Yanyan, maraming salamat sa paghahanap ng video na yan. Hindi ko nacopy ang link kahapon. Kaya hindi ako nakaupdate last week kasi hindi ko natapos nung friday gawin ang video na yan.
Sa gilid po ang video ng mag pictures ni Johann at Angela.
24.
“Angela!” Nakita ko si Johann na tumakbo papunta sa akin. Kaya bago ako natumba nasalo pa niya ako. Hindi ko alam kung paano niya nagawa yun kasi sobrang bugbog na siya.
“Angel, bakit mo ginawa yun?” He said while caressing my face. Nakaupo siya sa sahig at nakasandal ako sa kanya at nakatingala.
I smiled at him softly and caress his face.
“I love you Johann.” Tumulo ang mga luha ko hindi dahil sa nasasaktan ako dahil sa sugat ko. Tumulo ang mga luha ko dahil masaya ako na kahit sa ganitong paraan maipakita ko sa kanya kung gaano ko siya kamahal. Na kaya ko ring isakripisyo ang buhay ko para sa kanya.
“Hindi mo dapat ginawa yun!” May halong galit at paghihinagpis ang boses niya.
“Mahal kita.” Yun lang ang maisagot ko sa mga sinasabi niya kasi yun lang naman ang rason kung bakit ko ginawa yun. If he is willing to die for me then I am also willing to die for him. In that way, wala nang makakapagsabi na wala akong ginawa para ipakita ang pagmamahal ko sa kanya. No one would question how much I love him.
“Can’t you just show me by being safe? By staying alive?” May panunumbat sa mga mata niya. May namumuno na ding luha.
“It wouldn’t make sense kung mamamatay ka.” I smiled faintly again which made him curse. Nararamdaman ko na ang sakit ng sugat ko. At nahihirapan na akong huminga. Pero gusto ko pa siyang makita. Gusto kong makaligtas siya dito.
My sorroundings are now blurry, nakafocus lang ang lahat ng senses ko kay Johann. But I heard as the other people on the room went out kasi may isang nagsabi something about being sorrounded.
