Moonlight Blade (Gazellian Series #4)

Chapter 36

Chapter 36

Anino

Ang Emperyo ng Gosos ay ang isa sa dalawang emperyong siyang naglaho mula sa sumpa ng pinakamalakas na diyosa mula sa nakaraan. Kung inaakala ng lahat na ang pagkalaho ng mga emperyo ay isa nang malaking dagok sa mga naiwan, ngayo'y mas masasabing higit itong mas nakaapekto sa mismong emperyong mga naglaho.

Sa paglipas ng mahabang panahon, ang tanging tumatak sa isipan ng mga nilalang na naiwan ay ang mismong pagkalaho ng dalawang emperyo, walang nangahas sumaliksik kung ano ang posibleng nangyari rito at namayani ang kaalamang ang pagkalaho ay katumbas na ng kamatayan.

Ngunit lingid sa kaalaman ng lahat, ang dalawang emperyo'y nanatiling buhay at lumalaban pabalik sa mundong sila'y nararapat. Sa mundong may uri ng liwanag na siyang kanilang karapatan.

Kung sana'y bumalik silang walang komplikasyon at agawan sa trono, kung sana'y pagtanggap at pagkakaisa ang mamayani sa sandaling muling makumpleto ang mga emperyo. Ngunit ito'y nasimulan na, kanilang mga mithiin ay nabuo nang magkakahiwalay at kanilang ipinaglalaban ay salungat sa bawat isa na magreresulta ng isang madugong labanan.

Ngunit ang malaking katanungan, ang kanila bang mga hakbang ay tulak ng sariling desisyon o ito'y may impluwensya ng mga diyosang itinuri akong taksil at kasalanan?

Sa paglipas ng maraming taon, ang malinaw at kumpletong kasaysayan sa pagitan ng pinakamalakas na diyosa at sa pitong pinakamatataas na trono'y nananatiling misteryo, iba't-ibang bersyon ang kumalat, paniniwala mula sa napakaraming labi at mga piling pangyayaring nais lamang ilathala.

Epekto nito'y hindi lang sa Nemetio Spiran kundi pati na rin sa Deeseyadah, at ang kanilang pagsali sa malaking suliraning ito sa pagitan ng mga emperyo ay isa nang malaking patunay na may bagay silang nais manatiling nakatago at mabubunyag lamang ito kung ang mamumuno'y wala sa kanilang mga kamay.

Huminga ako nang malalim at nanatili akong nakatitig kay Claudeous na tahimik nagbabasa ng aklat. Ang aking pananatili sa Emperyo ng Gosos o tamang sabihing ang parte ng kanilang nakaraan ay isang magandang paraan para bigyan ako ng pagkakataong pagdudahan ang panig na gusto kong suportahan.

Pilit kong ibinubulong sa isip kong parte lamang ito para pahirapan at lituhin ako ng emperyo at haring dapat suportahan, ngunit ang aking mga paa'y tila may sariling mga isip dahil sa bawat galaw ni Claudeous sa palasyo ito'y nakasunod... aking pandinig ay nanatiling nakabukas sa kanya at ang aking sarili'y tila natatagpuang ang atensyon ay nakatuon lamang sa prinsipe.

Sa maiksing panahon na pagmamasid ko kay Claudeous, agad kong nahuli ang pagkakaiba nila ni Dastan. Mas madalas siyang ngumiti, magaan ang kanyang personalidad at malambing siya sa kanyang mga magulang, maging sa matandang nag-aalaga sa kanya. Siya'y madalas magbiro, may angking katalinuhan at may mga matang tila laging nangungusap.

Nanatili akong nakatayo at nakatitig sa kanya, hindi kalayuan. Aking mga kamay ay bahagyang nakalapat sa puting marmol na poste habang nililipad ng hangin ang aking mahabang buhok at kasuotan.

"Lolo Magno, sa tingin mo, bakit isa ang Gosos ang napili ng diyosang maglaho? Bakit hindi ang ibang emperyo?"

"Isang katanungang hanggang ngayon ay wala pa rin kasagutan, mahal na prinsipe."

Bumuntong-hininga si Claudeous, sumandal sa kanyang upuan, isinarado ang kanyang aklat at ibinaba ito sa kanyang lamesa. Nanatiling naka-krus ang kanyang mga hita, bahagyang sumandal sa kanyang upuan at tumingala sa kalangitan. Kanyang kanang kamay ay marahang itinaas sa ere na tila inaabot ang bituin sa kalangitan.

"Sa tingin mo ba'y mapagtatagumpayan ko ang aking misyon?" ngumiti ang matanda sa prinsipe.

"Kailan ka pa hindi nagtagumpay, aking prinsipe? Ikaw ang itinakdang magpapalaya sa emperyong ito."