My life - Hoofdstuk 3

213 8 4
                                    

3.

Lief Dagboek,

Is het eigenlijk niet te mooi voor woorden? In zo'n oer saaie stad na 10 minuten al een jongen vinden die dan eigenlijk je beste vriend wordt... Is dit niet gewoon een droom? Misschien denk ik te veel na... Ik moet het maar gewoon laten gebeuren denk ik.. Bo begint m'n vriendin te worden, natuurlijk niet zulke vriendinnen als Rachel en Leanne maar ja, misschien komt dat nog :) Ben blij dat ik tenminste 1 vriendin heb! Aankomend weekend (het is nu woensdag..) komen Rachel en Leanne! Super veel zin in, misschien kan ik ze aan Bruno voorstellen! oke, ik loop te hard van stapel. Ik heb Bruno nog maar 2x gezien. Ik bedenk me zo he... Is het dan niet een beetje... raar... wat er allemaal gebeurt? Ik heb het idee dat er iets fout is.. Misschien moet ik hem maar niet meer opzoeken..? Pfff wat is het leven ook leuk zwaar. Laat ik als bonus  nog maar even aardrijkskunde gaan leren. Joepieeee... 

XLuna

Zuchtend leg ik mijn dagboek weg. Hoe kan ik Bruno nou uit m'n hoofd zetten?! Ik heb hem nog maar 2 x gezien, ja dat is waar, maar hij heeft iets.. Ik kan het niet omschrijven maar ik moet hem gewoon steeds opzoeken. Het is nu al een week dagen geleden dat ik hem voor het laatst heb gezien. Misschien heeft hij wel op me gewacht. Nee, Nee Luna. Hij weet waar je woont, dan was hij langsgekomen. 

Ik pak mijn laptop en start hem op. Leanne is online. 

Leannex zegt: Heeeeeee

Lunax zegt: Haai

Leannex zegt: What's upp?

Lunax zegt: Nothingg.. bij jou?

Leannex zegt: Ook niett :( Heb f*cking veel zin in dit weekend! Gaan we nog de stad in? of is dat niet mogelijk in het afgelegen Hengelo?

Lunax zegt: Nog niet in de stad geweest, moet ik bekennen.. :S 

Leannex zegt: HET IS EEN SCHANDE!

Lunax zegt: Ja.. ik weet het.. Maar we zien wel goed? ik weet niet of m'n ouders het toelaten... =S 

Leannex zegt: We kopen ze gewoon om met een taart :P Maar ehh... nog iets belangrijks te zeggen ofzo? moet namelijk gaan.. 

Lunax zegt: Nee niks, ga maar ;) doegg, tot vrijdag! Ik sta om half 6 bij het station! xx

Leannex zegt: Okii Top!! tot vrijdagg <3 X

Ik kijk nog een beetje op internet rond en sluit dan weer af. Ik moet nu echt aan Aardrijkskunde beginnen! 

Ik ruim mijn bord op en pak mijn jas. "Ik ga wandelen" voordat ik antwoord krijg smijt ik de deur dicht en loop ik richting het bankje. 

In de verte zie ik het bankje al. Ik glimlach en begin sneller te lopen. Ik herken Bruno door zijn krullen. Ik glimlach en ga naast hem zitten. "Dat is lang geleden, Rainbow" ik trek mijn wenkbrauwen op, Dit is de nieuwe Bruno? "Rainbow?" vragen kijk ik hem aan. "Vind je het geen leuke bijnaam?" ik haal mijn schouders op en mompel wat onverstaanbaars. Ik trek mijn knieën op en sla mijn armen er om heen. "Dus, rainbow, waar was je al die tijd? ik zat hier elke avond" Mijn mond valt open. "Echt?!" Hij knikt en kijkt me indringend aan. "oh.. oh.. Sorry.. ik.." stamel ik. "maar je weet waar ik woon!" roep ik dan uit. Hij haalt zijn schouders op. "ik dacht dat je wel een reden had om niet te komen. Ik wil je niet dwingen ofzo." Ik knik. "sorry" zeg ik dan zonder hem aan te kijken. Hij haalt zijn schouders op. "Het is al goed Rainbow" "Hoe kom je eigenlijk op die naam?" vraag ik dan. "Je bent net als regenboog, mooi, kleurrijk, maar ik zie je maar heel zelden. En als ik je zie, zie ik je kort. Als ik je zie, ben ik vrolijk en als je weg gaat vind ik het stom. Ik kijk altijd of ik je zie, maar zelden ben je er ook echt" ik lach. "Maar ben ik dan gemaakt door regen en zon?" "Dat kan ik je niet zeggen, lieve regenboog" Ik schud lachend mijn hoofd. "oke dan" Ik staar naar mijn roze all stars. Ik voel dat hij naar me kijkt. Ik laat mijn benen zakken en kijk hem aan. Ik wil hem wat vragen maar voor ik m'n mond open kan doen zoent hij me. Verrast door deze actie zoen ik terug. Als hij me los laat kijk ik verlegen naar de grond. "wat? zoen ik niet goed genoeg?" vraagt Bruno dan. Ik lach. "nee, ik ben gewoon verrast door je actie" Ik voel dat ik rood word. Hij wrijft met zijn duim over mijn wang. "niet zo verlegen, Regenboogje van me. Je bent geweldig" Hij kijkt in mijn ogen. Luna, DENK NA. Dit is te mooi voor woorden! Dit is niet echt. Dit. kan. niet. echt. zijn.!!! Ik negeer mijn gedachte en zoen hem nog een keer. 

We zitten daar al 2 uur. Ik zit inmiddels op zijn schoot en we praten over vanalles. Hoe kan hij zo geweldig zijn! "Maar ik vraag me af, je noemt me Rainbow en Regenboog. Wat wordt het nou?" ik kijk hem lachend aan. "Dat bepaal ik zelf wel" Hij knipoogt. Hij is zo schattig! Ik kijk op mijn horloge. "Sorry.. ik moet gaan" Ik trek een sip gezicht. "Zie ik je morgen weer, Rainbow?" Ik knik. "Zeker" Ik glimlach naar hem en geef hem een afscheidskus op zijn wang. Dan sta ik op en loop, zonder verder nog iets te zeggen weg, Net als een regenboog die voor je ogen verdwijnt...

Sorry,  voor dit beetje saaie hoofdstuk. Ik beloof dat het volgende hoofdstuk anders word :) Tips zijn altijd welkom :) x

My LifeWhere stories live. Discover now