Happy Ending? [KathNiel] [Completed]

Happy Ending?: Chapter 24

~Kathryn's POV~

Nagkakasiyahan pa rin kami hanggang ngayon.

Hindi na ako bumalik pa sa room ko kasi medyo maayos na rin ang lagay ko.

Maya-maya may kumatok sa pinto at bumukas ito.

Iniluwa nito si Yaya..

Hinggal na hinggal siya.

"Oh Ya? Bakit ka nandito? At tsaka bakit ganyan itsura niyo?" -Ako

"Ma'am Kath..... Ang mommy niyo po..." -Yaya

Napatigil ako ng marinig ko yun.

Parang kinabahan ako.

"Anong nangyari kay Tita?" -Juls

"Sumama na lang po kayo sakin." -Yaya

Lahat kami tumayo except kay DJ dahil hindi siya pinayagan ni Diegs..

Tumakbo kami papunta sa room ni Mommy...

At pagpasok namin.

~TOOT~ ~TOOT~ ~TOOT~

Flat line.....

Yan yung nakita ko...

"Ano pang hinihintay niyo? Tumawag na kayo ng doctor! Bilis!" -Kiray

Nakita kong umalis yung mga boys para magtawag ng doctor.

Ako naman, napaluhod sa sobrang lungkot.

"Wag kang magalala Kath.. Magiging maayos rin si Tita." -Juls

Sana nga Juls... Sana nga...

Ilang saglit pa ay dumating na ang mga boys kasama ang doctor at nurse.

May kinuha silang something...

At.....

"1... 2... 3... CLEAR!" -Doctor

Pinagmasdan ko lang si Mommy.

Sumasabay ang katawan niya dun sa something na yun.. (A/N: Sorry po, hindi ko po kasi alam ang tawag dun eh.)

"1... 2... 3... CLEAR!" -Doctor

"1... 2... 3... CLEAR!"

Tumigil na yung doctor.

Tumingin sa relos niya yung doctor. "Time of death: 12:51am" 

Nung marinig ko yun hindi ko mapigilang umiyak.

"D-doc? Ano po?" -Ako

"P-patay na po ang Mommy niyo." Totoo nga... "Sige ho, maiwan ko po muna kayo." 

Nung makalabas yung doctor nilapitan ko si Mommy at niyakap ng mahigpit.

"Mommy! Wag niyo po kong iwan!!" -Ako

Naramdaman kong hinawakan ako sa balikat nila Juls.

"Kath...." -Yen

"Iwan niyo ko!" -Ako

"Sige Kath... Tawagin mo na lang kami kung may kailangan ka." -Neil

At tsaka sila lumabas kasama si Yaya..

Naiwan kaming dalawa ni Mommy sa loob.

"Mommy? Bakit? Bakit niyo ko iiwan?"

"Ang daya-daya niyo naman... Sabi mo hindi mo ko iiwan? Pero ano toh?"

"Iniwan na nga tayo ni Daddy eh... Tapos ikaw rin?"

"Sana maging masaya ka sa bago mong tirahan. Bye Mommy..."

Namatay si Daddy dahil sa cancer.

Namatay siya nung 15 years old ako.

Dapat ako yung nasa kalagayan ngayon ni Mommy eh..

Hindi siya...

Hindi ko alam kung hanggang kelan titigil ang mga luha ko.

Patuloy pa rin sila sa pagbuhos.

May narinig akong katok sa pinto. Hindi ko na lang pinansin iyon.

May naramdaman akong yumakap sakin sa likod.

Alam kong si DJ yon kaya hindi na ako humarap pa.

"Kath..." -DJ

Hindi pa rin ako sumasagot.

"Kath, magiging maayos din ang lahat." -DJ

Muli niya akong niyakap.

Sinandal ko ang ulo ko sa balikat niya.

"DJ, bakit ganito? Bakit kailangan pang mamatay si Mommy? Dapat ako eh! Hindi siya." -Ako

"Shh... Wag ka ngang magsalita ng ganyan. Baka mamaya magkatotoo, mawalan ako ng isang taong mahalaga sakin." -DJ

Nakaramdam ako ng antok...

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako sa balikat ni DJ...

==========