Pay the price [completed]

Chapter 7

The ray of sun hitted my face when I got out at the restaurant.

Ito na ang pangatlo kong subok pero hanggang ngayon wala pang tumatanggap saakin ng trabaho. Nangangalam na ang aking sikmura, nangangawit narin ang paa ko sa suot kong heels.

Saturday ngayon kaya kinuha ko na itong pagkakataon. Tinignan ko ang orasan at tanghalian na pala. Pero dapat hindi sayangin ang oras. Kailangan kong makahanap agad ng trabaho.

"Sorry, we don't accept part time employee" the manager said.
Bagsak balikat akong lumabas sa building. Hapon na pero hanggang ngayon wala paring tumatanggap. Inis na tinanggal ko ang heels. At tila lahat ng muscles sa paa ay narelax. Naglakad akong nakapaa. At hinayaan ang mga matang napapadako sakin.

Patuloy lang ako sapaglalakad. Nang may bumusina malapit sakin. My eyes abruptly diverted to a black latest bugatti veron sports car and halted at my side. The tinted window lowered revealing the man inside, Luther.

I clenched my jaw staring at his face with his famous impish grin.

"Hop in" he invited. I just stared at him and walk away neglecting his presence.

But he followed, gazes fell on us and the girls squeal as there eyes laid on him.
Inis akong tumigil, at agad siyang hinarap.
"What do you need?"

Agad siyang ngumisi at binuksan ang pintuan ng kanyang sasakyan sa front seat.
"Get in"

Agad naman akong napairap at muli siyang tinalikuran.
Naglakad na ako palayo. Pero nagulat ako ng may biglang bumuhat saakin ng patawarik at nabitawan ko ang aking sapatos.

"Shit! put me down you scumbag!" apila ko at malakas siyang hinampas ng aking bag ngunit parang wala lang ito sakanya.

Ipinasok niya ako sa loob ng kotse at ibinalibag ako paloob. Bago pa ako makalabas agad niyang isinara ang pinto at nilocked.
Naghanap ako ng paraan at nakita kong nakabukas ang sa driver seat kaya agad akong kumilos. Gumapang ako roon at sakto naman pagpasok niya. Bago pa niya maisara iyon agad ko siyang napigilan.
Dumaan ako sa harap niya, wala na akong paki kung anong posisyon at mahawakan ko.

Malapit na akong makalabas ng bigla niyang mahawakan ang aking bewang at hinila ako paloob kaya napaupo ako sakanyang hita. Agad niyang isinara ang pintuan kaya kumapit ako sakanyang balikat upang maiatras ang aking paa dahil baka maipit.

Agad ko siyang binigyan ng masamang tingin ngunit doon ko lang napagtanto na ang lapit pala namin sa isa't-isa. My breath fainted as I felt the air between us became thin.

"That was fun Ms. Devonshire" he said hoarsely. He held me tigther as I felt his one hand held my exposed legs.

Agad ako napabalik sa realidad at tinignan ang kanyang kamay na unti-unting itinataas ang medyong nakaangat kong palda. Wala pasabing tinabig ko ang kanyang kamay at agad umalis sapagkakaupo sakanya. Inayos ko ang aking suot at ibinaba ang aking palda at pinatungan ng aking bag.

Narinig ko naman siyang tumawa ng paandarin niya ang sasakyan. Galit kong binaling ang mata sakanya.

"Pervert!" sigaw ko.
He laid his eyes on me and smile devilishly.

"I know" he replied.
What a jerk.

Silence enveloped the car. I looked at Luther who were serious at driving.

"Ano ba ang kailangan mo?" tanong ko. Saglit siyang napatingin saakin at itinuon muli ang tingin sa daan.

"Let's have a deal"
Hindi ko namang maiwasan na taasan siya ng kilay.
I was going to speak when my phone beep.

Promptly, I took my phone and take a glance.
It was Evan, asking, if where am I. Agad ko siyang sinagot na medyo matatagalan ako pabalik kaya siya muna bahala kay Denis. Agad naman siyang sumagot na hihintayin niya ako kaya hindi ko maiwasang mapangiti.

Luther cleared his throat.

My eyes immediately moved to his and he was raising his eyebrows, staring with irritation.
"What?" puna ko. Inirapan naman niya ako.

"I don't repeat my words honey" he said coldly and got off on the car. Inilibot ko ang aking paningin, nandito na pala kami sa parking lot ng hindi ko namamalayan.

Nagulat ako ng may marahas na kumatok sa bintana. Nakita ko si Luther sa labas na naiinip na naghihintay sa labas.

Agad ko namang binaba ang bintana.
"Why?"
muli naman siyang napairap at malakas na pinitik ang aking noo.
"Aray ha?!"

"Stupid, Aren't you gonna follow me?" He said impatiently.
Tinaasan ko naman siya ng kilay.
"What's the matter?"

"Do you want me dragged your ass out there?or follow me instead?" he said with his autocratic tone.
Agad naman siyang tumalikod kaya dali-dali akong lumabas at sinundan siya.
Hindi man lang nag-abalang buksan ako ng pintuan.
Nang makapasok kami sa elevator may ibang napapatingin saking paa kaya hindi ko maiwasang yumuko sa hiya.
Laking tuwa ko naman ng makalabas kami sa elevator. At makarating na kami sa unit ni Luther.
Inilibot ko ang aking mata sa kwarto, hindi ko maitatangging maganda ang unit niya. Nasa ayos lahat ng gamit at malaki rin ang kanyang unit, mukhang penthouse nga ito.

"Why the fuck are you bare foot?" singit niya kaya agad akong napatingin sakanya.
"jerk! that was your fault"

Hindi naman niya ako pinansin at umupo sa puting couch niya.
Sinenyasan naman niya akong lumapit kaya lumapit rin ako.

"Ano na?" tanong ko.

"You're searching for job right?" sagot niya. Muli ko siyang tinaasan ng kilay.
"oh tapos?"

He wickedly smiled as he lean his back.
"Be my personal maid"