Nanlamig ako at napabitaw ako agad kay Kyle at lumapit sa anak ko.
"B-Baby.." At hinaplos ko ang mukha niya kahit nanginginig ako "W-What are you doing h-here? Who's w-with y-you?" Feeling ko nagbuhol buhol ang dila ko. Ito na siguro ang 'Tamang panahon' na sinasabi ko. Ang magkikita rin kami lalo na si Kyle at Chloe.
"Is He on the picture mom? My daddy?" Ngitingiting sabi ng anak ko. Napapikit ako at unti unting tumango.
"D-Dad?ㅡㅡ" Sabi ni Kyle ng di natatapos ang pagsasalita dahil tumakbo agad sa gawi nito si Chloe at niyakap.
"Daddy!!!!" At hinalikan pa ito sa pisngi.
"Kyahhh! My daddy is sooooo handsome! Hihih!"
KYLE
I'm still clueless what's happening here. Me? I'm Already a father? And this girl is mine?
Nagulat ako ng yakapin niya ako at tinawag na 'Daddy' At hinalikan pa ako sa pisngi tiningnan ko si Bree na lumuhang nakatitig saamin unti unti siyang tumatango na parang sinasabing 'Sayo iyan gago' Kaya naman niyakap ko agad ang bata. 'Dun ko naramdaman na saakin ang batang ito. Anak ko siya. May anak kami! Napaluha ako at hinalikan ang tuktok ng ulo nito.
"What's your name princess?" Sabi ko.
"My name is Chloe.. Chloe Gain Leiber.." Nagulat ako dahil hindi niya dala ang apelyido ko.
"Beautiful name.. like you" At ngumiti ako. Tiningnan ko si Bree at nag-iwas ng tingin. I'll ask her later.
"Thank you daddy!!!" At hinalikan ako sa pisngi. Ang sarap pakinggan na tawagin kang 'Daddy' Hindi mapapantayan ng ano man ang nararamdaman ko ngayon.
Biglang sumagi sa isip ko.. Noong nandito palang si Bree ay buntis na siya? At doon siya nanganak sa ibang bansa. Tama. Apat na taon ang nakalipas at tatlong taon na ito batang ito or should i say mag-aapat na taon. Oh man, I'm such a jerk for hurting my girl.
BREE
Hindi ko aakalain na aabot kami sa ganitong senaryo ngayon. Naiiyak akong nakita ko na magkasama sila ni Kyle at Chloe. Ito ang feeling na matagal ko ng gusto. Ang magkasama kaming tatlo.
"Brianna.. Let's talk." Alam ko na kung ano ang pag-uusapan namin. Ang tungkol sa apelyido ni Chloe.
"Papaayos ko ang papeles ni Chloe. Gusto ko dalhin niya apelyido ko. Bukas na bukas aalis tayo." Tumango nalang ako bilang sagot.
Nagulat ako ng bigla niya ako yakapin.
"Thank you.. Mahal na mahal kita. Hinding hindi na kita papakawalan. Sobrang saya ko dahil may anak tayo. Imbis na magalit ako sayo dahil hindi mo sinabi saakin tungkol kay Chloe ay hindi ko kayangagalit sayo dahil naiintindihan kita at baka kasi mawala ka uli saakin. kayo. Hinding hindi ko kakayanin. Ayaw ko. Ayaw na ayaw ko." At hinalikan niya ang leeg ko.
"Mahal na mahal rin kita Kyle. Lahat ng sakit kakayanin ko, Ganyan kita kamahal Kyle. Kahit sinaktan mo ako heto parin ako, Baliw na baliw sayo." At kiniss ko siya sa left cheek. Humiwalay ako kaniya noong una pero ngayon, iintindihan ko siya kahit anong mangyari. Mahal na mahal ko siya.
"Pangako mo saakin na sabay tayong tatanda." Itinaas niya ang kanang palad niya. Napangiti ako.
"Pangako." At inangkla ko ang daliri ko sakanya.
ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ
"Oh my god Ana! Hindi ko alam na ang bilis mo palang magpatawad! Pagkatapos ng ginawa niya sayo?" Yna. Nandito kami sa bahay niya ngayon. Yes, you read it right. BAHAY NIYA. Hindi na kasi nakatira saamin.Siya pala kasama ni Chloe sa opisina kanina. Kaya di agad nagpakita dahil may dinaanan ito. Kwinento sakaniya tungkol sa pagkita namin ni Kyle.
"Mahal ko siya" Iyan lang ang salitang lumabas sa bibig ko. Naisip ko nga rin, e. Ba't ang bilis ko siyang napatawad. Siguro dahil mahal ko siya. Tama. Dahil mahal ko siya.
"Sussss! Iyan! Mahal mahal na 'yan! Wala iyan! Paswet sweet sa una tapos, Pag bandang huli. Wala naaaaaaaa!" React niya. Grabe naman. Hindi naman lahat ng lalake pareparehas, e. Sinasabi lang siguro ng iba na pare-pareha sila dahil siguro nasaktan siya ng mahal niya. Kaya ayun, bitter.
"E-Eh.. Hindi kaya. Ibaㅡㅡ Teka nga, Eh ba't ganiyan ka ba makareact? Nag-ka lovelife ka na ano? Ayeee" Sabay sundot ko sa tagiliran niya
"H-Hoy! Hindi a-ah!" Sabay iwas ng tingin. Haha, Alam ko na kung nagsisinungaling siya. Nagiiwas ng tingin at kinukutkot ang daliri. Haha
"Eh, ano iyan?" Sabay turo ko sa kamay niya agad naman siyang umayos ng upo at nagfake cough. Napasmirk lang ako.
"Pero Bree, Sure ka ba sa desisiyon mo na iyan? Na napatawad mo siya?" Pagseseryoso nito. Napatungo ako at nag-nod.
"Pinatawad ko siya kasi mahal ko siya, Pinatawad ko siya kasi ayaw kong mawala siya uli saakin, at higit sa lahat may anak kami. Ayoko namang lumaki ang bata na walang kinikilalang ama. Sa likod ng ginawa niyang iyon ay para saamin." At tumungo ako. Nardaman ko na may luhang pumatak pero agad ko naman iyon pinunasan.
Naramdaman ko na tumabi siya saakin at inakbayan ako.
"Sorry Ana.. Hindi ko naman ipinaparating na dapat hindi mo siya pinatawad agad. Ayoko lang kasing masaktan ka uli." Humarap ako sakaniya at niyakap siya. Napakaswerte ko dahil nagkaroon ako ng isang katulad niya.
Tinawagan ko ang Cellphone ni Kyle. Wala pang dalawang ring ay sinagot niya agad ito dahilan ng pagtawa ko.
"Why are you laughing?" Takang tanong nito sa kabilang linya.
"Haha. Nothing. How's Chloe?" Magkasama ang dalawa mgayon dahil gusto ni Kyle na doon muna matulog si Chloe.
"She's fine. How about me? Di mo ba itatanong?"
"Haha. Okay, okay. How are you?"
"I'm Fine. I miss you" Naramdaman ko ang pag-init ng pisngi ko.
"I-I Miss you too, Ha-ha."
"May sasabihin ako sayo bukas. Take care love, I love you so much. This is the happiest day of my life. Thank you so much for forgiving me. I love you. I love you!" Napailing ako at nangitng aso.
"I love you too, See you." At hinang-up ko na.
Yeah, This is my happiest day of my life, Too.
