Hindi parin ma sink in sa utak ko na talagang uuwi na kami ng Pilipinas. Kagaya nga sinabi ko na hindi pa ako handa na makita o makaharap man lang si Kyle. Matagal ko na siyang pinatawad sa katarantaduhang ginawa niya, Tao lang naman ako, Nagkakasala rin, Alam ko mahirap at masakit ang nangyari saakin. Oo, Naging tanga ako, Naging mahina ako sa harap niya, Hindi nakinig sa mga advice ng mga tao na nakapaligid saakin. Si Chloe ang dahilan kung bakit ako nakabangon, Nagmove on, Siya ang lakas ko. Siya nalang ang tanging alaala na iniwan saakin ni kyle. Kung wala si Chloe saakin ngayon ay hindi ko alam ang gagawin ko.
Naalala ko si kyle. Pumunta ako drawer ko para hanapin ang picture niya. Yes, May itinago akong picture niya bago ako umalis. Alam niyo naman, Baliw ako sakanya ng mga panahon noon.
Eh hanggang ngayon pa naman, e! DIBA!? Sabat ng utak ko
Hinalungkat ko ang drawer ko dahil hindi ko mahanap iyon. Bigla ako kinabahan. Asan na iyon? Di puwedeng mawala iyon!
"Shit!" I cursed.
Napaupo ako sa kama dahil hindi ko mahanap ang litrato. Nasaan na ba kasi iyon?
Ayokong mawala iyon!
Baka naman namisplace ko lang? Tama! namissplace ko lang. Kaya naman
Naisipan ko nalang na bumaba at kumain. Hinalungkat ko ang ref upang kumain ng ice cream. Kumuha ako ng isang galon at kutsara pagkatapos ay dumiretso sa sala. Namiss ko 'to. Kumain ng sandamakmak ng ice cream!
Nanuod ako ng isang romance na Movie. Hindi ko natapos iyon at dahil sa dinalaw ako ng antok.
Kinabukasan ay napag-isipan kong umalis para pumunta sa mansyon. Bahay ni dad. Kailangan kong pumunta doon dahil kailangan. Kailangan dahil aasikasuhin at pag uusapan ang pag-uwi namin ng pilipinas. Labag man sa loob ko ay kailangan. Ayoko pero kailangan. Pesteng kailangan na 'yan!
Pinark ko ang kotse sa harap at bumaba na. Pumasok ako sa loob at heto nanaman tayo, Una ang maids na makakasalubong mo. They greet me and i greet them back. Umakyat ako sa taas at tinungo muna ang kuwarto ko. Samalpak ako sa kama at nilasap ang mabangong amoy ng kama ko. How i missed this room. Bata pa lang ako ay ito na ang kuwarto ko. Nasabi ko ba sa inyo na dito ako lumaki? Yes, Dito po. Five years old ako ay lumipat na kami ng pilipinas. Kaya yun! Nilibot ko ang kuwarto ko. Hindi parin nababago ang
puwesto, Ganun pa rin. Princess type ang motiff ng kuwarto. Iyon kasi ang dream room ko noong bata pa ako. Kaya sobrang saya ko ng ipaayos itong room ko.
Kinuha ko an phone ko at inopen ang IG acc. ko. (@taeyeon_ss <-----Follow niyo po iyan. :) Official instagram account ng gumaganap kay Bree) Kinuhanan ko ng picture ang kabuuan ng kuwarto ko. Siyempre kasama ako. Inupload ko agad. May wifi naman buong bahay kaya okay lang. Humiga uli ako sa kama at naramdaman ko ang pagbigat ng talukap ko.
Napabalikwas ako at tiningnan ang malaking orasan na nakasabit sa dingding. Napamura ako. Damn. Nakatulog ako at alas singko na nang hapon! Baka hinahanap na ako ng anak ko. Aish! Masiyado ko ba talagang namiss 'tong kwuartong 'to?! What the--
"The princess is now awake, Finally!" Sarkastikong sabi daddy at humalakhak pa. Nag pout ako.
"I miss my room,e" I said at umupo sa single couch. Napaikit ako dahil nakaramdam ako ng antok. Naalimpungatan kasi. Alam niyo feeling na ganern?
"Ano nga po palang pag uusapan natin? Daddy, pakibilisan po. Nag-aantay na po kasi si Chloe saakin." Sabi ko at tiningnan ang wrist watch ko.
"Yeah, yeah. Easy there woman. So here.." At inabot niya saakin ang puting envelope. Napakunot noo ako. Binuksan ko ito at isang plane ticket ang bumungad saakin. Binasa ko ito. Sa makalawa na ang alis ko.. Teka nakapa ko na dalawa ang papel at tiningnan ko ito. Kasama si chloe? Ohh man.
"DㅡDad naman.. Why so sudden?"
"Because you have to. Walang ibang hahawak 'non kundi ikaw. Kailangan mo maka uwi agad dahil may investor tayo na kailangan mong kausapin."
