Stars Cross Our Paths

Chapter 1

Catherine Trinidad's POV

Napasimangot ako ng maalala ko ang sinabi ni Doc at umakyat sa rooftop

Kung magda-drama lang ako sa kwarto ko, walang mangyayari sa buhay ko

Umupo ako sa bench at tumingin sa langit

"Miss, ahmm that's my seat"

Napalingon ako sa gilid at tumayo. Tinignan ko ang buong bench at binalik ang tingin sa kanya

"Wala namang pangalan ah" I said then sat down again

I heard him chuckled at umupo sa kabilang dulo ng bench

"Miss, excuse me lang. Pero if you are one of the girls whose following me kanina pa. Sorry I don't entertain them"

Nilingon ko sya at binigyan ng cold stare "Mukha ba akong interesado sa atensyon mo?"

"Okay. Then why are you here?"

"Di ba obvious sa suot ko? I'm a patient here"

"Maganda pala ang mga pasyente dito"

Napailing ako at inirapan sya. Binalik ko ang tingin ko sa langit

Ang daming stars

"Miss..."

Nilingon ko sya "Alam mo ikaw ata ang gustong makakuha ng atensyon ko eh"

"Oppss don't be so boastful. I just notice that you look so sad"

Napabuntong hininga ako at tumango

"Bakit ka ba nandito? Naaksidente ka ba?"

Napairap ako "Sa tingin mo, mukha ba?"

Umiling sya. Napangiti ako "Mabuti at hindi ka bulag"

"Sungit mo naman nagtatanong lang eh"

"Alam mo bakit ba hindi ka nalang bumalik sa bansang pinanggalingan mo?" inis na sabi ko at inirapan sya

"Miss, taga-rito ako sa Pilipinas. I'm a Filipino"

"Nope. Hindi ka mukhang Pinoy"

"Fine. I'm Wilbert Magnus, 25 years old. I'm a German. But I am born here, so that makes me a Filipino. Satisfied?"

"Still you're not a Filipino. Ewan ko ba kung bakit may tinanggap na dayuhan dito"

"You're kind a weird. Minsan masungit, tapos babait sandali tapos masungit ulit"

"Wala akong tiwala sa mga lalaki, yun lang" sabi ko at tumingin sa langit

"Mis---err ano ba kasing pangalan mo?"

Tinignan ko sya at tinaasan ng isang kilay "Why should I tell you my name?"

"Because I'm not comfortable calling a person without her name"

"Stranger ka parin. I don't give my name to strangers"

"Oh my! Catherine, pinag-alala mo kami!"

Nurse Gela hugged me

"Catherine..."

Napatingin ako dun sa lalaki "Yeah. I'm Catherine Trinidad. Got a problem with that?"

"So, ikaw yun? The one that Mark talking about"

Mark....

"Mark is my friend"

"So, you are a?"

Napakunot ang noo ko

"Oh well, Mark just had his liver transplant. While you? Anong sakit mo?"

"Hindi pa tayo close kaya pwede ba? Wag kang matanong" sabi ko at hinila si Nurse Gela paalis dun

"That's Wilbert. Best friend ni Mark. Mark Gonzales is friendly kaya siguro laging nandito yan si Wilbert"

"Nurse, I don't care if he is the owner of the hospital. He's not important"

"Hmm, ampalaya ka talaga. Eat first then drink your meds"

Tumango ako at napabuntong hininga

"Ayoko ng medicines, Nurse Gela"

"You need to para gumaling ka na ulit"

Napairap ako "Yeah right"

****
-THE NEXT DAY-

*tok tok tok*

Napakunot ang noo ko at binuksan ang pinto

"Hi--"

Akmang isasara ko yun at pigilan ng kamay nya

"Catherine, I just wanna say hi to you"

Tumaas ang isang kilay ko

"Patient din ako dito, dyan lang ako sa tapat ng kwarto mo nakaconfine"

"Tapos?"

"Sungit mo talaga. By the way, may gagawin ka ba mamaya?"

"Pake mo?" masungit na tanong ko

"Tinatanong ko lang. Baka kasi gusto mong magcoffee sa baba"

"Bawal ako sa coffee"

"Ahhmm juice or do you wanna eat?"

"Pinapakain ako dito"

Napangiti sya "Can I get your number?"

Sinarado ko ng tuluyan ang pinto at nilock yun

Bumalik ako sa kama at nagpatuloy sa pagbabasa

Ayoko sa mga lalaki. Yun lang yun. I don't entertain them and I hate them