may naririnig na mga tunog. Parang may naghuhukay na naman. Imbes na manatili sa kinatatayuan ay  mas binilisan niya ang paglalakad.

"Anak ng!" sigaw niya nang makaapak sa malalim na parte ng lupa. Dire-diretso siyang nahulog sa hukay na tila kakatapos lamang tambakan. Pinilit niyang umahon hanggang sa tuluyan na siyang mapasigaw sa takot.

Isang maputik at nanlilimahid na kamay ang ngayon ay nakahawak ng mahigpit sa suot niyang hood. Buhay na buhay ito at pilit siyang hinihigit pailalim. Sa sobrang pagkataranta ay mura siya ng mura. Iwinawaksi niya ang kamay pero ayaw siyang bitawan nito.

"Pvtangina! Lubayan mo ako!" mura niya at mahigpit na hinawakan ang kamay ngunit kabilang kamay naman nito ang lumitaw. Tuluyan na siyang tumili na parang babae.

Sigaw pa rin siya ng sigaw dahil mahigpit siya nitong hinahatak na waring gusto rin siyang isama sa libingan. Pero natigil siya sa pagpapanic nang may mapansin na kakaiba. Sa kabilang pulso ng bangkay ay may suot itong relo na pamilyar para sa kanya.

"D-Debby?" nauutal niyang sambit at agad inalis ang lupang nakatambak sa mukha nito. Tumambad sa kanya ang maruming mukha ng dalaga, may bahid ng dugo at nakabusal pa ang bibig kaya hindi makasigaw.

"Tangina sino ang gumawa sa'yo nito?!"  Nagpakawala lamang ng ungol si Debby na hindi makasagot dahil mahigpit ang busal sa bibig. Sinamaan niya ng tingin ang binata. Otomatikong hinigit siya ni DJ paahon at tinanggal ang busal sa bibig.

Kapwa sila hingal na hingal habang nakasandal sa hukay na medyo malalim na rin. Habol ang hiningang tinanggal ni Debby ang suot niyang jacket. Ang dating puting T-shirt niya, ngayon ay halos magkulay brown na dahil sa putik. Napangiwi si DJ dahil sa hitsura ng dalaga.

"Bakit ganyan ang hitsura mo?" nandiriring tanong niya kay Debby na sinamaan ulit siya ng tingin.

"Ikaw ba naman ang ilibing ng buhay, ano kaya ang magiging hitsura mo noh?" sarkastikong sagot ni Debby sa kanya kaya napakamot siya sa ulo.

"I mean, who did this to you?" tanong pa niya muli.

"There's no time for explanation. Ang mahalaga, buhay pa ako," ani Debby at napahawak sa ulo na nadurugo pa dahil sa hampas ni Maye kanina. "That bullshit walking corpses, I will bury them back to their graves!"

"Ang ulo mo," nag-aalala niyang wika nang mapansin na parang nasasaktan si Debby habang hawak ang ulo.

"It's okay. It's just a mild crack."

"Mild crack amp! Seryoso ka ba?!"

"Let's get out of here. Bago pa tayo tuluyang ilibing ng buhay," aya ni Debby kay DJ at hinatak na ang binata paahon sa hukay na kinabagsakan. Napangiwi na lamang si DJ dahil maliksi na ulit ito na parang walang nangyari. Parang hindi nailibing ng ilang minuto kahit buhay pa.