"Dad.. Puwedeng ikaw nalang muna?"
"No dear.." At umiling pa.
"Daㅡ" Di ko na natuloy ang sasabihin kko dahil tiningnan niya ng seryoso. Okay. Got that. damn.Tumango nalang ako. Ano ba laban ko kay daddy? *Leiyak.Kailangan ako? So, Ako talaga? At sino ba naman ang impakta na investor na iyon? Hay! Pasakit.
Asdfghjkl! Wala na! Ako na talaga! Ako na talaga ang pinakamaganda! Char.
Nagmadali akong pumunta sa kotse. Sumakay ako agad at pinaandar ito. Nasa kalagitnaan ako ng daan ng biglang nagring ang phone ko. Kinuha ko ito sa passenger seat. It's Chloe. Agad ko namang sinagot
[Mommy..]
"Yes baby? I miss you."
[Me too mommy! Where are you? I want to see you!] Halata sa boses nito ang paglalambing, Napangiti ako at dahil alam kong nakapout ito sa oras na ito
"Pauwi na ako baby, What do you want?" Ipinarada ko ang kotse sa harap ng Krispy Kreme para bumili ng pasalubong sakanya
[Anything po. Uwi ka po agad mommy! Bye po! I love you po..] Then she hang up the phone. Dumiretso ako agad sa counter upang bayaran ang kinuha kong doughnut. Nang makabayad na ako ay dumiretso ako agad sa kotse.
"Mommy!!!" agad akong dinamba ni Chloe na mahigpit na yakap. Namiss niya talaga ako.
"Baby!" At kiniss ko siya sa left cheek niya. Ang bangooo.
Tinaas ko ang hawak kong box ng doughnuts at agad namang nagningning ang mata niya
"Kyahhh! Doughnuts!!" At agad ko namang binigat ito. Agad naman nanakbo ito sa kuwarto niya sa itaas.
"Mommy, Am i cute here?" Tanong nito at inilahad niya ang picture na pinaprint niya pa sa Lolo niya.
"Of course baby," At isinauli ko sakanya ang Litrato. Tinitingnan ko lang siya habang kumakain. Ang cute
"Hihi!" Pagpapacute nito. kumuha rin ako ng Doughnut
"Uhhm Mom.. Is he handsome?" Sabay lahad ng litrato na galing sa wallet niya. Nanlaki ang mata ko at napatigil ako sa pagnguya No.. Please!
"OㅡOf cㅡcourse" At nginitian ko siya kahit bukol abg dalawang pisngi ko dahil hindi ko pa nalulunok ang kinakain ko.pinakialam niya ba ang drawer ko?! Uhg! Shit! "U-Ugh baby... A-Ahhh ano.." Unti unti kong lumunok. Sa wakas, Walang sagabal.
"Mom, Why are you stattering? Is there something wrong?" Takang tanong niya at ibinaling niya ang mata sa Imahe ng ama niya. Yes, Si kyle. It's like my whole world stop upon seeing his face on the picture. My heart beating so fast like there's no tommorow. What should i do? Is she know about her dad? Oh no. Damn. Gusto ko ako ang magsasabi sakanya! Hindi galing sa iibang tao. Pero, Pero ano? Anong gagawin ko!?
"Baby where did you get that?" Tanong ko sakanya. Baka naman.. Baka naman alam niya na talag?! Oh God, Please no!
"I took this on your drawer!" Masiglang saad niya. Siya ang kumuha 'non? Talaga tong batang to oo!
"Mom, Para pong.. para pong kamukha ko po siya.." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Nako anak! Kung alam mo lang! >____<
Hindi ako agad sumagot. Ayaw ko namang ipagdamot si Chloe kay Kyle, Oo. May pagkukulang ako. May mali ako. Pero wala eh, Ito ang naiisip ko na tama. Na tama ang ginawa ko para sa ikabubuti ng anak ko. Natatakot ako ng sobra dahil baka pag nalaman ni Chloe ang totoo. Baka magalit siya saakin at ayaw ko 'non. Alam ko namang magagalit saakin si Kyle dahil tinago ko ang anak niya halos apat na taon. Hindi iyon maiiwasan at alam ko iyon. Di ko alam ang gagawin ko!!
Sa aming tatlo, Si Chloe ang kawawa. Una, Wala siyang kinilalang ama. Pangalawa, Wala akong kuwentang ina.
ito na ba ang tamang panahon na malaman ni Chloe ang totoo?
Napatakip ako ng mukha gamit ang mga palad ko.
Kung ano man ang lumabas sa bibig ko ay bahala na.
"He's your daddy baby." Automatikong nagtubig ang mata niya at dahil doon ay parang winasak ang puso ko sa nakikita ko
Na miss niyo ba ako? Whee. Haha. Sorry for not updating these past few weeks. Nasira ang phone ko putek. Anyways, I'm back!! Babawi ako! Miss you all guys!
