Finding Love in a Flower Shop

FLIAFS: Chapter Five

[Daniella's POV]

Walang gate o kaya bakod ang bahay nitong impaktong ito. Aba. Try ko nga minsan nakawan! Hahaha. Of course di ko gagawin yun noh. Ew. Not in his house. 

Paano ko nalaman kung saan ang bahay niya?

Well. Syempre nagtanong ako sa mga tao. Sikat naman pala siya dito kaya madali kong natuntun ang bahay niya. Its located sa dulo ng beach. Maganda ang view. Tahimik. Masarap ang pakiramdam. Anyways back to the story.

"Tao po!" Nakakailang katok na rin ako sa pintuan ng bahay niya pero wala parin sumasagot. Baka walang tao or natutulog or may nangyari? Well. as if I care. My goal here is to say sorry and let him back out of the extermination thing.

Nilapit ko ang mga mata ko sa bintana ng bahay niya para silipin kung may tao or what.

"Tao po! Mr. Lopez! Nandiyan ka po ba sa loob!?"

Wala pang kahit anong sinyales na may tao sa loob ng bahay. Pero sabi naman kasi ng mga tao, nakita nila ito na nasa loob lang ng bahay niya. At nabanggit rin sakin ni kuya na hindi yun umaalis ng bahay! Kaya ibig sabihin. Andito lang yung impaktong yun!

"Pero nasaan naman kaya yun impaktong yun?" tanong ko sa sarili ko. "Pasukin ko na kay atong bahay nya?" Malay nyo diba kusa siyang lumabas kapag ganun. Para hindi nairn ako mahirapan. Minasdan ko ng mabuti ang bahay nya. Wala namang sign na nagsasabing "Do not enter" or "Keep out" . Well. Alangan namang pasukin ko parin ng basta basta. Pero . The hell! Para kay Axel! I mean. Para sa shop ko! I will go in.

Syempre para magmukha naman akong desente pagpasok. Inayos ko muna ang sarili ko at ang damit ko. Importanteng makausap ko na agad yung impaktong yun dahil kapag nagkataon baka last day ko nang makita si Axel ngayon. Huhuhuhuhu.

"Tao po! Pumasok na po ako Mr. Lopez! Sir... pwede po ba kayong makausap!?" nagpalakad lakad ako sa bahay niya. Fairness. Ang linis ha.

"Sir . Importante lang po ito." Nagpatuloy lang ako sa paghahanap sa kanya ng masilayan ko ang lalaking nakahiga sa isang bean bag sa second floor sa may terrace.

"Mr. Daniel. Sir? Nandyan po ba kayo? Wow... Ang bango naman dito."

Malinis ang buong kwarto niya. As in. No sign of eweness and malicious thing. Unti unti akong lumapit sa lalaking nakahiga a bean bag. Napatingin rin ako sa labas. Ang ganda ng view rito. Kitang kita ang sunset at ang maganda view ng dagat. Ang peaceful. Nakakarelax na sight. 

Nawala sa isip ko ang plano ko kung bakit ako nagpunta rito dahil sa ganda ng tanawin. Nang mapadikit ako sa isang bagay. Tiningnan kong mabuti kung ano yun. 

"Aha. Andito ka lang pala." Sigurado na ako. Siya nga yun. "Pinahirapan mo pa ang vocal cords ko kakahanap sayo!"

Tulog na tulog siya habang nakahawak ang isang kamay sa chest niya at isa ay may hawak na pocketbook. Nakadagdag pa sa kagwapuhan nito ang long white sleeve na suot nito at hawaiian theme na shorts. Ang ganda ng tanawin at ng mala anghel na mukha nito ay sobrang nakakarelax sa mga mata ko. Grabeeee. Kung hindi lang talaga impakto ugali nito.

Ngingiti ngiti akong nakatingin sa kanya. Tila parang narerepent ko lahat ng kasalanan ko sa buhay. Nakakagaan ng loob ang sabay na tanawin sa labas at mukha ng impaktong ito.Pati ang reklamong inihain nito sa akin unti unti kong nalilimutan.Shet. Nakakapagnasa naman ang lalaking ito.

"Daniella. no. no. no. Hindi pwede itechiwa. ever kang magkalike sa kaaway mo teh." Si Axel. Siya . Si Axel lang ang lalaki sa buhay mo. Siya lang ang nag-iisa. Yang nasa harap mo. Wala yan! Impakto lang yan na panira sa buhay mo.

Nawalan na ako ng lakas para mag-isip pa ng kung ano ano dahil sobrang gwapo niya. Mala anghel ang kagwapuhan nya and to admit ams gwapo siya kay Axel.