Chapter Sixteen

864 35 4
                                    

Lilay POV:

"Good job Lilay. " Sabi ni Hershey sa'kin.

Hindi ko nalang siya pinansin, Sa totoo lang awang-awa ako kay Belly. Gusto ko nga siyang tulongan kanina, pero pinag-bantaan ako ni Hershey.

Siguro kung nandoon ako hindi siguro yun nangyari kay Belly. Kitang kita ng dalawang mata ko kung pano nahirapan si Belly kanina. Sisingit na sana ako para tulongan si Belly kaso hinila ako bigla ng mga alipores ni Hershey at dinala dito sa likod ng paaralan namin..

"Pwede ba hershey, itigil mo na to!" Puno ng galit kong sabi.

"Why should I?" Sabi niya sakin tapos nag smirk.

"Good bye Lilay. Have a nice weekend" Kumaway sila sakin at toluyan ng umalis.

URGHHH! Sige lang Belly kunting tiis nalang malalaman mo rin na pag kukunwari lang tong pinag-gagagawa ko sayo. Hintay lang Belly TT^TT

Kathryn Ysabelle POV:

Siguro ito na ang tamang panahon para mag move on at mag let go. Akala ko baBest friend forever kami ni Lilay, pero bakit ganoon? Masakit man isipin pero yun ang totoo.

Tumatak parin sa isipan ko ang mga salitang binitawan ni Lilay sakin..

2days na akong naka-kulong sa kwarto ko, ayokong lumabas o kumain. Alalang-alala na nga si Mama at papa sakin eh, kung ano daw nangyari sakin o kung may sakit ba ako.

Malaki na ako para isumbong sa kanila ang mga naranasan ko sa school namin,siguro sakin nalang yun. Baka ma dagdagan pa ang mga iniisip nila mama kung sasabihin ko.

"Anak, anak? Please open the door" Kanina pa yan si mama katok nga katoksa pintuan ng kwarto ko pero di ko sila pinansin.


hindi ako marunong mag pretend na hindi ako nasasaktan,

Pag-babatuhin na nila ako, lait-laitin, apakan ang pagka-tao ko, at kung ano mang gusto nilang gawin sakin, wag lang mawala ang kaisa-isa kong bestfriend.  Pero bakit ganoon? Ganoon na ba talaga ako ka sama para parusahan ng ganito?

"M-mom.." Sabi ko nung nakita ko si mama sa harapan ko.

"Sorry, pero nag aalala na kami sa'yo anak. Ano bang nangyari sayo?" Kita kita ko sa mata ni mama yung pag alala niya. Hindi ako ganoon kasama para hayaang makita si mama na nag-aalala sakin. Pero ayoko rin na mamroblema sila ni papa dahil lang sa nonsence na issue.

"Ma. I-im okay. Masakit lang talaga yung ulo ko." I lied.

"Pero hindi ka pa kumakain."

"Bababa nalang ako mamaya mom, I need to rest," Sabi ko tapos pumikit na.PAra maniwala si mama na inaantok talaga ako.

"Okay baby.." Bago umalis si mama hinalikan muna niya ako sa noo.

Alam kong napak-swerte ko dahil may mababait akong mga magulang. Hindi sa hindi ako kontento sa kanila pero kailangan ko parin ng kaibigang masasandalan at masasabihan ng mga bagay-bagay na hindi ko kayang masabi sa mga magulang ko.


Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako..

---

After 2hours of sleep

*Yaaaawnn*

gabi na pala, ang haba ng tulog ko. 

Nag ayos muna ako at naisipang bumaba kasi nagugutom na ako, buti nalang at dinalaw ako ng gutom. 

"Oh anak, the dinner is ready." Sabi ni Mama sakin..

"Buti napag-isipan mong bumaba anak. I don't want to see you weak kaya kumain kana." Sabi naman ni Daddy,

Habang kumakain kami.. Hindi mapigilan na ma topic namin si Lilay.

