XXIII- Jasper

28.2K 220 21
                                    

My heart was beating so freakin fast. Naramdaman ko ang pagpula ng pisngi ko. Akala ko tuluy tuloy ko nang makikita ang mabuting taong side ni Kent. 

Nagkamali pala ako.

Dahil pagkatapos niyang ipatong ang kamay ko sa pisngi niya, nilapit niya ito sa bibig niya. Noong una, akala ko hahalikan niya.

Ang gago, dinilaan.

Kaya naman hinila ko kaagad ang kamay ko mula sa kanya.

Nakita ko namang tatawa-tawa si Janus sa tabi ko.

"You taste sweet, I wonder if everything about you is sweet." He said as he licked his lips.

Oh my God. This devil is really wicked! 

I regret feeling that abnormal beating of my heart! Argh!

***

"Ba't di mo kainin yang parfait mo? Natutunaw na oh." Janus, who was beside me, said as he pointed at my parfait with his spoon. "Ako kakain niyan." He said. Kent was in front of me, beaming like a little child.

"Wala ako sa mood kumain." I said.

"Wala sa mood o naiirita ka lang kay Kent?" Janus said half jokingly. I rolled my eyes at him.

"Ang sakit naman nun Ja. Parang wala ako dito ah." Kent played as if hew as struck by an arrow in his chest.

"Wala kasi ako kaya iritado yan si Cara." Kenneth appeared out of nowhere with a cup of frappucino in his hands. Umupo siya sa tabi ni Kent.

"Yo, bro. San ka ba nagpunta? After ng game nawala ka bigla." Kent asked.

"I just gave you time to spend with Cara. I'll be taking her now." He announced with full authority.

"That's unfair dude." Kent said, with a serious tone.

I can feel Janus stiffen beside me. 

What's going on?

Silence was heard for a couple of minutes.

"I.. uhm.. I have something else to do." I said out of nowhere. Napalingon sila sa akin pareho, still with unread expressions. "Uhm, kailangan kong gumawa ng research paper. It's due next week." I continued. They just continued to listen. 

Nang matapos ko na sabihin ang palusot ko, they didn't even move or talk.

"Yun naman pala eh. Guess you boys can't bother her today." Janus said. Thank you, Janus. You can have my parfait.

Kenneth was the first to look away from me. He looked... irritated? Why? Anong ginawa ko?

Then Kent glared at me.

WHAT? 

His glare was really scary.

Hinawakan ni Kenneth yung balikat ni Kent at nagkatinginan sila. It's like they have this private conversation in their minds with just their eyes. Then both of them stood up ang left.

"Anong problema ng dalawang yun?" I asked Janus.

"Hindi ko alam. Kakainin mo ba yung parfait mo? Tunaw na oh. Akin na lang."

I didn't reply kaya kinain na lang niya nang walang sagot ko.

***

Hinatid ako ni Janus sa dorm at nadatnan ko sila Recca na gumagawa ng research paper namin.

"Andiyan ka na pala. Sa'yo nga pala yun, may nagpadala dito." Napalingon ako sa tinuro niyang bouquet of flowers.

"Sino daw nagpapabigay?" Tanong ko.

Ang sex addict kong boyfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon