Unluckily Inlove With A Heartbreaker

Chapter Two

2

It's Monday again. At hindi maiwasan ni Florenz na mamiss ang kaibigan. Wala siyang seatmate at halos mairita sa mga classmates niyang panay tanong komung puwedeng maupo sa kanyang tabi.

"You have your own chair. This is Unice's. Tsk!" He said heartlessly.

Maya-maya lang pumasok na ang professor. It's their last subject for the day. Five minutes before dismissal nang ilabas ng Professor ang mga sari-saring textbooks.

Florenz grinned at bumaling kay Ashi. She looks constipated. Humarap din siya sa Professor.

"These are all our new reference books. And I am requiring you to have all these."

Maraming umapila. Not because of money but because they need to read all those.

"Anyways, thank you Fontaleon for these books you sponsored." Nakatingin sa kanya ang guro. Bumaling rin ang lahat sa kanya. He just shrugged. Yes, he sponsored all the books for Professors.

"These maybe too expensive but they are highly standard and written by well-known authors kaya sulit na rin ang babayarin niyo."

"Professor!" Hinabol ko ang Professor na siyang nag announce tungkol sa nga bagong reference books.

"Yes, De Asis?" Tumigil naman ang lalaking guro. Tumingin siya kay Camia bago sa akin.

"Tungkol po sa mga libro. Suportado pa rin po ba ng school ang mga scholars?"

Nakungkot ang mukha ng guro. "I'm very sorry, De Asis but it's out of the concern of school. Free tuitions na rin naman kasi and every month allowance ang binibigay sa inyo ng paaralan."

"But, Professor---

"I'm sorry. Please, excuse me. We still have a meeting in the faculty." And the Professor left us.

Laglag ang balikat ko ng marinig ang sagot ng guro. Paano na ako?! Gusto ko ng umiyak sa isiping kung saan kukuha ng pera. Sa itsura pa naman ng libro, baka isang taon kaming di makakain ni nanay.

Hinawakan ni Camia ang braso ko. "Don't worry yourself, Ashi. I'll borrow you money."

Umiling ako. "Thank but no thanks, Camia. Sobra-sobra na ang nahiram ko sayo. Maghahanap na lang ako ng ibang solusyon."

Nagpaalam ako kay Camia na hindi muna sasabay sa pag uwi niya. Plano ko kasing maghanap ng part time job ngayon. Kailangang doble kayod ako ngayon pero sadya atang malas ako ngayon dahil kumakalat nalang ang dilim, wala pa rin akong mahanap na trabaho.

Pauwi na ako ng bahay nang may makita akong karatula.

"Wanted: Waitress" Nagdasal muna ako na sana matanggap ako bago pumasok. At sa awa naman Diyos, tanggap ako.

"Makakaipon ka rin, Ashi. Aja!"

"May part time job kana?" Masayang tanong ni Camia.

Kasalukuyan kaming nasa school cafetaria habang nag a-assist ng mga kakainin ng mga students. Isa kasi 'yon sa mga responsibility ko bilang scholar ng university. And Camia's helping me.

"Ano'ng oras naman ang trabaho mo doon?" She asked  while giving the change of the student.

"7 to 12 P.M. kaya may time pa rin akong mag aral." Kumuha ako ng scoop of rice bago iyon ilagay sa plato.

Nalaglag ang panga ni Camia. Tumawa ako sa reaksyon niya. "What?! Tao ka pa ba, De Asis? Paano ka magpapahinga? Hindi ka na ba matutulog? Baka magkasakit ka." Nag-aalalang tanong niya.

Sasagot sana ako nang pagharap ko sa counter ay naroon si Florenz. "Hi, Ashi." Nakangisi siya.

Sumimangot ako. "What do you need, Fontaleon? Please lang. Wala akong panahong makipag-away sa'yo. As you can see, busy ako." Pagtataray ko.

"Is this the proper accomodation of school cafetaria? Tsk! Is it bad to buy food here?"

Nag-init ang pisngi ko. "A-ano'ng gusto mo?"

He smirked. "Never mind." Aalis na sana siya nang magsalita ako.

"Ikaw ang may pakana para sa bagong libro, diba? You plan it."

