MAHAL KITA KATHRYN BERNARDO (BOOK 2) |FINISHED|

Chapter 47

Kathryn's POV.

Gusto kong makausap yung asawa ko. Alam kong kasama nila ngayon yung asawa ko. Sinasaktan nila, masakit saakin sobra. Alam niyo ba kung paano ko nalaman yun? Simple lang.....

"Jon, san ka pupunta?" I asked him. Pormado eh. Di ko naman alam kung san ang punta nito. "May aasikasuhin lang ako,"

"Ano yun? Pwede ko bang malaman?"

"Di pwede,"

"Jon naman"

He just shook his head kaya nag sigh nalang ako at tumango. Hinalikan niya ako sa pisngi, bago siya umalis. Hay nako naman. Feeling ko talaga may mangyayari eh. Pero, di ko naman malaman kung ano yun.

*phone ringing*

Teka, phone to ni Jon ah? Naiwan niya ba? Hahabulin ko sana siya pero naisip ko, na gusto kong malaman yung sikreto niya.

Kinuha ko yung phone at tiningnan kung sino yung tumawag.

William Calling...

S-Si William...

Sinagot ko naman, pero di ako nagsalita.

William: Jon? Huy! Akala ko ba tatawag ka? Bat di ka tumawag? Nagpaload pa tuloy ako! Sayang pera, pero huy! Anong gagawin ko dito kay Daniel? Tutuluyan ko na ba?

Napatakip ako ng bibig. Tama ba yung narinig ko? Pangalan ng asawa ko yun eh! Daniel.

Unti-unting tumulo yung luha ko.

No... all this time, akala ko nagbago na si Jon, pero mali pala ako.

William: Huuuy! Ano ba? Bahala ka nga! Tutulyan ko na to eh! Tsk. Bye na nga!

Then inoff na niya yung tawag. Bigla akong napaupo. Seryoso yun? Hindi.. Hindi pwede.. Hindi..

Yung asawa ko...

Daniel....