Her suitor

Chapter 2

THE RULE

Kristine's P.O.V

Ilang araw na rin ang lumipas ng bumalik si Ceb.

Everything is normal after all... May mga masaya dahil sa pagbabalik niya at ang iba naman ay dedma lang.

Regular narin ang classes. Sa kasamaang palad ay hindi kami magkasection ni Ceb.

Pero okay lang... Ilang lakad lang naman ang room nun sa amin.

Im here at the library silently reading about our new topic sa science. May pa surprise quiz daw kasi si Sir Alfonso.

Kasalukuyan akong nagbabasa ng mahagip ng aking mga mata ang isa sa kaibigan ni Julian na si Deren with his glasses at nagbabasa rin. It's just amazing that girls find him cool by just reading... I mean, anong nakakakilig eh nagbabasa lang naman sya? Aishh! Nevermind.

Masyado lang kasing nakakairita yung mga hagikgikan ng mga girls malapit sa kinaroroonan ni Deren.

Napatingin ulit ako sa aking binabasang libro ng biglang tumingin sa gawi ko si Deren. Gosh. Nakita kaya niya na nakatingin ako sa kanya? Wag naman sana. Nakakahiya.

"Finally" Deren speak suddenly. Pasimple naman akong tumingin sa gawi niya. Pretending that I'm reading.

Biglang umingay ang loob ng library. At mas lalong lumakas ang mga hagikhikan.

Bigla akong napatakip sa aking mukha ng makita kong dumating sila Julian at ang kambal.

"Students!! Please be quiet! Respect the library rules or else all of you will get out!!!" Sigaw ng libririan samin—sa kanila lang pala, ang tahimik ko kaya dito.

"What took you so long guys?" Deren said.

"None of your business dude" Julian replies as he sit next to Deren. Yung dalawang kambal? Well. Nanglalandi lang naman.

I continue reading. Binabaliwala ang presensiya niya. Nang may biglang tumabi sakin. Hindi na ako nag abala pang tingnan pa kung sino ang tumabi sakin kasi wala naman takaga nakaupo doon. Nakapagtataka lang kasi mostly lahat ng students dito ilap sa mga nerds... Like me.

" Hey, Kristine? Leo Peralta nga pala, classmate mo sa Gen Math.
Uhm, sabi kasi ng mga kaklase natin sayo daw ako magpaturo.Can you help me here?  I just can't understand the formula that much." Leo. One of my classmate sa Gen Math. Napalingon ako sa kanya. Still thinking kung tuturuan ko ba oh hindi nalang papansinin.

Hayss... Eto nanaman. Lalapitan ka lang kapag may kailangan. Sabagay... Mukhang baguhan siya dito sa school. Usually kasi snob sakin lahat ng students dito. Wala naman akong nakakahawang sakit. Mga tao nga naman.

Ano pa nga ba? He's doing a puppy eye to me! Like what the! Hindi kaya bagay sa kanya... " S-sure. Ahh...san ka ba nalilito?"

Nagsimula na siyang magsabi ng hindi niya maintindihan. Ako naman tong todo paliwanag.

"What the f*ck. Pati ba naman dito may nakakasira ng mood? Can you finish that Deren. Im seeing a shitty view here." Lahat kami ay biglang napatingin kay Julian dahil sa bigla niyang pagtaas ng boses.

Ayoko mag assume pero sigurado akong nakatingin siya samin—sakin. Hindi lang pala tingin... Kundi nanlilisik na tingin!

Agad kong iniwas ang aking tingin sa kanya ng hindi niya ialis ang tingin niya sa gawi namin at ipinagpatuloy nalang ang pagturo kay Leo.

"Nah... Im not finish yet" sabi ni deren na nasa libro parin  ang pokus.

"Here. Try to solve this" agad naman niyang sinagutan at laking tuwa niya ng matama niya.