Nandito ako sa restaurant na pagkikitaan namin ni zach. Magpapaalam lang ako sakanya. Mamayang madaling araw na kasi ang flight namin tsaka isa rin siya sa mabubuting kaibigan ko rito.
"Bree! Darn! I'm Late! I'm sorry" Sabi nito at umupo. Bale magkaharap kami.
"No. It's ok, Kakarating ko lang naman." Ang totoo niyan kanina pa ako rito. Dito narin ako kumain ng lunch. Boring kasi sa bahay kaya umalis na ako agad.
"I see.." Sabi nito with matching tango pa. "So.. What's your plan?" Panimula nito.
"I'm leaving.." Bakas sa mukha ni zach ang gulat. "Pupunta kami ng amerikaㅡ"
"For good?!" Ba't di niya ako pinapatapos?
"Hindi ko alam. Doon na ako manganganak. Zach, Hindi alam ni kyle na buntis ako. Please.. Wag mo sanang ipaalam ito." Unti unting pagkanoot noo nito.
"Hindi puwede yan Bree! Anak niya rin yan! May karapatan siya! Sino ang tutungtong ama diyan?" Hindi ko na napigilan ang umiyak. Para rin naman sa anak ko ito. Hindi saakin.
"Pinili kong wag sabihin sakanya. Kahit masakit saakin, Pinilit ko. Zach, Hiwalay na kami. Sinabi niya saakin na hindi niya ako minahal, Katawan lang pala ang habol niya saakin. Ang sakit. Minahal ko siya ng lubos. Binigay ko sarili ko sakanya, Tapos ito ang mangyayari saakin. Hindi man lang niya inisip kung ano ang mararamdaman ko. kaya kong buhayin ang anak ko ng sarili ko lang. Kahit wala si kyle. I can be a mother and father to him/her. Mamahalin ko siya ng lubos. Aalagan ko siya. Papalakihin ng maayos at may takot sa diyos." Pinahid ko ang natitirang luha sa mga mata ko at binigyan ng isang ngiti.
"I see you'll be a good motherㅡ"
"And father." Dugtong ko at nagtawanan kami.
"I will miss you zach.." Sabi ko sakanya.
Binigyan niya ako ng isang matamis na ngiti.
"Mamimiss rin kita.." At ginulo ang buhok ko. What the!
"So kelan alis?" Pagiiba niya ng usapan.
"Mamayang madaling araw.." Bigla akong nalungkot. Kahit papano mamimiss ko lahat ng mga kaibigan ko lalo na siya.
"I see. Be a good girl huh?"
"Of course! I will be a mother soon!" Masiglang saad ko sakanya.
"Mamimiss talaga kita." Sabay dila niya sa ice cream. Nandito kami sa park para narin makasama ko siya.
"Bree.. I like you. No.. I love you". Napatigil ako sa paglalakad at napatingin ako sakanya.
"Zach alam mo namangㅡ"
"Yeah yeah.. Siya ang mahal mo.. Parang gumuho ang mundo ko noong sinabi ni kyle na girlfriend ka niya. Hindi ko alam ang gagawin ko noon. Sobrang sakit.. Nung nalaman ko na niloloko ka lang ni kyle? Gustong gusto ko siyang bugbugin! Sana bree ako nalang.."
Napayuko ako. Ang ba ang gagawin ko? Si zach nasasaktan ko.
"S-Sorry." Tanging 'sorry' lang ang lumabas sa bibig ko.
"N-No! Don't be sorry.. Wala kang dapat ikasorry."
"Zach.. Sana nga ikaw nalang para hindi ako nasasaktan ng ganito. Sana nga ikaw nalang ang uunang nakilala ko at hindi siya. Para sayo ako nahulog.."
"Sana nga bree sana nga.. Pero Bree, Kung bibigyan mo ako ng chance sayo, Hindi kita sasaktan. Hindi kita pababayaan. Ako ang tatayong Ama ng dinadala mo lahat lahat gagawin ko maging akin ka lang.." Napayuko siya at naramdaman kong may tumulong butil ng luha sa kamay ko. Hawak niya kasi ito. Katahimikan ang bumalot sa aming dalawa. I don't know what to say. I don't know what to do.
"Ahㅡㅡ" Hindi ko natapos ang sasabihin ko kasi pinutol niya ito.
"I'll prove myself to you.. Sasama ako."
*
Nagiimpake ako ng gamit ko ilang sandali nalang at aalis na kami. Mamimiss ko ang rito. Ang pagkain, Ang mga kaibigan ko, At siya. Tanggap ko na hindi kami para sa isa't isa. Pero hindi mawawala ang perte sa dibdib ko na nasasaktan sa nangyayri at kung bakit nangyayari ito saakin.
Hindi ko aakalain na Katawan lang ang habol niya saakin. Sino ba namang hindi mahuhulog sa isang katulad niya?
Baby.. Pasensiya ka na kay mommy ha? Wala ako sayong maipapakilalang daddy..
Biglang tumulo ang Luha ko..
Come on Bree! Hindi lang siya ang lalaki sa mundong ito! Marami pa diyan! Mas makakahanap ka ng deserving sayo!
Nahagip ng mata ko ang isang picture frame. Kami ni kyle magkasam doon. Nilapitan ko ito at tinitigan.
Napaiyak ako at niyakap ito.
Mamimiss kita kyle.. Kahit ang gago gago mo, Mahal na mahal parin kita! Nakakainis! Alam kong sa sarili ko na may parte sa loob ko na galit sakanya. Malamang.
Ito na ang huling iyak ko. PROMISE!
*
ALYIRA'S POV
Alam kong galit na galit kayo saakin. Pero anong magagawa ko? Mabilis ko siyang napaikot. I'm such a genius! Kahit papaano nagamit ko itong sakit ko.. May cancer ako. And i hate it! But now? Useful siya saakin dahil nakuha ko si kyle! Ha!
Wala ka ng kawala sakin kyle..
*SMIRKS
