Tree of Love

15 First Cut Is The Deepest

nagcross finger ako ulit sana naman hindi mabaliwala ang pinaghirapan ni Neo

kahit runner up lang ok na

"okay people settle down, I will annouce now the winners of years Mr. and Foundation Day" grabe talaga hindi nauubos ang mga boses ng mga tao dito sa loob ng gym

"yohhooo!", "aaahh!" at mga palakpakan yan ang maririnig mo sa loob ng gym

"and now i'll start with the 2nd runner up goes to no other than Mr. Nursing and Ms. Nursing" akalain mo iyon parehong department nakuha iyong 2nd runner up

sigawan ulit ang mga tao, bingi na ata ako nito hay

sinabitan narin sila ng sash for being 2nd runner up, palakpakan ulit ang mga tao

"now the moment you've been all waiting for" tumatayo na ang ibang tao kaya nakatayo narin ako

"the winner is no other than?" tumahimik lahat anong nangyari wala na ba silang boses o may dumaan na anghel sa harap naming lahat iyong totoo pakiexplain?.

"around of applause first for our gogeous and handsome participants, thank you everyone for the support for making this event successful and for going the competition"

ang daming pangsinasabi bakit hindi nya na tapusin itong program para makauei na kami ni Neo, selfish lang 

lalapit nalang ako sa stage para agad akong makita ni Neo, iniwan ko muna si Keith sa upuan namin

"now the winner of this years Mr. and Ms. Foundation Day is or i should say are no other than Mr. Neo and Ms. Rosa!" grabe todo talunan ang mga tao sa loob ng gym parang nanalo ng loto

ayon iyong dalawa sa gitna ng stage nagpapapicture, may kung kirot akong nararamdaman hindi ko alam kong bakit siguro dahil nandoon rin yang Rosa na yan

todo pa ang yakap nya kay Neo

at...

sinabitan na sila ng sash at crown nilang dalawa at trophie

at....

  at....

hinalikan nya ito sa harap ng maraming tao sa harap ko pa

alam kong nakita ako ni Neo pero tumakbo nalang ako

ang sakit pala noon ang makita mo ang taong mahal mo may kahalikang ibang tao

lumuluha na ko takip ang aking mukha

wala na akong pakialam kong sino man ang aking mabungo sa daan

agad akong nagmaneho paalis sa lugar na iyon