Ang Tipo Kong Lalake!? (COMPLETED)

Chapter 75 Speech

Amy's POV 

March.... City Jail.....

“pa pasensya na kung hindi kita nadalaw rito ng ilang buwan ahh, saka patawarin mo ko papa sa mga pinagsasabi ko sayo sa London, galit na galit ako nun kaya ko nasabi yun pa alam ko na nagkulang ka pero mali yung sinigawan kita at kung anu ano ang pinagsasabi kong masasakit na salita pa nasa top 20 ako sa Batch ng Graduation na to pa kahit hindi makakaatend ng graduation ko inaalay ko sayo ang diploma ko pa maraming salamat na kahit wala ka sa tabi namin ni mama ng ilang taon may naturo karin saamin at yun ang pagiging matatag at lumaban sa buhay”..... mangiyak ngiyak kong sabi kay papa habang andun kami sa visiting area kasama si mama..... umiiyak na si mama pero pinipilit kong hindi umiyak ayoko ng maglinis ng luha rito baka bumaha....

“anak naman hindi naman ako mamatay ehh nakakulong lang ako at tama lang saakin tong nangyari pinagsisihan ko na, pinagsisihan ko na hindi agad ako sumuko, hindi ako bumalik para panindigan to pero para sainyo magiging matatag din ako” sabi ni papa saamin.....

“pa wag kang magalala gagawa kami ng paraan para makalabas ka rito habang hindi pa umuusad ang kaso mo sa korte maghahanap kami ng attorney at para makalabas ka okaya mapababa an gang sintsenya mo”....  iyak ko ng iyak habang kausap ko si papa, basta ewan ang lungkot ng nararamdaman ko... dapat sana Masaya ako kasi pasok ako sa Top 20 sa graduation mamaya....

“Sige Papa, alis na ako baka malate ako ehh hahahaha, I love you Papa”.... sabi ko nalang kay Papa... at nagkiss ako sakanya.... at sabay yumakap ako, yumakap naman din si mama....

After nun.. dumaan muna kami ni mama ng simbahan saglit para magpasalamat....

Haaaaay salamat.... God thank you nairaos ko ang high school ko..... thank you God i offer this to you....

At saka dumerecho kami sa school....

Nag march na ang mga students at matagal tagal pa akong tatayo nahiwalay ako kay Lyka dahil Honor student ako si Lyka hindi siya nakaabot sa Honor list sayang.... pang 10 ako sa top 20... di narin masama hindi ko rin inexpect to... kaya I feel so blessed....

......

“Best in Science Section 3, Amalia Francine Alcantara”..... special awarding na ako pala ang best in Science sa klase namin....

“Best in Religion Section 3, goes to Amalia Francine Alcantara”... pangalawang medal na to ahh...

“Sipag at Tiyaga scholarship Award goes to Amalia Francine Alcantara for being a good example how a scholar student should be”..... pangatlong Medal na to....

“Leadership award, Section 3 goes to Amalia Francine Alcantara for showing a good leadership and how to lead and cooperate in different kind of situation like in field trips, school activities and classroom activities”.... grabe lang ahh.... tuwang tuwa si mama.... nagsabit ulit siya ng medal sa leeg ko.....

Grabe hindi ko to ineexpect..... ^__^

Pero ito ang mas hindi ko inexpect bago pa magraduation sinabihan na ako ng adviser ko na mag speech ako sa graduation rights, ang tanong ko bakit ako eh hindi naman ako ang Valedictorian, ang sabi ni adviser saakin iba daw ang napagdaanan ko sa napagdaanan ng ibang tao pero may speech parin si Valedictorian after kong magsalita....

“May we call on to Ms. Amalia Francine Alcantara for her speech”.... nagpalakpakan ang iba pero nakita ko ang mapanghusgang mga mata ng iba... at parang nag di-dissaprove sila na bakit ako ang nasa sa stage para mag salita....