MAHAL KITA KATHRYN BERNARDO (BOOK 2) |FINISHED|

Chapter 13

CHAPTER 13:

Daniel’s POV:

Nakakapagod. Sobra. May trabaho na ako. Isang president ng isang kompanya dito sa mya lugar namin. Pagmamay-ari din to ng dad ko. Ang hirap lang kasi grabe yung feeling na mula umaga hanggang ngayong gabi wala ka pang kain? Kasi andameng mga papers ang kailangang tapusin.

Si Kathryn naman, kanina pa tumatawag sakin pero di ko nasasagot. I need to pass this tomorrow morning. Di ko naman pwedeng ibigay lahat to sa assistant ko or di kaya sa secretary ko. I’m the president and this is my responsibility.

Gutom na gutom na ako. AIsh.

*krrriiing* *krriiiinngg*

Ayan na naman. Nakaka ilang tawag na si Kathryn sakin. Magagalit na yun.

So I don’t have a choice, ayokong magalit ang asawa ko saakin.

Me: Hello? Kath, sorry ngayon----

Kathryn: Daniel! Ano ba? Bakit hindi mo sinasagot ang mga tawag ko sayo! Pang ilang tawag ko na to! Asan ka na ba?!

Eto.. Eto na sinasabi ko. Galit na nga.

Me: Look, I’m sorry sobrang busy ko lang ngayon dito sa office. Siguro mag oovertime ako. Because I need to pass this fckng papers tomorrow morning. I’m sorry.

Kathryn: Why did you cussed? Ugh. Then what? Mag oovertime ka na naman? Jesus! Daniel! Ilang overtime ba ang kailangan ha? Tapos alam kong hindi ka pa kumakain! My God! Papatayin mo ba sarili mo ha?

I calm down myself. I massage my forehead.

Kalma lang Daniel. Asawa mo yan. Wag mong sigawan.

Calm down..

Kathyn: Daniel! Kinakausap pa kita!

Me: I’m sorry..

Kathyn: Sorry? Yun lang Daniel? Ano ba yan!

Me: Kath, please understand. Tatapusin ko lang to, then uuwi na ‘ko.

Kathyn: Wag ka ng umuwi Daniel! WAG NA!

Bago pa ako makasalita, binabaan na niya ako ng phone.