The Late Bloomer (Published under PSICOM)

Chapter 16 : Powerless

***

Hindi agad naiproseso ni Grey ang nangyayari. He saw Tonya in a really nice dress before he recognized her company. Then, Noreen walked up to him and...

Naramdaman niya ang malambot na labing kilalang-kilala niya dati. Nakalapat sa labi niya. Mainit na umaangkin. But he's slow to respond.

It really is Noreen. Inilayo nito ang katawan sa kanya pero hindi tinanggal ang pagkakayakap sa leeg niya.

"You look..." pinakatitigan siya ng kaharap na babae, may suspetsa sa mata, "shocked. Are you that surprised to see me?"

Nasorpresa siya pero hindi iyon ang dahilan kung bakit natitigilan pa rin siya. Hinanap ng mata niya si Tonya.

"Yeah. You..." nakita niya ang hinahanap. Nakatalikod ito. Nilapitan ni Shaun.

Nahigit niya ang hininga nang hindi niya namalayan. Nang ibalik niya ang paningin kay Noreen ay nakatingin na rin ito sa gawi nina Tonya at Shaun. Tinanggal na nito sa pagkakasabit ang mga kamay sa kanya bago balewalang tumingin sa kanya.

"You had me... speechless," tumikhim siya. "I'm sorry."

"Aha!" nakangiting sabi nito. "I know you will be surprised! And I am speechless with your assistant, too! Wait."

Tumalikod ito at nilapitan si Tonya.

***

"Hey, are you okay?" tanong ni Shaun.

Binalingan ni Tonya ang lalaking tumabi sa kanya. Halos manginig ang pisngi niya nang subukang ngumiti. Lumunok siya nang hindi magtagumpay. Nanginginig talaga siya.

"You're pale," seryoso ang mukha na komento nito.

Nakatalikod sila sa eksena nina Grey at Noreen. Namumutla nga siguro siya dahil nararamdaman niya ang pagtakas ng dugo sa mukha.

"Oo. Nakakahiya kasi 'tong suot ko," pagdadahilan niya. Mabilis na kumurap ang mga mata niya sa pagsisinungaling. Hindi siya sanay.

"Ah." Hindi niya makita sa mukha ni Shaun kung naniwala ba sa sinabi niya. "You're pretty. Wala kang dapat ikahiya sa suot o ayos mo."

Tumungo siya.

"Cheer up. Or they'll think there's something wrong with you," malumanay pa na sabi nito, inakbayan siya, at hinapit palapit sa katawan nito.

Hindi niya maalis ang kamay nito sa balikat niya. Hindi maitaboy. Pansamantala ay kumukuha ng lakas ang tuhod niya sa pagkakasandal sa init ng katawan nito at sa higpit ng braso nito sa kanya.

"Salamat. Nanghihina talaga ang tuhod ko, eh."

"I know," maiksing sagot ng lalaki at hinalikan siya sa noo. "Don't worry. I'll keep on holding you."

"Salamat."

Nakarinig sila ng takatak ng takong ng sapatos. Naamoy niya ang pabango ni Noreen bago pa ito magsalita.

"Tonya! Let's show Grey your transformation," sabi ng babae.

Nilingon niya ang barbie doll na lumapit at iniaabot ang kamay sa kanya. Wala siyang magawa kundi iabot ang malamig na kamay. Tumingala siya kay Shaun.

"I'll catch you kapag bumigay ang tuhod mo," bulong nito bago lumakad kasabay niya.

Mapait ang lalamunan niya nang lumunok. Malambot ang tuhod niya. At tinatambol ng kaba at sakit ang dibdib.

Excited si Noreen sa paghila sa kanya. Itinigil siya nito sa harap ni Grey bago tumabi sa lalaki. Nakatingin siya sa dalawang magandang tao: isang buhay na manika at isang superman. Bagay na bagay ang dalawa. Lalong sinalaksak ng hindi nakikitang patalim ang puso niya. Pamilyar ang pakiramdam at gano'ng eksena. Nagseselos siya. Naiinggit. Nanghihinayang. Higit sa lahat... nalulungkot.