"Now I Tell You My Secret"

Chapter 8

-Sam'sPOV-

Nagising ako sa ring ng phone ko natawag na pala ang boss ko at May biglaan daw kameng coverage kahit na day off ko ngayun nakiusap ito sa akin dahil importante daw ang coverage na iyon..agad naman akong nagmadali at nagshower nag bihis at nag ayos..Hindi na ako na kapag breakfast doon nalang ako kakain ganito talaga ang tulad nameng reporter on the go lage.

Nakarating na ako sa station namen at nakita ko na din ready na mga ka team ko tinanong ko na din ano bang I cocoverage namen.sabi Lang ng ka team kong isa sa ospital daw May mga kumakalat daw kasing epidemya at gusto nilang gawan namen ng documentary at dahil ako nga ang mahusay na reporter sa station namen sakin nila binigay ito..ng malaman ko naging interesado nadin ako..matapos ang meeting ng team namen at ready na kame nag tungo na kame sa hospital kung San may isang pasyenteng naka confine..

Nakita namen ang batang babae na ng hihina at mataas padin dw ang lagnat inaalam padin ng mga doctor kung anu ba talagang sakit ang tumama sa bata..matapos ang interview ko sa magulang ng pasyente ininterview naman namen ang ibang doctor inaantay pa namen ang doctor dahil may isa pa daw itong pasyenteng inoobserbahan..matagal ang paghihintay namen hanggang sa dumating na ang Doctor hindi ako makapagsalita sa gulat parang nanaginip ata ako alam kong Doctor ang iinterviewhin namen pero bakit si Zhai ang dumating matagal akong nakatitig at hindi kumikilos at hanggang sabihan nalang ako ng isang kateam ko sabi n'ya interviewhin ko na daw si Doc at busy pa ito madami pang pasyente..ng pagsabi n'ya sa akin tska ako nagsalita at itinapat ang recorder kay Zhai

"Doc .,kamusta na po ang lagay ng mga pasyente?"
Sabi ko na hindi ko alam anu na ang ngyayari dahil para ako lutang habang nakatitig sa kanya..

"Sa ngayon inoobserbahan padin namen kung anu ba tlga ang sakit ng mga bata ..for now wala pa tlga kameng findings."
Sabi nito at mukang hindi rin s'ya komportable sa pag uusap
Namen..agad din itong umiwas at sinabing may gagawin pa daw s'ya kya wla na kameng nagawa..hindi ko alam anu gagawin ko nung umalis na s'ya gusto ko s'ya sundan at kausapin pero naisip ko mas importante ang trabaho n'ya ngayon at ako din may importanteng irereport kaya naman pinalampas ko muna baka hindi pa ito ang tamang panahon magkikita pa naman kame lalo andito lang pala s'ya sa manila at alam ko na saan s'ya nagtatrabaho na hospital

Ilang saglit pa sinabihan na ako ng kateam ko ng breaktime daw muna at ireready ko nalang mamaya yung report ko para sa live coverage namen..at nagtungo muna ako sa canteen ng hospital pero medyo hindi ko din Ma take kumain doon so nagsabi ako na puntahan muna namen ang restaurant ko dahil malapit naman ito sa place ng hospital along the way lang..kaya sumama na din sila sa akin..nang naglalakad kame sa hallway nagulat ako at nakita ko nanaman si Zhai mukhang break nadin s'ya at nakita ko magisa lang s'ya at palabas din ng hospital kaya nagpaalam muna ako sa mga kasama ko at agad kong sinundan si Zhai hindi n'ya ako napansin dahil nakasunod lang ako sa likuran n'ya pinagmamasdan ko s'ya mula sa likuran n'ya ang bilis ng kabog ng dibdib ko hindi ko alam kung tatawagin ko ba s'ya o susundan nalang pero ng makarating na si Zhai sa kotse n'ya agad din n'ya akong napansin..nakatingin s'ya sa akin at mukang nabigla din ito medyo naluluha na din ang mata ko pero pinipigil ko ang pagluha ko kaya medyo namumula na ang mata ko habang nakatingin ako sa kanya..napansin kong walang reaksyon ang muka n'ya parang hindi ko nakikita sa muka n'ya na masaya s'ya at nakita n'ya ako parang ang pait ng pagkakatitig n'ya sakin.hindi ko alam ang sasabihin at hanggang sa s'ya na mismo ang nauna magsalita

"Yes?may kaylangan ka po Miss Garcia?"
Casual na sabi n'ya

"Huh.?uhmm..Zhai ikaw na bayan ?"
Mautal utal na sabi ko

"Yup "
Maikling sagot n'ya at nag smile ng bahagya

"Zhai..ang tagal kitang hinanap hindi ako makapaniwala andito kana pala sa Pinas."
Sabi ko habang hindi ko na napigil pumatak na ang luha ko sa kanang mata..tears of Joy na may halong nerbyos at hindi ko na maintindihan Mix emotion na.lumapit ako sa kanya ng bahagya habang nakatayo lang naman s'ya at walang reaksyon.hindi ko na mapigilan gusto ko syang yayain lumabas para makapag usap kame ng maayos..
"Zhai pwede ba kita makausap?"
Sabi ko sa kanya

"Well sorry Miss Garcia marami kase akong trabaho ngayon kakain lang ako sa labas at babalik na ulit sa hospital"
Pormal na sabi n'ya

"Uhm ganun ba..kung gusto mo doon kanalang kumain sa restaurant ko actually doon nga kame pupunta doon kame maglulunch pwede ka bang sumabay samen?"
Pagpupumilit ko sa kanya gusto ko tlga s'ya makausap at makita ng matagal dahil Miss na Miss ko na s'ya.

"Miss Garcia Im verry sorry but may pina reserve na kasi akong resto so doon nalang ako kakain.."
Sabi n'ya sabay talikod sa akin at akma na bubuksan na n'ya ang pinto ng kotse n'ya..pero hindi ako sumuko kaya niyaya ko s'ya ulit

"Ayaw mo bang matikman yung favorite mong Bicol express?"
Maikling sabi ko alam kong hindi n'ya tatanggihan ang pagkain ng Bicolano yun ang favorite n'ya noon nasa Legazpi Albay pa kame
Hindi s'ya agad humarap sa akin parang napatigil ito ng saglit pagkarinig sa sinabi ko alam ko hindi s'ya tatanggi..

"Sa totoo lang may ganun din naman akong natikman sa restaurant na pupuntahan ko kaya thanks nalang..excuse lang kaylangan ko ng umalis."
Sabi n'ya pagkaharap sa akin tuluyan na syang sumakay sa kotse n'ya at hindi na tumingin sa akin habang ako naiwang nakatayo at walang nagawa kundi tignan lang ang kotse n'ya habang papaalis
Parang hindi ako makapaniwala ibang iba na s'ya ngayon wala na ang ningning ng mga mata n'ya parang malungkot s'ya at hindi ko alam bakit parang ang sakit ng nararamdaman ko.
————————————————————
Itutuloy