Until We Meet Again (Hanggang sa Muli) {COMPLETED}

Hanggang Sa Muli 2 [3]

"If we ever see each other, let's just head for the opposite direction."

- Alex (6 years ago)

【ALEX】

Naka-uwi na ako. Nandito ako sa kuwarto at nakatitig sa kawalan.

"Damn." nasabi ko na lang bigla. Sigurado akong umiyak siya. Halata naman sa boses niya tsaka suminghot kaya siya!

The path I chose to take made us drift further apart from each other.

Minsan, hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. Ayoko siyang makita pero di ko maiwasang sundan siya ng tingin kahit patago. Ayokong marinig yung boses niya pero pinakikinggan ko pa rin ang pagsasalita niya. Gusto kong lumayo pero nanghihinayang naman ako.

Naisip ko rin na sayang ang pinagsamahan namin. Mapupunta lang sa wala dahil sa pag-iwas ko. Minsan, gusto kong bawiin pero wala na, ito na ang pinili ko at hindi na ako magdadalawang isip na ituloy 'to.

Si Michelle din yung tipong ang hilig magtago ng nararamdaman! Napansin ko lang 'yon. Hipokrita yun eh! Sabihin ba naman magmo-move on na siya pero ayaw niya naman! Sarap talagang hambalusin!

Naputol ang pag-iisip ko nang mag-ring ang telepono ko. Tiningnan ko kung sino ang tumatawag at nakita kong si Rachel.

"Bakit?" agad kong sabi.

"Hi! Musta na?" tanong niya mula sa kabilang linya.

"Wag mo ngang sayangin ang oras ko!" sabi ko at binaba na ang tawag.

Nagsimula ang muli niyang pagtawag sa akin nung inamin kong mahal ko si Michelle. Hindi ko sinasagot ang mga tawag at mga text niya. Ngayon ko lang ginawa yun.

Muling tumunog ang telepono ko at nung tingnan ko, may text naman. Galing pa rin kay Rachel. Pagkabasa ko nito, nagtaka ako.

bh3 i'M h3R€ @ d p4rK! i'lL t3Ll u s0m37!nG xoxo ♥ ← Yan ang nasa text.

"Da !@#$" nasabi ko na lang.

Dahil may kakilala akong nakaka-intindi ng alien language na 'to finorward ko sa kanya at ayun, nalaman ko kung anong ibig sabihin.

Alam ko na kung anong park ang tinuturo niya. Sa park noong una naming magkita.

Pagkapunta ko doon, hinanap ko siya. Pero hoy! Ginagawa ko 'to dahil gusto ko nang tigilan niya ako.

"Alex!" rinig kong tawag niya mula sa malayo.

Sinundan ko ang boses na yun at nakita ko si Rachel na patungo sa direksyon ko. Simple lang ang suot niya.

Habang tinitingnan ko siya ngayon, hindi na ako magtataka kung nagustuhan ko man siya o ano. Mabait naman siya eh. Magaling siyang umintindi. Wala siyang pakialam sa itsura ko at ang pinansin niya ay ang kalooban ko.

"Alex, tara't umupo sa bench!" yaya niya. Sumunod na lang ako. Tutal, may sasabihin na rin naman ako sa kanya.

"Hihi! Ang saya koooooo ~" sabi niyang ngingiti-ngiti.

"Rachel, get to the point. Bakit mo ba ako pinatawag dito? Anong kailangan mo?" tanong ko.

Tiningnan niya ako, "Pa'no kung sabihin kong ikaw ang kailangan ko at gusto kitang makasama?" sa palagay ko, may ibig sabihin ang tingin niyang 'yun. Is she testing me?

"Paano kung sabihin kong wala na akong pake?" tanong ko pabalik.

"Awts! Hahaha!" tawa niya. Halatang peke pati ngiti niya. Hindi na lang ako umimik pa muna.

"Alam mo, mula nung nawala ka, mula nung pinili mong sumama kay Michelle, nagsisi ako." sabi niya. Parehas na kaming nakatingin lang sa harap namin.