Falling in Love with HIM (COMPLETED)

Ika-anim na Kabanata

Mark Robert's POV

The bad guy looked at me angrily. I saw the girl fainted Kaya lumapit na ako sa bad guy "Rapist" para patumbahin na siya. He got his Ice peak and grip his hand in it. He's really angry. He attacked me and tried to stab me but he failed.

I grabbed his hand. It's my turn now. Nabitawan niya yung Ice peak and I kick the thing far away. para Di na niya damputin. I kicked him and punched him really hard. I broke his legs and arms. Haha. Nagamit ko rin again yung skills ko sa taekwondo and judo. Now the bad guy can't move. He also surrendered. I laughed at him.

"May a-raw ka rin sa akin! Aaaakkkkkk!!!!!" I kicked him again.

"Whatever. Mabubulok ka na sa kulungan..." I smiled at him.

The policemen are now here at kinuha ang rapist. I looked at the girl. She fainted and no strength. I carried her and took a cab. I brought her to the Hospital near my Office. I looked my wristwatch, Geeeezzzzz. I'm  30 mins late. I called my secretary to handle the meeting first.

"Mister. Pwede po ba namin kayo imbitahan sa presinto?" lumapit sa akin ang isang police officer

"Sure. Ahm, Pwede niyo bang tawagan na lang ang family ng biktima?" sinabi ko sa kaniya.

"Tinawagan na po namin. Papunta na po sila rito." sabi ni Officer.

I'm here sa presinto. Medyo matagal ang paginterview sa akin.. Late na late na ako sa meeting. I won't to this again. I called Mr. Ramirez to fetch me here.

"Mr. Ramirez, alam ko pong ngayong week ang pahinga mo pero would you mind to bring dad's car....." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko.

"I'm sorry Young master pero kasi may emergency sa family ko. Sinugod siya sa hospital. Kailangan na po namin pumunta. Pupuntahan kita kapag napuntahan ko na ang anak ko." Mr. Ramirez.

"Ah okay... No need to go here. Kukuha na lang ako ng taxi at tatawagan ang secretary ko."

"Sorry young master."

"Don't worry. I'll be fine." sabi ko kay Mr.Ramirez.. How terrible this day is.!!!!!

I don't know what will happen. Sana okay lang yung secretary ko. I know he'll do great. Matalik kong kaibigan yun since Highschool. Buddies kami nun. Si Joseph Keith Francisco.

"ahm excuse me Mr. Araneta,..." tawag sa akin nung officer.

"Yes?"

"Kailangan niyo pong ilagay yung pangalan niyo bilang witness." iniabot nung officer yung papel.

"Is it necessary na ilagay ko ang pangalan ko.? Okay lang bang Hindi na? gusto ko kasing maging private na lang to and Ayaw ko na ring mainvolve rito since kayo na ang naghandle."

"Ahm Okay po. pero paano po kapag itinanong ng pamilya ng biktima kung Sino ang tumulong.? At tsaka kung Sino nagbayad ng hospital bills?"

"Sabihin mo na lang na Nasa ibang bansa na ang tumulong at Hindi niya ibibigay ang pangalan niya" ngumiti ako at umalis na sa presinto. Yung mukha naman nung officer nagtataka..

"Okay sir. Thank you." yan na lang ang nasabi nung officer.

Jesse Lei's POV

May naririnig akong mga nagsasalita. Hindi ko maintindihan Kaya minulat ko ang aking mga Mata. Hindi ako pamilyar sa Lugar. Nababalutan ng kulay puting pintura ang kisame, dingding at puting pintuan. inilibot ko pa ang aking tingin at bumukas ng bahagya ang pinto. Nasaan ba ako?

"Anak!" isang boses ng babae ang narinig kong tumawag. lumapit pa siya sa akin.. "Jesse anak si Mama ito." Hindi ko masyadong makita ang kanyang mukha dahil malabo ang paningin ko. Pero Salamat at si Mama nga ang nasa tabi ko.

