When A Witch Fall In Love ✓

Chapter 10: Caring

Chapter 10:

Aubrey Sarmiento:

Hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin ngayon. Galit si Gean sa akin at ang tungkol kay ate Cassandra. Tinawagan ko kaagad si papa pagkauwi ko noon sa bahay at bukas na ang dating ng eroplanong sinasakyan niya. Huminga ako ng malalim. Sumisikip ang dibdib ko sa tuwing naaalala ko ang tungkol sa nangyari kay ate Cassandra. Pinaghahanap na ngayon ng mga pulis ang stepfather ni ate. Malaking tulong na may kakilalang mataas na opisyales ng PNP ang pinsan ni Flynn kaya ngayon ay todo ang paghahanap sa hayop na 'yun.

"Aubrey, heto sandwich at juice. Mukhang hindi ka pa kumakain." Tumabi sa akin si Flynn.

Napangiti ako. "Salamat pero busog pa ako." Napapikit ako dahil sa pagtunog ng tyan ko. Pasaway na tyan. Hindi nakisama.

"Busog daw pero nagrereklamo na ang tyan. Kumain ka na bilis!"

Umiwas ako ng tingin. "Wala akong ganang kumain."

"Kumain ka na, hindi ka pwedeng humarap sa ate mo na ganyan ka. Gutom. Ano 'yun? Baka batukan ka ng ate mo kapag nalaman niyang nagpapagutom ka."

Napangiti ako at kinuha ang sandwich. Oo nga pala, magkikita kami ni ate Cassandra pagkatapos ng klase. Pangatlong araw ko nang dumadalaw kay ate at mabuti na lang ay hindi niya naiisip ang tungkol sa nangyari sa kanya. Hindi nga ba? Sa kalagayan ni ate, kailangan talaga niya ng pagkalinga. Kailangan niya maramdaman na may nagmamahal sa kanya.

Masaya akong nakita siya noong pangalawang araw na dinalaw ko siya. Nagbabasa siya ng isang pocketbook. Pinagmalaki niya sa akin na iyon ang unang published book ni ate Bella at dedicated daw sa kanya ang libro na iyon.

"Ubusin mo 'yan. Last subject na ito kaya konting tiis na lang tayo para makita si ate Cassandra este ate mo."

Tumango ako at inubos ko kaagad ang sandwich.

"O, may dumi ka sa gilid ng labi mo." Agad na dumapo ang daliri ni Flynn sa gilid ng labi ko. Nang matanggal niya ang dumi na parang palaman ng sandwich. Nanlaki ang mata ko nang s-in-uck niya ang daliring iyon. "Hmn, chicken spread nga. Sarap ah."

Bumilis ang tibok ng puso ko. "B-Bakit kailangang tikman mo ang natirang palaman sa gilid ng labi ko? Pwede namang nakikain ka ng sandwich kanina."

"Eh ang sarap ng kain mo kanina. Baka mabitin ka kung nakihati pa ako. Na-curious lang ako sa lasa ng spread ng sandwich kasi tuwang-tuwa ka sa kinakain mo. Painom ah." Sabay kuha niya sa iniinom kong juice at sumipsip siya. "Hay! Sarap nito, dapat pala bumili rin ako ng akin." May kinuha siyang panyo sa bulsa niya. "O, may pawis ka naman. Naku! Huwag kang magpabaya sa sarili mo pre." Pinunasan niya ang pawis sa noo mo.

Napanganga ako at lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Bakit ba niya ginagawa ito? Nasasanay na ako na inaalagaan niya ako. Umiwas ako sa kanya. "A-Ano baka may mag-akala na magsyota tayo dahil sa ginagawa mo."