Bumaling siya sa akin nang may ngisi. "Nobody's mess up with Fontaleon and get away from it, De Asis." Aniya bago umalis. Niyakap na lamang ako ni Camia.

Sa classroom, nililigpit na ni Camia ang kanyang mga gamit habang hinihintay ko na lamang siya. Katatapos lang kasi ng huli naming subject. "C'mon, Ashi. Pahihiramin na lang kita ng pera kaysa magtrabaho ka ng sobrang kayod. Tignan mo nga, nahuhuli ka na sa klase natin kasi ikaw na lang ang walang books."

Nagbaba ako ng tingin. Tama naman kasi siya. "Kaya pa naman Camia. Pa xerox na na lang mamaya ng nga homeworks at lectures natin."

Ngumiti ako para di na siya mag-alala. Nakasimangot naman niyang inabot ang mga libro niya. "Sa'yo na 'yan. Bibili ako ng bago."

"Ano?! Camia naman." Pero naglakad na siya palabas. Hinabol ko naman.

"Camia, hindi puwede. Nakakahiya na sa'yo."

Huminto siya at hinarap ako. "Secondhand books yan Ashi. Bayaran mo na lag kapag may pera ka na. Mura lang." Ngumisi siya. "Please. Tanggapin mo na." Nagpuppy eyes siya.

Naiiyak ako. Bakit ang bait ni Camia sa akin? Argh!

"Oh my G! Why are crying?!" Nataranta naman siya.

Umiling ako at natawa sa reaksyon niya. "Natouch lang ako. Ang bait mo nga kasi masyado. Promise, babayaran ko 'to Camia."

She chuckled bago ako niyakap.

Dahil may activity ang school, pabungee-bungee lang ang mga estudyante pero hindi ako. Papunta ako ngayon ng library nang makita ko si Florenz na nakaupo sa lilim ng puno at tila nakikipag away sa Iphone tablet nito.

"Damn it! What the hell is the problem?!"

Hindi ko alam kung ano'ng kagagahan ang iniisip ko para lapitan siya. "Advance Chemistry?" Dinungaw ko ang tab niya.

Binigyan niya ako ng naiiritang tingin. "Mind your biz." Aniya.

Binalewala ko ang sinabi niya. Since nandoon naman ako, lulubos-lubusin ko na. "I can help you."

"Are you kidding me?" Tumawa siya ng sarcastic. "Me? Need your help. No way!" Bumaling siya ulit sa tab at magpapatuloy na sana sa ginagawa nang umupo ako sa tabi niya.

"What the hell, De Asis!" Nagmura siya pero nagpatuloy ako sa pagturo. Kalaunan naman, nakikinig na siya.

I taught him the simplest way at mga techniques sa pagsolve ng mga analytical problems ng Adv. Chem.

"Wow! Just wow! That easy. How can I be so stupid?" He laughed.

Hindi ako nagkomento baka kasi masamain pa niya. Then, he stop laughing.

"B-bakit?" Kinakabahang tanong ko nang titigan niya ako.

"You're too confident." Aniya.

"Huh?!" Namumula na ako.

"Bakit mo ako tinuruan? Ganyan ba kataas ang confidence mo na hindi kita matatalo. That no matter I do. Ako pa rin ang pangalawa." Galit siyang nag-iwas ng tingin.

This time, ako naman ang nakatingin sa kanya. He's too perfect. The nose, the lips, his eyes. Everything! "I'm not competing with you. I'm striving hard para ma-maintain ang scholarship ko kasi without it hindi na ako makakapag-aral." Nag baba ako ng tingin. "Hindi sapat ang pagiging labandera ni nanay para suportahan ako kaya umaasa lang ako sa scholarship ng school." Binalingan ko siya and this time, he's staring at me. Nilabanan ko ang tingin niya. "I-I need to graduate as V-valedictorian para full suported ako ng school till College."

"You're beautiful." Nanlaki ang mga mata ko sa di inaasahang sasabihin niya. He seems shocked, too. Nag iwas siya ng tingin.

Tumayo ako. Argh! Ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko.

"S-sige, una na ako. May pupuntahan pa kasi ako." Nagmamadali akong umalis.