ကဆုန္ နယုန္ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ ဆုိသလုိ
အပူလွိဳင္းေတြက
မနက္ခင္းေစာေစာမွာေတာင္ အစြမ္းအစျပေန
ၾကသည္
မုိးရာသီမွာ စုိစုိစြတ္စြတ္နဲ႔ သြားရလာရသည္ကုိ မနွစ္သက္ေသာ္လည္း ဒီလုိအခ်ိန္က် ေအးစိမ့္သြားေအာင္
႐ြာေစခ်င္သည္
"ဂ်စ္တူးမ နင္မၿပီးေသးဘူးလား"
"လာပါၿပီဟ ၿပီးၿပီ"
ဆံပင္ကုိ တစ္ခ်က္နွစ္ခ်က္ေလာက္ လက္ျဖင့္ သပ္ခ်
လုိက္သည္ အက်ီကုိ တစ္ခ်က္ဆြဲခ်သည္ မွန္ထဲသုိ႔
ဟုိဘက္ဒီဘက္
လွည့္ၾကည့္လုိက္ေသး၏ ရၿပီ ဒီေလာက္ဆုိ...
"ၾကာလုိက္တာ ဘုရားေတာင္ပြင့္ေတာ့မယ္"
စူပုတ္ပုတ္မ်က္နွာေပးနဲ႔ ပြစိပြစိေျပာေနသည့္
ေမၿငိမ္းခ်မ္း(ေခၚ) ေလာရွည္အား မ်က္ေစာင္းထုိးလုိက္သည္
"ပုိၿပီ ပုိၿပီ ငါျပင္တာဆင္တာ တျခားမိန္းကေလးေတြ
ေလာက္ မၾကာဘူး တျခားမၾကည့္နဲ႔ ဝတီဇင္နဲ႔ ငါနဲ႔ဆုိ ဘယ္သူပုိၾကာလဲ"
"ထြန္းေအာင္က အၾကာဆုံးေဟ့ ထြန္းေအာင္က အၾကာဆုံး"
ေမၿငိမ္းခ်မ္းတစ္ေယာက္ စိတ္မရွည္စြာနဲ႔
ေအာ္ေလၿပီ
"နင့္ေနာက္ကပဲ လုိက္ခဲ့ေတာ့မယ္"
"မရဘူး နင့္ဂ်စ္တူးကုိ စီးမွရမယ္ ငါ့ရဲ႕ က်ဴရွင္ခ်ိန္က
ညေနေျပာင္းထားတာ တန္းဝင္ရမွာ"
"အဲ့လုိလား"
ဂ်စ္တူးရဲ႕ ဂ်စ္တူးဆုိသည္မွာ အျခားမဟုတ္ ကုိယ့္ရဲ႕ Scoopy အမည္းေလးသာျဖစ္၏ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကုိယ့္ရဲ႕ အသည္းေက်ာ္ေလးပါ
"ေမႊးကုိ ဝင္မွာမလား"
"ဘာလဲ နင္ကမဝင္ခ်င္ဘူးလား"
"မဝင္ရင္ ဝင္ရေအာင္လုိ႔ေျပာမလု႔ိ ငါလည္း ဘာမွမစားခဲ့ရေသးဘူး"
"အုိေကေလ လစ္စုိ႔"
အေမအသင့္ျပင္ေပးထားသည့္ ထမင္းခ်ိဳင့္နဲ႔ ကုိ cycle tool-boxထဲထည့္ပိတ္လုိက္ၿပီး နွစ္ေယာက္သား
အိမ္မွ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္
"ရွမ္းသုတ္နဲ႔ လက္ဖက္ရည္ ခ်ိဳစိမ့္ဖန္တင္ ဝမ္း"
"ဒီက အစ္မကေရာ ဘာမွာမလဲ ခင္ဗ်"
YOU ARE READING
ဟုိဘက္စာမ်က္နွာမွာ အခ်စ္ရွိခဲ့ဖူးသည္
Romanceဆက္သြယ္ဖုိ႔ မႀကိဳးစားေတာ့ပါဘူး ကုိယ့္စိတ္ခံစားမွဳေၾကာင့္ေတာ့ ဆရာမကုိ မေတြေဝခ်င္ဘူးေလ ္ဆရာမလည္း သိမွာပါ ကုိယ္က ခ်စ္ရင္အရွံဳးေပးလုိက္ေရာ
