My Stalker, My Slave [COMPLETED] (Editing...)

Chapter 21

Chapter 21

As soon as our lips locked my eyes automatically close. I don't want to take advantage of his weakness but I can't help it. Para akong hinihila ng mga labi niya.

Tumagal ng ilang segundo ang pagkakadikit ng labi namin bago ko naisipang humiwalay na. Napangiti ako ng makitang mahimbing parin itong natutulog.

I caressed his hair "Sorry, Andrew. I'm sorry for sticking my butt in to your business. I'm sorry for what I've said. You're right I shouldn't meddle in the first place. I'm just your slave and I should stay as your slave. Blame me if you want, Andrew. I'll accept your hatred. I'll accept if you're going to end all of this." My heart crumpled. Gusto kong maiyak pero ayaw tumulo ng luha ko.

Ang sakit lang kasi isipin na may katapusan rin ang lahat ng 'to. Being his slave will be ending soon, being his stalker will be ending soon as well as being his fake girlfriend will be ending too.

Mapait akong napangiti bago naisipan kong tumayo na para makauwi. Nang nasa pintuan na ako ay muli akong tumingin sa nakahigang Andrew. Napapikit ako ng mariin saka mabilis na lumapit sa pwesto niya. I lowered my body to reach for his lips.

Last na talaga 'to. Bulong ko sa aking isip. Segundo lamang ang itinagal ng halik na iyon bago ako lumayo. Dahan dahan kong binuksan ang mata ko just to meet his serious tantalizing eyes. My eyes widened.

Nagising ko ba siya dahil sa halik na iyon? My gosh, baka sabihin niyang nagta-take advantage ako dahil lasing siya which is kinda true. My face flustered.

"A-andrew! D-do you need anything?" Tanong ko pero ang tingin ko ay nasa kabilang panig na ng condo. I can feel he's eyes on me that added my embarrasement.

"What are you doing?" Seryoso niyang tanong. I think he sleep to help him sober up.

"M-may pagkain na sa kusina. Kumain ka na lang kung nagugutom ka. Ito naman ang pain killer kung sakaling sumakit ang ulo mo." Inilapag ko sa lamesa ang gamot. Mabilis akong tumayo at inayos ang bag sa pagkakasukbit nito sa aking  balikat.

"U-una na ako. Hinahanap na ako ni Kuya." I face my back on him.

Naramadaman kong umayos siya sa pagkakaupo sa sofa na ikinakaba ko.
Hinintay ko siyang pagsalitaan ako pero wala akong narinig ni isa sa kanya.

"Take a rest. Bye." Bago pa man ako makahakbang ng isang beses ay naramdaman ko na agad ang malamig nitong kamay sa braso ko. Stopping me from leaving.

"Where do you think you're going after stealing a kiss from me?" His husky baritone voice filled my ears. I felt my heart just explode.

"I'm going home, Andrew. Let go of me." I maintain a stoic expression but the truth is my heart want to come out from my chest.

Nagulat ako ng bigla niya na lang higitan ang braso ko. I lose my balance kaya napaupo ako sa kandungan niya. Para na akong hihimatayin sa posisyon namin.

Napahawak ako sa balikat niya habang siya naman ay nakahawak sa magkabila kong bewang while I'm sitting on his lap! >…<

Gulat na nagkatinginan kami.

"A-andrew." Hihiwalay na sana ako sakanya pero mas hinigpitan niya ang pagkakahawak sa bewang ko.

"Let go–" But before I could finish my sentence. I felt his lips landed on me. It was just a peck but I feel an electric travel down my spine. My eyes widened

"What–" He kissed me again.

"You kissed me twice. I'll kiss you thrice." Bago pa man ako maka reklamo ay naglapat na ang aming mga labi sa pangatlong pagkakataon. It was a passionate kiss. I can smell alcohol in his mouth para na akong lasing sa halik niya.

"I'm Andrew Stanler love you so damn much. Don't you ever leave me again, okay?" Nagtaka ako sa sinabi niya. Magsasalita na sana ako pero may kasunod pa pala siya.

"I'll never let you go again, Xylene." Yhat broke my heart, kill my high hopes and tear me apart.

***

NAKAtitig lamang ako labas ng bintana. I'm not feeling well. Pagkatapos ng nagyari kagabi sino hindi masasaktan? I quickly close my eyes when I feel my tears building up. My heart sting.

"Are you okay?" Hindi ko pinansin ang tanong ni Axel.

"You're not okay." He answer his own question. Napansin siguro niya na malungkot ako ngayon, which is true. Hindi ko parin siya pinansin kaya umupo siya sa tabi ko.

"Aaliyah, I know what you're hiding." Nabaling ang atensyon ko kay Axel na nakapangalumbaba sa arm chair ko habang nakatingin sakin.

"You're his secret slave, am I right?" Pertaining to Andrew. Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. How did he know? Nasabi ba ni Bella sakanya? Si Bella lang naman ang sinabihan ko ng lahat lahat na nangyayari sakin kaya imposibleng hindi siya.

"Don't accuse someone, okay? I saw you two."

"W-what? Saan mo kami nakita?" Gulat pa rin ako sa nalamang may nakakaalam na sa sekreto namin ni Andrew.

"Parking Lot. Hindi pa tayo kaibigan non. I'm waiting for our driver that time nung nakita kitang nagmamadali papunta sa isang kotse. I already familiar with Andrew's car that's why I know nga siya nga ang pupuntahan mo. Hindi nga ako nagkamali ng makitang lumabas si Andrew sa kotse because of my curiosity I watched you two. Doon ko rin nalaman na you're his slave." My jaw dropped on his explanation. Baka naman hindi lang si Axel ang nakakaalam nito. May sinabihan kaya siya? Lagot!

"Don't worry. I didn't tell anyone about you two." Napahinga naman ako ng maluwag. Pero wait? Paano niya nasagot ang tanong ko? E, nasa isip ko pa 'yon!

"How–"

"Your face say it all,  Aaliyah." Then he wink. Nangasim naman ng mukha ko.

"Do you love him?" Nabaling ang tingin ko sakanya. Mabilis na tumamabol ang puso ko. Kung kanina ay mapaglaro siya. Ngayon naman ay seryoso na itong nakatingin sakin.

Tumango naman ako ng wala sa sarili saka napayuko.  I think I love him.

"What about we make a deal?"

"What deal?" Kuryoso kong tanong.

"I'll help you to make him jealous.  If he got jealous it means he likes you and you win."

"But if he didn't confess his feeling for you. Within our limited time mission then you lose and since I'm the winner... I will tell you what I want to do if that time comes. Get it?" Nakangiti niyang paliwanag. 

Did we just make a deal? And what the heck? Jealous? Andrew? It will never happen. I swear.