Rental Girlfriend

Epilogue

2 years later…

Kathie's POV.

Busy ako ngayon sa kuwarto ko, ginagawa ko kasi ang ibang paper works ng Girlfriend Company since tinutulungan ko na si Mom na mag-sign ng ibang papers. Nag-resign na rin ako bilang Rental Girlfriend at pumayag naman si Mrs. Buenavista.

Habang binabasa ko ang isang paper ay biglang pumasok si Mom sa kuwarto ko.

“Sweetie? May nagpadala sa‘yo nito,” nakangiting sabi niya habang hawak ang isang malaking puting kahon at naglakad palapit sa akin.

Inilapag niya ang kahon sa ibabaw ng kama ko at nagtataka ko naman iyong tinignan, “Kanino po galing?”

“Walang pangalan kung kanino galing e,” kibit-balikat na tugon niya.

“Baka po hindi sa akin ‘yan,”

“Sa‘yo raw, may full name mo pa nga oh.” tinignan ko ang card na nakadikit at nakita nga roon ang pangalan ko. “Maiwan na kita,”

Tumango ako bilang tugon, “Salamat po.” nginitian niya na lang din ako bago lumabas ng kuwarto ko.

Hindi ko pinansin ang box at nagpatuloy lang sa ginagawa ko. Ngunit hindi ko maiwasang ma-distract dahil kanina pa ko patingin-tingin doon, nacu-curious ako kung ano ba ang laman no’n.

Hindi rin nagtagal at hindi ko natiis na hawakan at titigan ang box pagkatapos ay muli kong binasa ang pangalan ko bago iyon tuluyang binuksan. Doon ay nakita ko ang isang short wedding gown. Humarap ako sa salamin at saka iyon itinapat sa akin, simple lang pero maganda.

(A/N; The gown was shown above.)

”Wow,” bulalas ko sa sarili matapos na isukat ang gown. Parang akong sinukatan dahil kasyang-kasya ‘yon mismo sa akin.

Ilang saglit pa ay nakarinig ako ng katok mula sa pinto.

“Sweetie?” dinig kong tawag sa akin ni Mom mula sa labas.

“Yes, Mom?”

“I just want to ask if nasukat mo na ‘yong gown?” tanong niya kaya nagdesisyon akong lumapit at binuksan ang pinto.

Nakangiti akong bumungad sa kaniya at mangha naman siyang napatingin sa akin. “Bagay na bagay sa’yo, anak!” wika niya na bahagya kong ikinatawa.

“Thank you, Mom.”

“Ahh, later isuot mo ‘yan at may susundo sa’yo rito mamayang 7 PM.”

Nanlaki ang mga mata ko, “Don’t tell me, ipinagkasundo niyo ko, Mom?!”

Natawa siya, “Ano ka ba? I will never do that,” napanguso ako. “Basta isuot mo ‘yan, may pupuntahan ka raw na event.”

“What about you, Mom?”

“What?”

“You’re not coming with me?”

“Ohh, that. Aalis kasi ako mamaya, tumawag yung kumare ko gusto niya na kumain kami sa labas.”

“Why so sudden?” nakangusong tugon ko.

Nagkibit-balikat siya at marahang tumawa, “Gusto niya ko makita e,”

“Fine. Take care, then.”

She cupped my left cheek, “I’m sorry, sweetie. I promise, hindi ka mao-out of place sa event na ‘yon. Basta simulan mo nang mag-ayos para ready ka na kapag sinundo ka na at exactly 7, okay?”

Tumango ako, “Okay, Mom.”

“Good, mag-aayos na rin ako. Baka mainip ‘yon e,” muli na lang akong tumango bilang tugon bago siya pumunta sa kuwarto niya. Isinara ko naman ang pinto at iniligpit na ang ginagawa ko.