Unluckily Inlove With A Heartbreaker

Chapter Three

3

Sa Science Laboratory, nakasuot na kaming lahat ng lab gown at mga sari-saring laboratory paraphernalia para sa gagawing experiment sa Advance Chem. I can't help myself but look at Florenz's direction. My eyes widened when I caught him looking at me, too. Kaagad akong humarap sa nag-e-explain na Prof.

"De Asis, is it alright if I pair you with Fontaleon?" Na-off guard ako sa tanong ng guro. Napaawang ang labi ko sa kawalan ng sasabihin. Tinignan ko si Florenz, he's looking at me too.

"U-Uh..---"

"Don't stress her if she doesn't want to be paired with me, Professor. I can do this alone." Malamig na saad ni Florenz.

"No!" Kaagad kong apila. "I-I fine with it, Professor if it's alright with him." Tumingin ako ulit sa kanya. He just shrugged.

"So, no problem then!" Nagsimula ulit ang guro sa pagpa-partner ng iba pa naming classmates. Samantalang, lumapit na ako kay Florenz.

Nanginginig ang mga kamay kong kinuha ang libro kung nasaan ang mga procedures. Jusko! Kinakabahan ako.

Binasa ko ang procedures. Tungkol 'to sa tinuro ko kay Florenz.

"Stop shaking. I will not eat you." Nagtaas akong tingin sa kanya mula sa pagbabasa ng procedures.

"I-I'm sorry." I bit my lower lip.

"Thank you for teaching me." Hindi ko na naman inaasahan ang sinabi niya. Napabaling ulit ako sa kanya. He's preparing the chemicals.

I smiled. "No worries."

Sa simula lang kami naging awkward pero hindi naglaon, we learned to enjoy the experiment. It was indeed the most enjoyable one. And Florenz, I think he can be an excellent scientist.

"Bravo, Fontaleon and De Asis! The result of your work and your conclusions are very impressive. Keep up the good work!"

"Ofcourse, Professor. I have great and smart partner." Napatalon ako nang akbayan ni Florenz. Jusko!

Napaangat ang tingin ko sa kanya, he's smiling at hindi ata aware sa ginagawa niya.

"Ashi..." Again, sa pangmilyong beses, hindi ko na naman inaasahan na tawagin ni Florenz nang palabas na kami ng classroom.

Hindi lang ako ang bumaling sa kanya kundi lahat ng naroon. Ofcourse, hindi nila inaasahan na tatawagin ako ni Florenz na hanggang Universe ata ang galit sa akin.

"B-bakit?" Hindi ko maiwasang mautal.

"I enjoyed the experiment a while ago. You're great!"

I smiled. "Me, too."

Sinuklian niya ako ng ngiti. Jusko! Para sa akin ba ang ngiting 'yan. Madalang pa kasi sa patak ng ihi kung makangiti si Florenz. "See you tommorow." Aniya bago mauna ng umalis.

"Kailan pa kayo nagkalapit ni Florenz?" Napalingon ako kay Camia. She's giving me a cold face.

"Huh?" Na-off guard na sagot ko. "Hindi kami close, Camia. Tinulungan ko lang naman siya sa Advance Chem."

"Just be careful Ashi. Ayokong masaktan ka. H'wag kang masyadong maglalapit kay Florenz. Alam mo namang kaaway ang turing niya sa'yo."

Nanliit ang boses ko."Hindi ko naman 'yon nakakalimutan, Camia." 

Naglalakad na kami patungong parking lot kung saan naghihintay ang susundo kay Camia pero hindi na niya ako kinibo.

Pinigilan ko siya sa braso. "Galit ka ba sa akin?"

Hinarap niya ako pero seryoso pa rin siya. "Hindi ako galit. Nag-aalala lang naman ako sayo."

Niyakap ko siya. "Sorry. And thank you sa pag-aalala."

Camia's right. Kailangan kong iwasan si Florenz. He's no good!

Hinarap ko siya at saka may kinuha ako sa bag ko. Isang maliit na box. Bracelet ang nasa loob na meron din ako. "Pasensiya kana, Camia. Ito lang nakayanan ko. Advance happy birthday."

Two days from now, kaarawan na niya at sinadya ko talagang mag-ipon oara naman kahit papaano ay makabawi kay Camia.

She's teary eyes. Kinuha ang regalo ko bago ako niyakap. "Kainis ka! Kahit ano pang ibigay mo sa akin basta pinaghirapan mo, tatanggapin ko. Kahit nga wala na." She sobbed. Naiiyak na rin ako. "Akala ko nakalimutan mo na." Humarap siya ulit sa akin.

"Puwede ba 'yon? Makakalimutan ko ba naman ang birthday ng nag iisa kong bestfriend." Tumawa ako at pinunasan ang kanyang pisngi.

"Basta h'wag kang mawawala sa birthday party ko ah! Kundi magtatampo talaga ako. Invited lahat ng classmates natin at ikaw ang special guest ko."

Nalungkot naman ako. "Pero Camia wala akong maisusuot, alam mo namang out of place ako sa maga ganyang bagay."

"Ako'ng bahala sa lahat! Ang kailangan mo lang gawin ay pumunta. Come, ihahatid na kita!"