Sebastian Montemayor (The Possessive CEO)

Chapter50

                                     Chapter 50
                                   Him And Our Baby

       Ingay nang oxygen ang aking nadinig at agad nalanghap nang unti unting nagmulat.I recalled what happened before I passed out.

      Umingay ang life machine ni Sebe.. Nagkataranta na ang lahat.. Shit..

    Naramdaman ko agad ang kirot nang aking tiyan at sobrang pagod.Uupo na sana ako.

   "Goodness! You're awake!" Mama gasped agad nilapag ang cellphone sa mesa sa gilid ko.

   "Ma-Ma." Kahit magsalita ako ay parang hindi ko magawa .

   "Anak, huwag ka munang magsalita."

     Sabi ni mama hawak ang braso ko dahil pinipilit kong maupo.
 
   "N-No!  How's Sebe? T-the baby?" Taranta na tanong ko.

    Gusto ko silang makita. Gusto kong malaman kung kamusta sila. Bakit hindi ko man lang matandaan na umire ako sa anak ko?

    Minasdan ko ang aking tiyan na ngayon ay flat na.

   "They're both fine hija."

   Napabalik ako sa paghiga medyo nakalma.

   "H-Hindi ko matandaan na ---"..

   Mama cut me off.

   "Caessarean  ka anak. ".

    What?

   "Nahimatay ka hindi ka nagising kaya nag desisyon ang doktor na i-CS ka dahil lalabas na ang baby. She's beautiful!".

   Nangilid ang aking luha I am happy.. Pero mas magiging masaya ako kung gising na si Sebe.

   "How's Sebe ma? Gusto ko siyang makita." Sabi ko.

   "Nagising siya noong nasa Delivery room ka. Pero agad ding natulog ulit. Sabi nila dumilat lang daw. Dr. Mendez said it's a good sign! His body being responsive."

    I smiled  nagpatakan ang aking luha.
Kung ganoon, malaki ang posibilidad na magising na siya anumang oras. Pero isa lang ang kinababahala ko. Ang magising siya pero walang nang maalaala.

    Hindi ko alam ang gagawin ko sa ganong punto.

    Even if I am so tired..Nagpasama ako kay kYlie pumunta sa infants room. Nakita ko doon ang aking baby.

    In her pink layit terno with gloves and socks . She looked so adorable. Hindi ko pa maklaro ang kanyang mukha kung kamukha ko ba or ni Sebe. Pero sabi nila ay kamukha ko raw..

   "She's so cute, Natalia! Ayaw siyang ibigay sakin kanina ni Damon." Sabi ni Kylie habang nasa likod ko hawak ang wheelchair.

   I can't  walk properly. Parang malalaglag ang mga intestines ko. Dahil siguro bagong opera pa at fresh ang tahi sa aking tiyan.

    Dinungaw ko siya. My heart beat so fast.Gusto ko siyang yakapin. Gusto ko siyang halikan at hagkan.

   "Can we get her?" I asked Kylie.

   "Kaya mo naba?" She asked.

    Wala pa akong masyadong lakas sa pagkakataon na ito siguro ganito naman to.Nalaman ko din kanina na almost 24 hours ako tulog matapos ang operasyon.

    Tumawag si Kylie nang isang nurse upang kumuha kay baby sa loob.

   "What's her name again,Nat?" Kylie asked. Habang tulak tulak ako sa wheelchair.