"Ma nasan po ako ngayon?" tanong ko.

"Wala ka bang maalala anak?" kumunot ang ulo ko upang maalala ang mga nangyari.

"Nasan ba ako mama? si papa?" tanong ko..

"Kakaalis niya lang. Pinuntahan yung young master niya. Wala ka ba talagang maalala?" pagulit niyang tanong. Bumukas ulit ang pinto ng kwarto at nakita ko si ate at kuya may Kasama silang doktor.

"Hija, Kumusta ka na?" tanong ng doktor. "Ako nga pala si Doctor Marie Valencia. " ngumiti siya sa akin.

"Okay na po ako Doktora. pero nanghihina at nahihilo ako." tugon ko sa tanong niya.

"Naaalala mo ba kung Bakit ka nandito?" doktora

"Ahm ang Alam ko po takbo ako ng takbo at nanghihina na." sabi ko Kay doktora

"Bakit ka takbo ng takbo, may humahabol ba sa iyo?"

Hinawakan ko ang ulo ko para maalala. At bigla ko na lang naalala yung masamang lalaki. Nararamdaman kong bumibilis ang tibok mg puso ko at Unti-Unting pumapatak ang mga luha ko.

"You are safe Dear. I'm not pushing you to tell me. I'm just observing you." hinawakan ng doktora ang mga kamay ko. Nanginginig ako pero sinusubukan kong lumaban laban sa takot.

"Jesse, Lumaban ka! Kaya mong lagpasan iyan." niyakap ako ni ate para palakasin ako pero nararamdaman ko ang takot sa kanya.

"Doctor Valencia, ano pong nangyayari sa kanya?" tanong ni Mama.

"She has experiencing mild trauma but I know she can surpass it. Tignan mo siya, lumalaban siya. If not, Baka nagwawala na siya at Hindi na natin siya macontrol. She's trying to control herself and not her memories..." Doc

"Sa FX kanina, may sumakay na lalaki. May itsura siya pero may tattoos sa kaliwang braso." nakita kong nagsusulat si doktora.

"Sige Hija, ipagpatuloy mo lang." ngumiti siya sa akin.

"Aa... ano, umakbay po siya sa akin pagkatapos itinurok na niya yung ice peak sa tagiliran ko habang yung isang kamay niya hawak-hawak yung bewang ko."

"May iba pa ba siyang kasama? Ilan kayo sa sasakyan?" umiling-iling ako sa una niyang tinanong. Sinabi ko rin kung ilan ang kasama sa sasakyan. hanggang sa nasabi ko lahat mg detalye sa doktora.

"Doctora? Paano po ako napunta rito?" takang-taka kong tanong..

"Wala ka bang naaalala bago ka himatayin?" tanong naman ni doktora.

"Ahhhh. May isang lalaking sumigaw pero Hindi ko po siya nakilala dahil nanghihina at malabo po ang mga Mata ko." paliwanag ko. "Nasaan na po yung tumulong sa akin?"

"Hindi namin siya nakilala. Hindi rin niya sanabi sa police officers. Ayaw niya raw mainvolve pa." sabi ni ate. Sayang naman.. Hindi man lang ako nakapagpasalamat e.

"Wala bang tumulong sa iyo sa FX or nakapansin man lang.?" tanong ni mama.

"May sumakay pong lalaki. Desente ang pananamit, mukhang Hindi sanay sa pagcocommute.. Hindi ko alam kung napansin niya ako.. at ayun lumabas na ako ng Fx tumakbo ng tumakbo, Umiiyak, at humihingi ng tulong hanggang sa Nawalan ako ng malay." yan na lang ang sinabi ko Kay mama.

pinagpahinga muna ako ng doktor. Salamat sa nagligtas sa akin. Sana Hindi ko na makita yung nakasabay ko sa Fx na Wala namang pakialam sa paligid. Nakakainis siya...!!!!!!