"By the way anak, bakit hindi ko na nakikita si Lilay?" tanong ni mama sakin, kapag naririnig ko ang pangalan ni Lilay kumikirot talaga ang puso ko. She's so special to me,i really loved my best friend pero iniwan niya parin ako, pinili niya sina Hershey kaysa sakin.

Bakit pa kasi ako naging panget ayun tuloy ayaw na ni Lilay sakin.

"a-ah a-ano kasi ma. B-busy siya" Busy siya sa bago niyang kaibigan.

Kung sasabihin ko kila mama yung nangyari sa pagitan namin ni Lilay, alam kong di yun maniniwala, Matagal na siyang kilala ng mga magulang ko, mabait si Lilay. Siguro na brain wash lang yun nina Hershey kaya nag ka ganoon.

"Ah ganoon ba." Buti naman at hindi na nag tanong si mama tungkol kay Lilay.

"Siya nga pala ma, pa. Naka-pag desisyon na akong tanggapin yung inalok niyo sakin." Sabi ko sa kanila at pilit na tumawa.

Kitang kita ko sa mga mata nila ang saya. Dream kasi nilang makapag aral ako sa ibang bansa. Oo sa ibang bansa.

"Talaga anak?"

"Talaga? Thank you anak, alam mo bang ikaw nalang ang hinihintay ng mga pinsan mo dun sa states?." sabi ni mama at sabay nila akong niyakap. 

Tama naman siguro tong desesyon ko diba? Porket inabanduna na ako ng matalik kong kaibigan, ni isa sa tga SLU walang may gusto sakin, so ano pa bang ina-asahan ko? Mabuti ng Lumayo-layo nalang sa kanila.

"Im so excited anak.." sabi ni mama gtas kumalas na sa pag kayakap sakin.

"So kailan mo gustong pumunta anak?" tanong ni papa sakin..

"Kahit kailan nalang po pa." Sabi ko. Pilit ko paring tumawa sa harap nila mama at papa kahit deep inside unti unting dinudurog ang puso ko sa desisyon kong lumayo.

"this is so exciting my dear. Sigurado akong matutuwa yung mga pinsan mo doon. So ano hon? kailan tayo mag papa-book?" Sabi ni mama.

"Kahit kailan as long as matapos na yung mga papeles na pinaayos natin. Mga next week siguro. Okay lang ba sayo anak?"

"yes pa" Nakayuko kong sabi.

"Oh ba't naluluha ka?" Biglang tanong ni Mama sakin, kaya pinunasan ko agad yung pisngi ko. Hindi ko namalayang umiyak na pala ako. TSs

"Excited lang po ma." Pagsisinungaling ko na naman.

"Tears of joy yan hon." Sabi ni papa. 

Sana nga po pa Tears of joy nalang to. TT^TT

---

*kinabukasan

Monday na pala ngayon, may pasok na pero ayoko ng pumasok sa paaralan na yun. Wala akong ganang pumasok kung puro gulo lang din naman ang ma-aabutan ko dun. Mabuti ng dito nalang ako sa bahay.

"Anak, di ka papasok?" Tanog ni Papa sakin.

"Di na po pa. Aalis na rin naman tayo sa susunod." Pilit kong pinasigla yung boses ko para di mahalata ni Papa na malungkot ako.

Oa na kung oa. Masakit lang talaga ang itakwil ka ng matalik mong kaibigan.

"Sige anak, Its your desisyon. Mag papabook na tayo bukas, mag ligpit ka na ng gamit mo anak o di kaya si Yaya na ang paligpitin mo." Sabi ni papa

 

"No pa ako nalang wala naman akong gagawin eh.." Tumango lang si papa sa sinabi ko.

Umakyat na ako sa kwarto para mag ligpit na ng mga gamit. Every inch in this place ay mamimiss ko, lalo na't dito kami palaging nag lalaro, nag chichikahan ni Lilay. Im going to Miss you Lilay TT^^TT

-------

A/n: Sana nagustuhan niyo ang UD ko.. Votes/comments naman kayo guys para ganahan akong mag UD.

Enjoy readiiinngg:*

From nerd to sossy (KathnielFanfic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon