Ang Tipo Kong Lalake!? (COMPLETED)

Chapter 41 The Escape

Amy’s POV

 

Nagpadirecho ako sa tricycle doon sa sakayan ng jeep...

“Miss okay kalang ba?”.... biglang tanong nung driver saakin....

“Oho manong”.... napuwing lang ako....

“Eh parang umiiyak ka kanina nung sumakay kayo rito”....

“Manong wala nga yun”....

Pagdating sa kanto nagkapkap ako.... “teka lang manong ahhh”.....

“Sige wag kanang magbayad, mukha kasing problemado ka sige libre na yung sakay mo”....

“Salamat po manong”.....

Sumakay na ako ng jeep....

.....

Pagkarating sa bahay....

Binuksan ko agad ang computer namin.....

7 na ng gabi... at kakarating lang din ni mama....

“Oh Amy saan ka galing last day niyo diba?”.... tanong ni mama....

“Sa school lang ma may inasikaso lang po ako”..... I said...

“Kumain ka naba?”....

“Opo... aakyat lang po ako sa kwarto”....

 

Pagdating ko sa kwarto pinatay ko yung cellphone ko... at nagbukas ako ng skype.... at tamang tama nakabukas si Tito ko sa London....

Nagchat ako sakanya....

“Tito gusto ko pong pumunta diyan para magvacation”...

At agad agad tumawag si tito sa skype....

“oh bakit ang bilis mong magdesisyon?...”

“gusto ko lang po maenjoy diyan yun lang po”..

“Ganun ba?.... sige kukuha na ako ng flight pabalik diyan at magimpake ka na ng mga gamit maswerte ako dito Amy at may tumulong saaking mga tao dito maswerte ka dahil makakapagvacation ka dito”...

“sige po salamat po talaga tito thank you po talaga...”

“sige ah matutulog na ako at pagod sa dami ng trabaho, andaming tao sa salon tapos sabayan ko pa ng pagdedesign ng mga damit... buti nalang may mga tumutulong... basta magsesend nalang ako ng email sayo”...

“Salamat po tito”...

“Monday or Tuesday baka makabalik ako diyan....”

“Sige po tito salamat po”...

 

Pinatay ko na yung laptop.... yung totoo gutom na ako pero iba ang pakiramdam ko, nakakalungkot dapat pala hindi ko nalang sinabi ang totoo dapat hanggang ngayon magkasama parin kami ni Charles....

Pero mas maganda na nagkaalaman atleast hindi na ako aasa pagbalik ko.... siguro wala lang yun para sakanya...

Mas maganda rin na mapupunta ako sa ibang bansa sa malayong lugar.... para naman mabawasan ang mga bigat sa loob na nararamdaman ko.... TT____TT this is the great Escape TTwTT

Nagkalkal nalang ako ng gamit at kinuha ko yung pang biyahe na bag.. magiimpake nalang ako... anytime darating si tito galing London....

Nakita ko yung kaisa-isang gamit na naiwan saakin ni Charles, yung side mirror ng scooter niya dati....

Yung feeling na automatic na tumutulo yung luha mo..... dahil ito ang pinakamagpapaalala sakin kay Charles dahil dito lahat ng pinagdaanan ko na kasama ko si Charles flashesback.....