CHAPTER 13 SWEETEST SORRY

3.6K 110 1
                                    

VINCE’S POV

 

Ang sama sama kong boyfriend nagawa kong saktan ang babaeng walang ginawa kundi mahalin ako. ang sarap lang uminom ngayon.

“vince? Nakainom kaba?” tanong ni mommy

“hindi my”

“hindi ka jan at tsaka magpagupit ka na nga ng Makita yang kagwapuhan mo”

Naalala ko bigla yung parating kinukulit ni kerstine sakin. Magpagupit na daw ako. pero ayoko.

Sinubukan kong tawagan si kerstine pero pianapatay nya. Mukang galit talaga ito. Gusto ko sana syang puntahan sa bahay nila pero nakainom ako baka mas lalo lang itong magalit.

Ang sakit ng ulo ko pagkagaising maaga akong bumangon kasi may pupuntahan ako

“my pasok napo ako..”

“maaga pa ah”

“may pupuntahan po ako”

KERSTINE’S POV

 

Ayoko sanang pumasok ayaoko pang makausap si vince. Pero ang totoo gusto kong marinig yung side nya kung bakit nya nagawang ipagpalit pa rink ay Yvonne.

Habang papasok ako. napansin kong walang tao sa campus holiday ba? Bat di ko alam. Nung nakita kong may guard na lumabas tinanong ko

“ahm manong wala pong pasok??”

“ay maam pinauwi po yung mga estudyante”

“ah ganun po ba”

Tumalikod na ko palabas na sana akong gate ng biglang may nagusap galing sa speaker ng campus dumadagundong iyon

“JADE KERSTINE SAN DIEGO”

Napalingon ako nagulat ako. kilala ko ang boses nayun si vince yun di ako nagkakamali. Bigla na lang may malakas na drums at ng tumugtog nagsimula ng kumanta si vince

What would you say if I asked you not to go
To forget everyone, forget everything and start over with me
Would you take my hand and never let me go
Promise me you’ll never let me go

And now the stars aren’t out tonight,
But neither are we to look up at them
Why does hello feel like goodbye?
These memories can’t replace,
These wishes I wished and dreams I chased
Take this broken heart and make it right

I feel like I’ve lost everything when you’re gone
Left remembering what it’s like to have you here with me
I thought you should know,
You’re not making this easy

I never thought I’d be the one to say
Please don’t, well please don’t leave me

 

Shet nakakainlove lalo si vince. Nakakalimutan ko ang sakit. A for effort at unti unti ng naglabasan ang mga estudyante. Habang naggigitara si vince at kumakanta.



Take my hand and never let me go,
Take my hand and never let me go,
Promise me…
You’ll never let go
You’ll never let go
You’ll never let go
You’ll never let go
Make this last forever

“KERSTINE SAN DIEGO IM SORRY”

At NAG SIGAWAN ANG MGA ESTUDYANTE

“wooh! Iloveyou vince!” sigawan ng mga estudyante

Bigla syang lumapit sakin at lumuhod.

“im sorry. patawarin mo na ko”

Nagkusa na lang lumuha yung mga mata ko. Ewan ko ba di ko alam na makakaisip sya ng ganito. Niyakap ko si vince.

“VINCE VERGARA bat ba di ko makuhang dedmahin ka”


   “kase gwapo ako?” lambing nito

Umiling ako

“kase magaling akong kumanta?”

Umiling ulit ako

“e bakit nga?”

“KASI I REALLY CAN’T BREATHE MR. VERGARA”


Napakamot na naman sya sa ulo at Bigla nya kong niyakap ng mahigpit.

Lets Make This Last ForeverWhere stories live. Discover now