Last Kiss

The Weeding

Hindi mag kandaugaga ang mga taong nasa paligid namin ngayon. Abalang abala sila dahil sa kasal ko. Sa kasal namin ni Vince. Ito na yun, ang pinaka-iintay naming mangyari.

Hindi ko pa nakikita si Vince. Sabi nasa simbahan na daw sya nag aantay sakin.

Hindi nag tagal ay papunta na kami sa simbahan.

Hindi ko maitago ang kaba at excitement na nararamdaman ko ngayon. Ito na yun eh. Ang araw na pinakaaantay namin ni Vince.

Halo-halo ang emosyong gustong kumawala sa dibdib ko.

Ilang minuto lang ang lumipas ay nasa simbahan na kami.

* The Weeding March *

Here we stand today

Like we always dreamed

Starting out our life together

The light is in your eyes

The love is in our hearts

I can't believe you're really mine forever

Been rehearsing for this moment all my life

So don't act surprised

If the feeling starts to carry me away

Kasalukuyan na akong naglalakad sa aisle. Habang tumutugtog ang kanyang yun. Hindi ko napigil ang luyang kanina pa gustong kumawala sa 'king mga mata.

Nandoon naman si Vince nag aantay sa akin altar. Katulad ko, hindi nya rin napigilang mapaluha. Tulad nga sa sinabi ng kanta. Matagal na naming inaantay na dumating ang araw na to.

On this day

I promise forever

On this day

I surrender my heart

Here I stand, take my hand

And I will honor every word that I say

On this day

Not so long ago

This earth was just a field

Of cold and lonely space, without you

Now everything's alive

Now everything's revealed

And the story of my life

Is all about YOU..

Hindi maipaliwanag ang mga emosyon ng ilang mga bisita. Lalo na ang aming mga pamilya. Hindi rin nila maiwasang mapahikbi sa tuwing dadaan ako.

Ngayon kaharap ko na si Vince at si daddy.

"Take care of my princess Vince" sabi ni daddy sabay abot ng kamay ko kay Vince.

"I will po"

"Thanks dad. I love you" emosyonal na namang sabi ko.

"I love you too princess" maluha 'ding sabi ni daddy.

Nasa harap na kami ng altar ni Vince ngayon at hawak nya ang kamay kong malamig at nangingig.

"Are you nervous?"

"Kinda" yun lang ang nasagot ko kasi sobrang lakas na talaga ng tibok ng puso ko.

"Whatever happens always remember that I love you so much, okay?" medyo naguluhan man ako sa sinabi nya sinagot ko na din sya.

"Oo naman babe" at sinubukan kong ngumiti. Nahiwagaan ako sa sinabi nyang yun na lalong naka dagdag sa kaba at nerbyos ko.

Kakaumpisa pa lang magsalita ni father ng maramdaman kong humigpit na ang hawak ni Vince sa kamay ko. At ikinabahala ko iyon.

Nung tumingin ako sa kanya ay hindi na maipinta ang muka nya. Yung tipong may nararamdaman syang masakit at pilit nyang iniinda yun. Anong nangyayari sa kanya?

"Vince okay ka lang ba?" bothered na tanong ko. Hindi sya sumagot bagkus ay napahawak sya sa dibdib nya.

"Vince? Oh my God! Vince!" at bumulagta na sya sa sahig.

* end of flashback *

Hindi ko mapigilang ang mapahilamos ng palad ko saking mukha. Nag uunahan na naman sa pag agos ang luha saking mga mata. Sobrang nasasaktan na ako!

"Trish?"

Bigla akong nag angat ng tingin.

"Tita!" ang mama ni Vince.

"Hush now sweetheart. Everythings gonna be okay. Tama na" pag-aalo sa 'kin ng mama nya.

"Tita bakit hindi po ninyo sinabi sa akin ang tungkol sa sakit nya?"

"I'm sorry Trish. I'm really really sorry. Sya mismo ang may gusto na wag naming sabihin sayo ang kalagayan nya. Alam nyang masasaktan ka ng sobra pag nalaman mo. Ayaw ka nyang saktan Trish" naiiyak na ding sabi ng mama nya.

"Mas lalo akong nasasaktan sa pag lilihim nyo tita"