~hoofdstuk 13

506 39 7
                                    

Heeeyooo!

Ik wil jullie nog even bedanken voor de 6K dus dankje!

Hier is hoofdstuk 13!

Enjoy!

----------------------------------------------------------------------

Sam p.o.v

We zijn ondertussen al een dag verder en ik loop met een glimlach de school binnen. Eingelijk voel ik me niet 100% gelukkig door het feit dat de jongens mij nu haten. Maar door wat er gisteren avond gebeurt is heb ik toch een glimlach op mijn gezicht. Louis heeft gisteren heel mijn dag goed gemaakt door even zijn zachte lippen op die van mijn te drukken. Ik loop verder door school tot ik twee bekende gezichten tegen kom en één er van heeft niet zo een blij gezicht. Lonneke. Ik heb haar gisteren helemaal niets meer laten weten dat ik niet kon komen, dat wordt dus een goede smoes verzinnen."Heey." Zeg ik als ik bij Anouk en Lonneke aankom."Waar zat je gisteren?" Vraagt Lonneke boos aan mij. "Ik was eumh..de kat van mijn oom gaan zoeken." Zeg ik aarzelend. "Sam we weten alle twee dat je niet kan liegen en jij zelf ook dus vertel gewoon de waarheid." Zegt Anouk die zich in het gesprek mengt. Ik kijk even bedenkelijk naar de grond en zucht even. “Ikwasbijlouis.” Mompel ik snel. “Wat zij je?” Vraagt Lonneke. “Ik was bij Louis oke.” zeg ik iets harder dan verwacht. “En waarom was je bij hem? Sam we moeten tegen morgen een heel verslag af hebben en nu heb ik al de helft op men eentje gedaan omdat jij perse naar Louis moest.” Zegt Lonneke die haar armen over elkaar slaat. “Sorry Lonneke hij had me echt nodig.” Zeg ik. “Ik had je even goed nodig Sam, weet je op hoeveel punten dat verslag staat.” Zegt Lonneke. “Ja dat weet ik en sorry maar het was een noodgeval echt, ik kom vanavond naar je toe en maken een deel van het verslag en de rest doe ik wel thuis ook al is het nachtwerk.” stel ik voor. “Oke het is goed,maar waarom heb je dan niets laten weten dat je niet kwam?” Vraag Lonneke die haar armen nu langs haar lichaam laat vallen. “Omdat mijn gsm was uitgevallen en ik wist je nummer niet vanbuiten dus ik kon ook niet met Louis zijn gsm een berichtje sturen.” Zeg ik en kijk weer naar de grond. “Oke het os al goed, ik hoop dat je geen slaap hebt want er is nog veel te doen het gaat wel nacht werk worden.” Zegt Lonneke die mijn schouder vast neemt. Ik kijk nu naar naar Lonneke en geef haar een knuffel. “Echt sorry.” Zeg ik nog maar eens voor de zekerheid. “Oke stop nu met je gesorry en vertel me de details van jou en Louis nu maar.” Zegt Anouk die me ongeduldig aankijkt. “Ja ik ben ook wel benieuwd.” Zegt Lonneke. “Gewoon eest moest ik hem helpen bij zijn nood geval en toen heeft hij me naar huis gebracht meer niet.” Zeg ik en ik krijg meteen terug een mega lach op men gezicht. “Kom op er is echt nog wel meer gebeurt vertel het ons.” Zegt Anouk opdringerig. “Oke misschien heeft Louis me wel gekust.” Zeg ik terwijl ik rood wordt. “OMG LOUIS HEEFT JE..” “ssst Anouk niet zo hard roepen niet iedereen hoeft het te weten.” Zeg ik terwijl ik mijn hand voor haar mond doe. Na een paar seconden haal ik mijn hand van Anouks mond af en zeg haar dat ze stil moet doen. “Omg Louis heeft je gekust?” Vraagt Anouk nu fluisterend. “Ja gisteren ineens zomaar uit het niets.” Zeg ik. “Ooh zo lief en kust hij goed?” Vraagt Lonneke die met haar wenkbrauwen op en neer gaat. Ik wil juist antwoord geven als de bel gaat. “Dit antwoord zal nog even moeten wachten zeg ik en we lopen samen richting de eerste les.

Louis p.o.v

Ik lig eenzaam op mijn bed in mijn kamer. Ik gooi steeds een balletje in de lucht en vang hem weer. Gisteren toen ik thuis kwam heb ik nog een heel veel commentaar over me heen gekregen van de jongens. Van waarom heeft ze dit gedaan tot ze komt hier niet meer binnen. En dat doet pijn. Want ze kennen het verhaal helemaal niet. Gisteren had ik er alles bijna uit gegooid. Het doet pijn als ze denken dat degene waar je van houdt een dief is. Ik krijg toch even een glimlach op mijn gezicht als ik aan Sam denk. Die kus van gisteren is zeker niet iets waar ik spijt van heb. Als alles een beetje achter de rug is ga ik haar vragen of ze met me op date wilt. Als dit ooit stopt. Ik blijf verder in mijn gedachten tot er op mijn deur wordt geklopt. “Wie is daar?” Vraag ik aan de persoon achter de deur. “Ik ben het Liam.” Zegt Liam vanachter de deur. “Oh kom maar binnen.” Zeg ik terwijl ik nog wat met mijn balletje gooi. “Louis vergeet niet dat we zo naar een interview moeten.” zegt Liam die de kamer in wandelt. “Uhum.” mompel ik. “Louis weet dat we niet kwaad zijn op jou he maar op Sam wat ze heeft gedaan is niet zomaar iets he ze heeft wel spullen van ons gestolen.” Zegt Liam die op de rand van mijn bed komt zitten. “Ja maar Sam is gewoon zo...geweldig.” Zucht ik. “Ja Louis dat is ze misschien maar wat ze heeft gedaan kan niet en dat weet jij ook.” Zegt Liam die weer opstaat. “Jullie zouden het hele verhaal eens moeten weten.” Fluister ik tegen mezelf. “Zei je nog wat Louis?” Zegt Liam die zich weer even naar mij toe draait. “Eumh nee niks.” Zeg ik. “Oke dan zie ik je zo beneden.” Zegt Liam. Ik zucht, leg mijn balletje aan de kant en sta op om naar het interview te gaan.

Forget the rules ~ Louis Tomlinson ~ dutchWhere stories live. Discover now