The Late Bloomer (Published under PSICOM)

Chapter 26 : Officially

***

How did this happen?

Pumipintig sa sakit ang ulo ni Grey nang maalimpungatan mula sa dalawang oras na pagtulog. Parang naninikip din iyon. And yet, he was smiling lazily.

Wala sa plano niya ang matulog katabi si Tonya pero wala rin naman siyang tutol sa nagisingan.

Humigpit ang yakap ng babae sa katawan niya. Sumiksik ito sa braso niyang ginawang unan. Ngumiti. She looked like she was having a good dream. Ayaw niyang makaabala kaya maingat niyang idinikit ang pisngi sa ulo nito at huminga nang malalim.

He wanted to sleep a little more. A few winks wouldn't hurt especially when it's this comfortable.

Dalawang oras bago ang panggigising ng inner alarm clock ni Grey ay ang tunay na nangyari. Pinanood niya ang pagtulog ni Tonya hanggang sa mamigat ang mata niya sa antok. Naisip niyang umalis na ng silid pero kinunsinte muna niya ang sariling humiga sa tabi nito. Sandali lang dapat. Pero tatlong minuto pagkatapos, mahimbing na ang tulog niya. Nakatalikod si Tonya sa kanya.

Ilang minuto nang makatulog ni Grey, tumagilid naman si Tonya paharap. Kumapa ang kamay nito sa paghahanap ng unan na yayakapin. Successful naman. May puwedeng yakapin... pero tao. Komportableng sumiksik si Tonya.

Labing-anim na minuto pagkatapos, tumagilid si Grey paharap sa nakikiyakap. His arms reached out to her, she pillowed on his arms, and he pulled her against him. Yumakap si Tonya. Yumakap si Grey.

And the clock worked itself to five in the morning.

May klik na tunog mula sa binubuksang pinto ng silid. May takatak ng takong sa konkretong sahig. At pagkatapos ay...

"Kuya! You perv! Ano'ng ginagawa mo kay Ate Tonya!" malakas ang tili ni Portia na gumising sa kanila.

Nagmulat si Grey at nasapo ang masakit na ulo. Sumulyap siya sa kapatid na malaki ang mata sa pagkakatitig sa kanila. Gumalaw naman si Tonya sa bisig niya at iniangat ang katawan nito para makita siya.

Magaan ang ngiti ng babae sa kanya. Hindi pa rin inaalis ang pagkakayakap nito.

"Good morning, Goryo," halos nakapikit na bati nito bago sumilip at, "Good morning, Portia."

"Good morning," nakangiting bati niya.

Tumili uli ang kapatid niya. Padabog itong pumanhik sa kama, yumakap kay Tonya, at halos hilahin ang girlfriend niya palayo na parang pinoprotektahan ito mula sa kanya.

"Two-timer ka, Kuya! 'Wag mong landiin si Ate Tonya habang may Noreen ka pa! Makipag—"

"Hindi siya two-timer, Portia," putol ni Tonya rito habang tinatapik-tapik ang braso ng mas batang babae. "Saka, cute naman siyang maglandi."

Masama pa rin ang tingin sa kanya ng kapatid. Paupo naman siyang sumandal sa headboard. Wala sa loob siyang napahaplos sa mukha at napailing bago malapad na ngumiti.

"I'm not engaged to Noreen anymore, Portia. Tonya and I are officially on since last night. And what are you doing in this room?" Sinikap ni Grey na maging seryoso ang pagsasalita sa kapatid, kahit na ang totoo ay namamangha siya sa umaga nila. It was just five in the morning but his girls were so lively.

"First!" sabi ni Portia at itinulak ang kamay niyang umaabot sa balikat ni Tonya, " 'Wag mo munang hawakan si Ate Tonya! At... mabuti naman na break na kayo ni Noreen. So, Ate Tonya is just a rebound?"

Bumaling sa kanya ang girlfriend. "Rebound lang ako, Grey?"

Natawa siya nang mahina. "No, you're not." At kay Portia, "I broke up with Noreen because I wanted to be with Tonya. She's not a rebound."