MAHAL KITA KATHRYN BERNARDO (BOOK 2) |FINISHED|

Chapter 23

Hello po! Dinelete ko po yung fisrt 23 and 24. Kasi po feeling ko panget. Tska kasi ieextend ko itong storyang to. Kaya ayun, pahahabain ko po kasi ito. Kaya don’t worry, maganda ang papalit dun. Haha. :)

××××××××

Magui’s POV:

Nasa school ako ngayon. Nag p-practice ng sayaw. Actually hiphop siya.

Kanina pa din kami nag p-practice eh.

“Okay. Let’s have a break. Be back after 10 minutes” sabi ng trainor namin.

Nag nod naman kami. Umupo ako sa bench kung saan andudun yung bag ko.Kukuhanin ko na sana yug tubig ng may humawak sa kamay ko.

Pagtingin ko, si Nathan pala. Yung makulit at nakaka asar na manliligaw ko. Hindi ba niya alam na may boyfriend na ako? Tss,

“You again? Tss, what now?!” I said. Napayuko naman siya at may pinakita siya sa akin. Isang maliit na box.

“What do you want me to do with that stupid box?” 

“Buksan mo, tapos please, suotin mo”

Tinaas ko yung isang eyebrow ko. Kinuha ko yung box at tiningnan.

Isang bracelet na may nakalagay ‘I love you-Nate’

Gawa niya siguro to.

“Ah sorry but I’m not interested with this. Sorry Nate”

Tapos nilagay ko sa kamay niya yun. Tatayo na sana ako nang magsalita siya.

“Pinaghirapan ko to, please? Kahit na hindi mo na suotin basta kunin mo nalang”

Aish. Ang kulit talaga!

Kinuha ko yung box at tinapon sa basurahan. Ang mean ko ba? Sorry kasi ayaw ko sa lahat is yung makukulit.

“I don’t want that. Shit” tapos umalis na ako. Bahala nga siya! Ang kulit naman kasi masyado eh.

Tska sure akong magseselos si Gerald pag nalaman niya. Bahala na nga siya.

Nathan’s POV:

Naiiyak ako. Ambakla ko ba? Sorry ha? Kasi nasaktan lang ako sa ginawa ni Magui. Pinaghirapan ko yun. Pinagalitan pa ako ng mama ko kasi useless lang din daw.

Kinuha ko yung box sa basurahan.

“Sayang yung pinaghirapan ko,” sabi ko sa sarili ko. Iyak lang ako ng iyak dito. Ayoko na. Sana pala hindi ko nalang siya nagustuhan.

“Hindi yan sayang,” napatingin ako sa babaeng nagsalita. Nakangiti siya saakin.

Naningkit yung mata ko at pinunasan ang mga luha na dumadaloy mula sa mata ko. “S-sino ka?”

“Ako nga pala si Janella, classmate ako ni Magui,”

“A-ah. Anong ginawa mo dito?”

“Wala lang, patingin nga niyan” tapos kinuha niya yng box na hawak ko.

Binuksan niya yun at napangiti siya.
“Wow, ang ganda naman nito. Ikaw gumawa nito?”

Tumango ako. “Oh, mahal mo pala talaga siya. Pero siya lang yung may ayaw sayo. Ang cute nga nito eh. Haha, akin nalang pwede?”

Nagulat ako sa sinabi niya.
“Ano?”

“Para naman hindi masayang ang pinaghirapan mo. Akin nalang, iingatan ko to”

Napangiti ako ng mapakla. “Eh hindi naman ikaw si—”